Alle inzendingen over mens OR kosmos

langs de paden staan er borden: “verboden op het gras te lopen” “verboden het gewas te slopen” men roept ook jagers tot de orde “verboden hier het wild te stropen” ach, men ontmoet hier hele horden van slaapverwekkende verdorden die die praatjes zomaar kopen ik stel mij daar tegen te weer en zo bega ik euveldaden daar nadert reeds de hermandad…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

onstuitbaar draait het vuurrad wentelingen rondom het pentagram der zuilen waar in de navel van de vortex in een loden schrijn de as van het zijn in luwte rust…

Stralend ver schijnen mijn woorden meegevoerd in ijle wind alsof ze komen uit de kosmos waar geen oor de herkomst vindt maar waar eens mijn gedachten vanuit liefde zijn geboren wat geen mens ooit nog bindt.…

Het heelal is een grote toverbal daar waar het stof van de geest in de sterren overgaat daar waar het onbekende deel van het bestaan van de reis van de mens bestaat daar waar het begin en en einde van het leven ontstaat in de kosmos vanuit het diepe begin de zin is het gezoek en het gevecht erin het lijden is de schaduw die als een donkere…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Met de kosmos in beweging Door Water Aarde lucht En vuur Elke dag is een openbaring En tevens een vernietiging Van de aardse Hemelse menselijke natuur…

Aurillac In de spelonken van de Périgord In grotten van Dordogne en Cahors Waan ik mij even mens van 't oudste ras En stel mij voor hoe bang de jager was Gevangen tussen hinderlaag en prooi…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Na jarenlang zoeken heb ik eindelijk gevonden heb ik me van de tijd ontbonden ontmaskerde ik al mijn zonden en heb me zo voor eeuwig aan de kosmos verbonden.…

een wezen dat men ooit aanbad als god, heeft zich verscholen achter een fenestra maar houdt zich bezig met ons aller lot Het lot der kosmos, tevens dat der aarde de zon de mens de ganse florafauna, ligt in de zwarte gatenkracht verscholen Het implodeert en klieft zich in de holen waar nu de geisers spuiten en vulkanen: het aardgaslek…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

laat het maar simpel zijn een dichter groeit enkel door de pijn de ringen door jaren gevormd diep vanbinnen in de boom zijn zinnen zo simpel en gewoon mens…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Tot hij ging luisteren en in muziek om hem heen een kosmos hangen ging: Rachmaninov d kleine terts, immens verlangen en leerde (want oren heeft wie hore) Poëzie schrijven begreep hij tenslotte is overslaan en gaan en kosmos binnendringen Wist hij alleen maar dat lege blad alleen maar dat en wiste hij…

BOEM BOEM slaat mijn hart slaat jouw hart JIJ en IK Liefde en Licht IN en UIT BOEM BOEM slaat het HART van de KOSMOS…

Wat was is niet meer Miljarden Keren In de oneindigheid Gebeurt Dat de kosmos Een levens lichaam Aanraakt En hem tot in de eeuwigheid Vernietigt Historie Drijft in de eeuwigheid Wat is het dat in de toekomst Ons verblijdt…

Wanneer mensen, van zichzelf leren houden, beseffen ze, dat ze minuscule deeltjes, van een immense kosmos zijn. Wanneer mensen, elkaar beminnen ervaren ze, dat ze samen mensheid vormen. Wanneer een mens, al wat leeft waardeert, dient hij ons aller leven.…

hongerig lekkend vuur op het verlaten strand aanrollende golven stuivende wind stralend de maan hoog aan een donkere hemel de kosmos groet me…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

In windstilte was een kind geboren haar naam sprak onbestaand het net van leven trok de kosmos strak voor even adem stokte ongemerkt voor een stonde geen mens zou weten van vruchten die niet vruchten in aaibaar water dat was iets voor oudere Goden om het vergeten te bedekken * maar het moest nog gezegd worden om het opgaan…

Zozeer op de kern van de kosmos gericht, dat ik naam en stand van sterren vergeten ben, maar ik herken ze aan hun flakkerend licht wat in een ogenblik verdween, worden werelden uitgeluid, zonder te weten waarheen.…

ik raak je niet aan je zou kunnen verdwijnen achter bomen, roerloos aanwezig als toen de winter in het huis het zal vast donker zijn om alles en het bekende tot nog meer is verzwegen achter gebogen ruggen zeg dat ik sterven ga zodat ik los kom van de nacht en heen kan gaan in lege plekken zeg dat ik behoor tot de eeuwigheid en…

de marges in het midden werden groter door een vraatzuchtig monster dat bladzijden at en hoofdstukken van wat ik dacht dacht ik in een vliegtuig zaten wij boven een zeekaart die nader kwam dan jij en ik ooit zijn geweest in onze laatste ogenblikken iedereen voelt zich tekort gedaan de stewardess wil liefst als flight attendant…

Een vriend van wind en dankbaar aan de regen Die lief had tot ver in de eeuwigheid Daarin voorbij verbeelding werd geleid Want tot Arcadia leidden zijn wegen In ogenschijnlijk zeer gewone schema's Zong Demis Roussos over grote thema's…

Als we beiden de verste sterren verkennen, geborduurd op het zwarte fluweel van de kosmos, komen we zwijgend uit het niets vandaan, in iedere hand de meridianen van verhalen, opgetekend door een asteroïde, die raast door de ons toegemeten tijd, waarin we ons verbazen en ademhalen.…