2682 resultaten.
moed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 of vraagt het moed
van je hart
een moordkuil te maken
en toe te zien
hoe hij wegzinkt
en drijfzand
hem de mond
vult?…
Moed
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 438 Ik heb moed om te leven
ook moed om mezelf
onvoorwaardelijk weg te geven.
Ik heb moed om te proberen
om verdriet te incasseren
en om uiteindelijk te leren.…
Moed
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 832 Mijn oorlogspad brengt me hier
Tussen bomen, langs water
Vrees koude noch pijn
Nu wacht ik hier
Eenzaam in deze bittere stilte
Het geschal van hoornen
Banieren in deze sacrale wind
Ze kondigen ons aan
Gelederen van krijgers en vechters
Op mijn oorlogspad…
Moed moet
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 203 Je geeft toch ook niet zomaar een verkrachter
de vrije toegang tot een opvang-pand,
onder het mom van “Wij zijn tolerant”?
Voor vluchtelingen zijn wij torenwachter.
Het pleit werd op het nippertje beslecht:
Jack Mikkers hield zijn rug voorbeeldig recht.…
Moed
poëzie
4.0 met 4 stemmen 5.817 O, laat mij gaan, waar gindse duinen rusten,
waar koele westenwind nauw ademhaalt
en matte herfstzon zilvertintig straalt
en vrede murmelt aan de kalme kusten!
Hoe laaft mijn lijf, o eeuwig onbewuste,
zich aan de wind, die van uw kruinen daalt,
en vallend lover lispelt en herhaalt,
dat eenmaal rusten mag, die nooit mocht rusten.
Want achter…
moed
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 73 verdekt opgesteld in
digitale loopgraven
vuren ze anonieme
aanvallen af
verpakt in modder en
het slijk van de aarde
woedend vastgelopen
op ijzige wegen
op de dingen zoals
ze lijken te zijn
en nu de moed om
slijk modder en de
loopgraven te
verlaten en dan
de dingen zichtbaar
beter te maken dan ze zijn…
Ik heb de moed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 156 Ik heb de moed
me over te geven
aan de lusten
van het leven;
Ik open mezelf
brandend van verlangen
naar jou, om jou
te mogen ontvangen
op m’n gevoeligste,
meest kwetsbare punt
neem ik gretig
wat me wordt gegund;
Ik laat intens zinnelijk genot
door mijn lichaam stromen
en word kronkelend opgetild
boven mijn stoutste dromen,
ik laat…
Nauwelijkse maan
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 875 weer moed: de maan is
Flinterdun, als wegvallende hoop
Maar veelbelovend voor wie beter weet…
AAN C.TER LINDEN (05)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 131 kent u de gelijkenissen
Waarmee Het vriend en vijand wilde zeggen
Hoe of het anders kon en meer bewust
Houd u met mij dan toch de moed erin
Elk huis zijn kruis, voeten waarin een pin
En weerzien straks aan wateren der rust…
Ademland
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 167 Je brengt me weer terug
naar het in een droom gebrachte
ademland, waar ratio en gevoelen
samenkomen daar op het kruispunt
van droom en werkelijkheid
geniet jij mijn spiegel en
mijn schaduw, je probeert het moment
te vatten, oplettend,
het glanzend hemelplafond
steeds hoger, fraaier,
misschien toeval, je hebt de moed
maar voelt je steeds…
eikenprocessierups
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 de eikenprocessierups heeft ons nog niet verlaten
of ze is al teruggekeerd
maar dan geïncarneerd
als big bags en plastic vaten
maar volgens mij ging er iets fout...
moesten het geen vaten zijn van eikenhout?…
zwaartekracht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 431 Ik hield de stenen zo lang
in mijn armen
dat het draagbaar leek
en ogenschijnlijk bedroog
Tot ik ze -wat bezielde me-
op het punt van oplossen
van me vandaan legde
..ik vloog..…
courage
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 419 Het vergt moed om te sterven
maar nog meer om ten volle te Leven.…
Met de moed der wanhoop
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 374 Met de moed der wanhoop
schrijf ik mijn gevoelens op,
deel ze met jou en hem,
met haar en hen,
met de moed der wanhoop.
Terwijl ik van te voren weet,
dat degene die het vaak als eerste leest,
mij zal belonen met een vier en toch:
plaats ik mijn gevoelens hier,
met de moed der wanhoop.…
Beschermengel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 k kom bij je zitten
hoef nu niets te zeggen
pijn sijpelt uit elke porie
stil maar, ik ben er
ik zie je angsten en verdriet
nog weet ik hoe dat voelt
in mijn vele levens heb ik
dat alles ervaren
de moed om te willen leven
kan regelmatig wankelen
spreek tot mij, in je hart
ben ik altijd bij je…
De moed verloren
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 70 De pijn heeft haar verscheurd en lam gemaakt,
kreeg ze maar de moed en kracht aangereikt
om het leven weer volledig op te pakken.
Maar iets in haar wil dat ze zich overgeeft, iets in haar
aan haar neerslachtige gevoelens en zelfmedelijden.
Mensen kunnen makkelijk praten,
maar voelen niet wat zij geestelijk meemaakt.…
sans courage
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 74 zoals de honkvaste
grijze haas heb ik
niet de moed om de kust
uit het oog te verliezen
de duizend smaken van
de zee door te slikken
om het zand zacht uit
de ogen te wrijven
de aanblik van de
doden te verdragen
nu het smeltwater
het sneeuwveld verlaat
niet de moed om de
de slinger tussen
aanvaarding en verzet
stil te zetten…
Lef
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Iedereen is moedig, echt waar
want alle mensen hebben een hart
waarin vrienden en wensen wonen
en geheimen, en hartstochten
misschien niet alle vier, maar
nooit staan de kamers leeg
Harten kloppen voor hun gasten
en heel het lichaam bestaat
om hen te beschermen
met moed die moet
Dit is een onbekend geheim
dat slechts weinigen begrijpen…
Wie wint?
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 97 Het leven
of het verraad?
De boom /overwint,
des levens
amen.…
het onbekende tegemoet
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 waaier uit
over de wereld
maak vuur van
bevroren bomen
leer op zee
schaatsen
duik diep in
de oceaan
omarm het
onbekende
laat niemand
meedogenloos
verdrinken
haal je schouders
niet op
beschut en
bescherm als
een aarden wal…
De ster,
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 830 Maar slechts zelden
Heb ik den moed om het verouderd hart
met dit weemoedig schouwspel te vertroosten:
'k blijf weigerig omdat ik ben gehard,
En keer mijn blik naar 't ongenadig Oosten.…
Als het verdriet te diep is
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 209 Het gaat weer beter, het gaat weer goed
Maar het ontbreekt me simpelweg aan de moed…
De schijtlijster
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 512 De schijtlijster voelt zich vrij:
hij of zij, poept alles onder
met eigen schijt;
schijt dat hij heeft aan schijt.
De lijster fluit niet meer,
doet een ander alleen nog maar zeer.
De schijter schijt voor zijn eigen weten
in geweten: schijterd als hij is!
Gemis aan beheersen van de kringspieren,
verloren van werkelijk mensenmanieren
gereduceerd…
Gestriemd
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 3.587 Haar roomblanke, gave vel bevalt me
Het dons op de bovenlip vertedert
Alhoewel ik al te jongensachtig
Weiger te verweken
Ze veegt een ontsnapte traan van mijn mondhoek
Als een klopgeest jaagt ze door het bloed
In schijngestalten opgesplitst
Haar tomeloze vloed verandert
Tekent nieuwe lijnen
En haar gelaat glundert weer
De hand vat moed…
Hart van stapel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 268 Nu vat-ie moed. Hij ziet 'r als z'n bruid.
'Het lang alleen zijn', zegt-ie, 'ben ik moe.'
Ze zegt: 'Ik ook, ik ben aan trouwen toe.'
Bij beiden is het hoge woord eruit.
Wat is ze mooi in 't schijnsel van de maan.
Hij wenst op haar verlangen voort te bouwen
en trekt daarom z'n stoute schoenen aan.…
in een notedop
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 107 ik vat je
tere leven
samen in
een notedop
het broze
kan daar
talmend
toeven tot
vermoeide
stormen de
luwte vinden
en jij in
een scheepje
de zee opgaat
vat ik je
tere leven
samen in een
notedop…
De twijfel zegt,
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 103 moet zijn van
duigen, beringd door ijzer,
hout doordrenkt met
schuimend bier, verlichting
van het spongat, vanwaar ik kijk,
waaruit jij alleen kan tappen,
waarover een vooroordeel rust,
de twijfel zegt, dat alleen de
overgave telt in een moment
van gelaafd vertier, om dan de
grappen te verleggen, en met
je lippen van een halfvol vat…
Van de drank
poëzie
3.0 met 15 stemmen 5.629 gedinken,
Van al te nieuwe most niet al te veel te drinken,
Want dat en doet de blaas noch ook de mage goed,
Dus gaat niet tot de most met al te rasse spoed
't Is beter dat de wijn haar klaarheid mag bekomen,
Eer dat ze wat te veel dient in te zijn genomen,
Men heeft van oude tijd die lieden wijs geschat,
Die dronken klare wijn en uit het oudste vat…
Drinklied
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.460 Diogenes, de Wijze,
Die woonde in een vat;
Hieruit kan men bewijzen,
Dat wijsheid woont bij 't nat
Indien gij dan de wijsheid mint,
In 't vaatje gij die vindt;
Kom, volg dan met malkander
De grote Alexander
Naar 't holle vat, naar 't holle vat,
Daar Diogeen in zat.…
HOLLE VATEN
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 377 Hij taalde niet naar talen,
maar zijn moeder wist hij
meer dan eens te noemen.
Veel kan hij niet benoemen,
maar bij tijd en wijle
kent hij wat verhalen.
Zijn praatstoel is gebarsten,
maar rond het middernacht'lijk uur
schieten zijn ogen vol vuur.
Dan hakkelt hij honderduit
tegen ongenode gasten,
waaraan hij zijn grieven uit.
Zo deelt…