582 resultaten.
Weerzien met weleer
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 255 daar zat hij dan verblijd
in een koele rotanstoel
nam tevreden teugen
van een goede Franse wijn
te midden van Cohiba-wolken
zo moest het leven zijn
hij tapte met zijn voet het ritme
van bravoure en jongensmoed
dat hem terugbracht in gedachten
bij de lieve wijze mannen
die hem zeker maakten
en zag zijn pa en opa weer
in een roes zo…
Klas van weleer.
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.462 we elkaar jaren niet
en dan weer liepen we elkaar
drie keer in een week tegen het lijf
Ik weet niet zo goed
wat ik nu moet zeggen Jan,
maar het deed me echt veel zeer
om nu pas te horen dat
twee maanden tevoren
jij, mijn vriendje uit de klas van weleer
gestorven was.…
Tijden van weleer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 63 weer broedermoord
maar zij die aan
de touwtjes trekken
worden nooit gehoord
steeds genadelozer
wordt de strijd
het gelijk zal zegevieren
door de wapenkwaliteit
de tijden van weleer
keren in het oog om
oog en tand om tand
de mens heeft niets geleerd
democratie is slechts
een spel om naar te kijken
de macht blijft steeds bij hen…
Zomer van weleer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 290 Het zou een tropische dag worden, in het huis
benauwdheid als een klamme deken uitgespreid
onweer, bliksem en regen, voorspeld vast en zeker
Moeder had geen BH aangedaan en zij bewogen
mijn ogen bleven kijken hoe en moeder zei
de afwas wacht geduldig en vele handen maken
Zij bleven mijn blik lokken en ik werd rood
van kop tot teen, van hemel…
Aan de zielen van weleer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 399 Ik schrijf de rust toe
aan de zielen
aan de zielen van weleer
Zij waren levensmoe
want hun stemmen
want hun stemmen klinken niet meer
Ik dicht ze vogels
daar bladeren ritselen
daar bladeren ritselen van verdriet
Zij gingen ons voor
doch wachten wij louter
doch wachten wij, want onze tijd is 't nog niet…
decembers van weleer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.583 als kind stond ik destijds
met mijn neus gedrukt
tegen de ruiten...
de kinderdromen achter glas
waar ik als kind
mij blind op staarde
in winkels vol bijeen gepakt
het gaf eigenlijk geen pas
en met een soort van zelfkastijding
gaf ik weerstand aan verleiding
toch keek ook ik reikhalzend uit
maar rekende op niets…
het scheepje van weleer
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 152 je staat onthand op de kade van het afmerend
vergeten bij de meerpaal van een groot verlies
en moet met lede ogen aanzien hoe het schimmige
scheepje van weleer snel stroomafwaarts zeilt…
Uit sprookjes van weleer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 334 bomen ruisen groen
stammen kringen statig bos
wuiven met hun takken
eens per jaar de bladeren los
die dwarrelen een
kleurig herfsttapijt dat
in de winter modder wordt
en het geluid van passen smoort
niet alle bomen maken bos
ze hechten niet aan struiken
vervlechten moeilijker met
sfeer uit sprookjes van weleer
ze staan wat afgelegen…
vlammetjes van weleer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 281 de vlammetjes achter
mica ruitjes als tongetjes
die een verhaal vertellen
over de vervlogen tijd
toen alles nog sober was
en het leven zó leefbaar
jezelf betrappen op een
hang naar warmte en
een vleugje heimwee
dat is wat het is…
schoenen van weleer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 233 zo'n eerste paar schoenen
waarin destijds de eerste
meters zijn getrokken
kunnen je veel vertellen
over de verloren tijd
ach ja die tijd van weleer
toen wij zo onbevangen
aan het begin stonden van de
reis naar het morgenland…
De Godenzonen van weleer
snelsonnet
3.0 met 2 stemmen 176 Het is een zootje bij de Godenzonen
Er woedt een ongecontroleerde jacht
Er wordt intens gestreden om de macht
Wie mag er nog in de Arena wonen
De Keizer sneuvelde op ’t veld van eer
Maar door de bomen zie ik Bosz wel weer…
het prunuslaantje van weleer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 410 ik zie het
prunuslaantje van weleer
herinner mij de rode lagen
het speelse vlagen van de wind
ik was een kind in die verleden dagen
onderstammen zijn nog dik
maar de enten zijn gezwicht
de kale takken vroegen om
een snoei zodat hun groei ook na de
winterdagen het rozerood kon dragen
mijn laantje is niet meer
de meeste bomen zijn geveld…
Kruising van weleer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Wat als, ja twijfel
Goed fout, nee een wijze les
Een weg bewandeld badend in het licht
Of een weg bewandeld omgeven door duister
In beide richtingen een weg met één richting
Want terug staat voor stagnatie
Een leven zonder het heden
Die ene richting, voor sommigen schrijnend
Want schijnend oogt het dwingend en ondermijnend
Wanneer de weg op…
dorp van weleer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 het dorp stierf
verstikt onder
lagen van as
en puin
een stille dood
in het dorp
leefden bedaarde
beukenbomen
groeiden bloemen
in het korenveld
vervallen huisjes
krom geteisterd
door weer en wind
en altijd in
de donkere verte
die eenzame
fietser onder de
grijszwarte lucht
de sonore klanken
van de kerkklok
mijn gesmoorde…
Gevangen in emotie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 927 Geluidloos
strijkt zij neer
kijkt
in spiegel van weleer
streelt
haar fragiele vleugels
en vangt een traan
Gevangen in emotie…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 702 Spiegelend in toekomst van weleer
Tast ik blind achter mij in duisternis
Wetende geen toekomst meer te vinden
Verbreek ik het spiegelende wachten…
de buurman
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 210 de buurman van weleer
zo sprak mijn hartsvriendin
zou zich rot hebben gelachen
als jij je had
op
ge
han
gen
ik wist dat zij
de waarheid sprak
want ook ik doorzag hem
reeds…
Koekjesdoos
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 2.648 In oma's blikken koekjesdoos
Vind je een heel bijzonder souvenir:
Het zijn de dagen van weleer
Op krom en geel verkleurd papier.…
Niet kwaad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.204 Niet Bush, maar Miss World bleek bij machte
de as van het kwaad te ontkrachten
de macht van weleer
heeft geen oorlogstuig meer,
aangezien ze ontwapenend lachte.…
december gedicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 347 hangend aan december
als het fragiele bewijs
van vergankelijkheid
bevriezen we de tijd
steken een kaars aan
en veinzen
voor een moment
de knusheid van weleer…
nalatenschap
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 178 niet dat ik geld
of goed heb
weg te geven
slechts wat
gedichten
laat ik na
en wat zijn
verzamelde woorden
meer dan zinnen
't gestapeld verlangen
van weleer of
is het meer...…
Memories
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.987 Zwijgende herinneringen aan weleer,
van blauwe luchten en stil geluk,
vervagen snel en vallen stuk.
Op je graf leg ik een roos neer.…
Gedeelde Privé
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 870 mag gaan
Hem omarm als een vriend van weleer
Weet dat ik zijn behoefte zal verwensen
en sterf zelf duizend gruwelijke doden
Het mag ook een ietsje meer.…
Stuwmeer
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 703 Kerk in water
diep gezonken
god verdronken
dal stroomt
toren
in hemel geboren
niemand hoort meer
mensenschreeuw
uit land van weleer.…
Aanpassen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 hoorden de nachtegaal in eikenkruin
nu is ’t ánders dan weleer
niet minder en ook niet meer
toch delen wij nog wel en wee
en zoenen nog steeds elke keer.…
Vergankelijkheid
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.017 De roos is uitgebloeid
En haar geur verloren
Flonkerend rood nu bruin
Verradend haar eerzame leeftijd
Een tijdsmoment in kleur
Toont ons schoonheid van weleer
En weerspiegelt het onherroepelijke…
MIJN DROOM
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 733 Ik zit hier stil te dromen
denk aan de tijden van weleer
begrijp niet hoe het is gekomen
maar het doet nog altijd zeer
eens was jij voor mij een wonder
maar helaas het was niet echt
nu moet ik het doen zonder
en dat bevalt me erg slecht.…
De Boekerij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 Waar oude boeken samenkomen.
Waar boeken verder moeten gaan.
Waar overleden schrijvers leven.
Waar dichters inpiratie vinden.
Waar schrijvers voortbestaan.
Waar harten sneller kloppen gaan.
Harten van schrijvers en van lezers.
Zoekend naar boeken en De Boekerij.
De Boekerij is een gezochte oase
waar goede tijden stil gaan staan.
Boeken…
vechter
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 745 schrijnend
kwijnend
je kan gewoon niet meer
smachtend
wachtend
waar is de tijd van weleer
sluipend
kruipend
slaat de onmacht weer toe
Je bent een vechter
en gaat door
al ben je nog zo moe…
saudade
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 256 nu de nachten
het geluk verduisteren
rest slechts het luisteren
naar een lied van weleer…