Alle inzendingen over dieren

Er zijn dieren die piepen. Zo zijn ze geschapen, tot piepen. Hun tieren te iel in de mist. Er zijn dieren die loeien. Zo zijn ze geschapen tot loeien. Hun roepen te rauw in de mest. Er zijn dieren onhoorbaar. Scharrelend. ------------------------------------------ uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…

Onze poes zit voor het raam En ze likt haar pootje En ze kijkt haar oogjes uit Naar mijn vogelkooitje. Hoor eens, deugniet daar je bent, Laat mijn kooitje hangen: Vogeltjes zijn niet voor poes, Jij moet muizen vangen.…

de buizerd bepleisterd met wolkenlucht zweeft in de hemelsalon spiedend naar onwetend leven in grazige weiden het verlangen diep in zijn vogelziel gezeteld…

Het konijn is een holdier Net zoals het spaarvarken Ook het rendier is een holdier evenals de loopvogel (als deze haast heeft) “…maar hardloopvogels Zijn doodloopvogels!” Zei het luipaard “…en vooruitgang Is achteruitgang!” Blafte de Duitse Staander De antilopen zwegen En volhardden in hun zinloos verzet…

Bij deze tere, toch besliste wijs, zit de vogel, schalks of waardig bezongen door lovende, kunstminnende tongen, op zijn sterke tak, verlangt naar de reis. Luid roepend en luchtig zwartgrijs zweeft in lange lijnen, wijde wrongen over boomtoppen, spits, opeengedrongen, van het bergwoud, zoekt geduldig en wijs. Het rond vliegende dier geeft…

Zie, daar vliegt ze zo mooi en gracieus, rood, bruin en een tikje geel ze vliegt van bloem naar bloem tot ze opstijgt en voor me landt. Ze vloog, maar zit nu op de rand ik bekijk haar, verschuif m’n hand ineens zit ik op haar rug, zomaar verdwijnt de wereld onder me… We vliegen, ze klapt met haar vleugels haren wapperen, wolken vliegen…

We braken het brood en schonken de koffie. In de luwte van wind krulden de kinderen, hun wangen wars van zon. Kleverige vingers, kruimels, een gekleurde parasol. Ergens een verdwaalde sok, wat lauw bier. Iemand zong. Op het kleed een krantenbericht, een pop zonder benen. We lagen als mensen alleen op de wereld. Nee, dan morgen. Morgen…

Mijn naam is Tokio. Ik kom van heel ver, maar ben van hier, waar teven lopen. Ik ben een reu. Dat de toekomst hier niet is, weet ik zonder dat ik denk. Dat hier losse teefjes lopen, ruik ik met mijn hele lijf. Ik wil hier blijven. Ik zie een blauwe hemel nu. Geluiden hoor ik van veraf. De toekomst is een horizon. Is de zee die ik nu…

Mensen zijn gehandicapte dieren, die Olympisch willen spelen. Geleerden denken zeer intelligent. Topsporters worden pas superieur, wanneer ze geloven super te zijn. Verliezers die gevallen zijn, denken dat ze falen. Zo denken mensen dat al wat leeft, passende etiketten nodig heeft. Iedereen die abnormaal lijkt, krijgt een valse diagnose…

Nee, het was geen pad, daar op het pad het was een kreeft, die daar stil zat! Een kreeft op een fietspad, zit daar niet lang zo zeker als wat! Terwijl we kijken naar het dier zet ie z’n poten, ja alle vier dusdanig neer dat oh sapperloot hij omduvelt, haast in de goot! Dus die kreeft daar op het pad, spartelde dat het een lieve lust was…

Schomm'lend weegschaaltje, ritselt de libel Boven het zomers-broeiende moeras: Op smalle strookjes van blauwglinstrend glas Verschiet 't groen streepje, als een vonk zo snel. Hij zit. Het knappen van een waterbel Klinkt als een paukenslag dwars door de bas Van 't kevertje, dat rondzwerft over 't gras Bij 't ijl tink'len van 't blauwe…

Acht otters, bot- en graatvrij, draaien dol en hoepelen en tollen door het water. Wat de een doet, kan de ander acrobater met maar één oogmerk: louter voor de lol. Doen nooit iets rustig, altijd kwiek kwiek kwiek, voelen aan alles met hun drukke handjes, krabben hun jeuk, gapen met spitse tandjes en steeds met een verhoogde motoriek. Een…

gegund aan alle hardwerkende mensen een schitterende reis Thailand HOHO geen plezierritje olifant laat je vooral niet verleiden door die zogenaamde innemende glimlach van de gids valselijk charmant vooraf worden deze geweldige dieren zwaar mishandeld afschuwelijk tafereel wel een goed bericht namens de reisorganisaties…

Biologen die BIO niet begrijpen, vergaren nog meer BIOkennis. Superplanten noemen ze onkruid. Superdieren bestrijden ze dood. Liefhebbers hebben dieren lief. Sommigen schrijven gedichten. Over fijne, lieve supermensen, die zo BIOecht als dieren zijn. Vele dieren leven in hokken. Ontelbare mensen in kooien, die ze zelf niet durven zien…

De inboedel van velen, drijven in de Maas en meer door water omgeven verzopen interieurs Stoelen banken bedden, complete huishoudens drijven voorbij. Kansloos. Niet opgewassen tegen de stormvloed, de tsunami, behalve dan die ene koe, die meer dan 100 km. meedreef met de stroom, alsof ie niet beter wist gewoon. Voorbij de rommel, de inboedels…

De nachtelijke stemmen van het oerwoud in duisternis zwijgen slechts takkengekraak laat zich horen de kudde olifanten voert strijd met kronkelvingers van lianen achter de groep ligt een pas gebaand pad daarover strompelt een eenzame bul reusachtig _ spookachtig _ vaal wit wegens die eigenaardige kleur door zijn medeschepsels verstoten…

Dieren zijn echt, oprecht en tof. De meeste mensen denken dat. De meesten denken oprecht, dat mensen geen dieren zijn. Dat alleen mensen denken. Mensen zijn gewone dieren, die prachtig acteren kunnen. Acteurs die ons doen geloven, dat we oprechte mensen zijn. Mensen die goed doen alsof.…

Waar het paradijs lacht Tijden verblijden Met vlinderpracht Zo teder als de zachtste zijde Theater van weeldekleuren Goeddunkend goedkeuren Gevoel zo blij Het leven gedijt Zweef zachtjes mee Als doortastende vlinder Het maakt tevree In een wereld als natuurverbinder Wentel in de zachte wind Rust die een gedachte vind In een wereld…

aangenaam ben helaas geboren zonder vaste woonplaats ook geen naam zeker genieten doe ik wiegend op een tak bewogen door de wind voeding ontvangend van blaadjes ben vol energie gelijk een kind oranje snavel witte kraag lichtgrijze rug en vleugels zwart gekleurde staart mijn vrijheid in deze beeldschone natuur is goud…

Voor een dichter is mediteren, kijken naar een kauwtje, dat mediteert. Dichten is achter woorden zien. Is elkaar werkelijk ontmoeten. Is een zenleraar ontdekken. Is voorbij woorden gaan. Is aanwezig durven zijn. Is wonderen zien. Is bestaan.…

groots meeslepend en toch klein moet ik leven met mijn hoofd hoog in de wind waar ik dat zoek om te overleven waar ik dat van m’n gading vind daar het bloed in d’aderen met moeite omhoog wordt gepompt zal ik mij rustig moeten weten nee niet moedig maar ook niet laf ben ik nooit van mijn zijn afgeweken gedraag ik me zoals ik me gedragen…

Het troikalied van drs. P Verhaalt van wolven die de mens bedreigen Ze mochten er wel tien aan stukken rijgen Maar vreemd genoeg deed er geen beer aan mee De wolf zwierf achter 't IJzeren Gordijn Van Polen naar het ruigoord der Karpaten Maar toen de Muur viel mocht dat niet lang baten Bohemen werd zijn nieuwe jachtterrein…

Ik zag hem staan in ene wei, een jong prachtig-gaaf dier, daar was geen vrees in hem, die rustig naar mij keek, die nader kwam, blij om de schoonheid van dat edel dier. Zo stoer-vast was de kop, twee ogen groot, de jonge bek, neusgaten en het paar knobbels van horens, nog niet uitgegroeid, de huid sneeuw-blank met vlekken glanzend bruin.…

Waar het paradijs lacht Tijden verblijden Vlinderpracht Zo teder als zachte zijde Theater van weeldekleuren Goeddunkend goedkeuren Het gevoel zo blij Gedij Zweef zachtjes mee Kleurrijke vlinder Je maakt ons tevree Natuurverbinder Zweven op de zachte wind De rust die je vind Het leven verblijden Over fleurige bloemenweiden Paradijsvlinder…

Vroeg in de ochtend zit op de rand van de steiger een meeuw. Hij slaapt, ogen dicht, poten in. Maar te stil en te lang. Is hij dood? Hij is dood. Zit toch of hij slaapt. En de kop van de kapmeeuw is heel. Is de nek van de kapmeeuw geknakt? Vloog hij tegen een ruit? En dan dreef hij lam van de ruit naar de dood is nog net op de steiger…

leve de mensen varkens in nood zij denken aan het welzijn ook vlak voor hun angstige dood wat een heldenmoed twintig dagen in deze dierenhel rustig ogend filmen van binnen kokend van woede kommer en kwel dank u allen voor de melding aangaande deze slachterij vertoond aan ons in Nederland bekend staande zaken annuleren…

Een wandelende tak Zat op z’n gemak Tussen de bladeren Met anderen te vergaderen Ze kozen voor de zon Vlakbij de mooiste blom Heerlijk gecamoufleerd Met z’n rug naar jou toegekeerd Ze dachten zich te verstoppen Maar jij liet je niet foppen En genoot op je gemak Van die smalle lijfjes op een tak…

Vele mensen denken graag, dat wat we denken leven is. Alle dieren denken denk ik, dat dat niet zo is. Dieren denken indien nodig. Zij leven net als ik denk ik, helaas niet leven kan. Dieren denken denk ik, dat teveel denken, depressies maakt. Wie wil proefdier worden? Wie wil huisdier zijn? Wie rund, big of rat? Wie hond of kat?…

Golvende staarten en vliegende manen. Brede neusgaten en ontspannen draven, elke dag. In hun mond geen bit of teugel en onder hun voeten geen ijzerbeslag. Flanken zonder littekens van sporen of roede. Duizenden paarden - wild en vrij. Als golven die rollen over de oceaan. En in overvloed tekeer kunnen gaan.…

Dolfijn wat zwem je hard. Door de zee met zoveel kracht. Sierlijk springend boven de golven. Dan weer spelend zonder zorgen. Zo intelligent als jij bent, is de wens van elk mens. Je kunt communiceren o zo fijn. Je vindt het dol en zo ontzettend fijn. om een dolfijn te zijn.…