Alle inzendingen over dieren

het huppelde genietend op aarde enwel de Australische kangoeroe BOEH plotseling een fel licht in die mooie ogen gelijk een dodelijke knal liefdevol beschermend veilig in haar buidel zat haar babytje nu een nare val maar de Jager wil snel geld verdienen dat hopie is voor hem een enorme last of laat het hulpeloos…

majesteit graag 4,7 miljoen terug meneer de rechter neem dit besluit alstublieft terug miserabel koningsbesluit aantal maanden toch dicht voor publiek geloof mij dit klinkt als leugenarij gelukkig ook voor onze geliefde dierenpartij precies deze periode mensen uitnodigen genieten van de natuur haha hiertegen verzetten…

Solitair sluipt ze over het ijs, honderden kilo's vet en spier, sterke klauwen, scherpe tanden op zoek naar een prooidier. Een rustende ringelrob, een felle aanval, botten kraken tussen de kaken van deze femme fatale. Maar dromend in z'n sneeuwhol, omarmd door zacht bevachte liefdevol witte poten, kan kleine Knut zich geen lievere moeder…

Jij, tweedehandse koetjespoes, hè Tinus, voelde je met je voornaam wel vereerd, want wat heb jij als eerste gepresteerd? Het uit de kast gooien van Augustinus! En laat ik mijn papieren onbeheerd, maak jij van mijn gedichten serpentines. Moet ik ze dan maar leggen in vitrines, of is het dat je dít vers wél waardeert? Hou ik mijn hoofd tegen…

Ach zie, ons vogeltje is dood! Zijn bekje is toe en lust geen brood, Zijn heldere oogjes zien niet meer, De vlerkjes hangen bij hem neer, Hij kan niet meer in 't kooitje springen En ons des morgens wakker zingen! De kindren groeven met de schop Een graf voor 't lieve vogeltje op; Daar legden zij het zacht in neer, En spraken niet, maar…

lieve dierenvrienden reis denkbeeldig mee op naar Reeuwijkse Plassen fascinerend minder gigantisch als oceaan en zee een huichelachtige eendenjager terstond een lokeend krijgt een koord rondom enkels naast hem een luid blaffende hond zeer onschuldig moet hij de zwevende vrije eenden roepen enwel een tocht naar de dood…

de Noorweegsezee zal roodgekleurd zijn ongeveer 575 walvissen zwommen daar vooraf naar hartelust toch fijn maar owee de Japanse mensen hadden trek in eten vegetarisch bestaat ook moeten zij toch echt weten gedood zijn zij triestvol maar WAAR stil is nu de zee het huilgeroep blijvend in de oren voor ons dierenvrienden…

Foto in huis-aan-huisblad Forse hond getuigd voor kar Spaakwielen groot, velg in ijzerband gekrompen Het baasje staat ernaast, hij doet blijkbaar in lompen Sjofel, werkmanspet Armoe, 100 jaar geleden Zwartwit voor ons vastgezet Het hondenleven van toen heeft een ommekeer gemaakt Baasje heeft de viervoeter aan zijn e-bike gehaakt De…

Een hond loopt door de Laanstraat, zoals hij nu wil zijn, is en altijd was. Baasje loopt met hem verbonden, en probeert gehaast te worden, wie hij nooit meer worden zal. Als jongetje nog was. Ik vraag me verlangend af, hoe ik weer reu kan worden, zonder aangebonden vrouwtje. Getrouwd met hondse trouw. Vervuld van hondse liefde, zonder aangelijnd…

ik hecht aan een harde ondergrond die houdt me op mijn plek ik zou niet gedijen op los zand ben ik een wrak mijn habitat is het diepe bestaan ik heb geen weet van gesmolten ijskappen en verzonken heuvellanden ik ben gewoon hier en nu een prachtige paardenmossel op zijn plek…

's Avonds als de zon langzaam de hemel verlaat verzamelen ze in grote troepen en kwetteren uit de maat om wie het hardst kan roepen dan bespreken ze de dag in de hoogste bomen met meer ophef en verhaal dan politici en economen tot het donker is dan stopt het kabaal.…

een vaag verlangen roestig weten een zwanenzang misschien van verstofte mensenliefde zie de zwaan die het nest verlaat haar minnaar uitzinnig roepend onthaalt hoe ze haar kop schudt hoe hij haar knabbelend begroet hoe ze samen de lichte vleugels uitslaan liefdesrituelen die vergeten verlangens doen zinken onder een ademloos…

Enig vogel zingt in wiegende herfsttonen een repertoire. Vol melancholie en weemoed luister ik naar enige vogelklanken die me terugbrengen naar lente wanneer ze zich al vroeg luidkeels lieten horen in firmament gegoten in een dromerig decor tegelijk maakte ik kennis met eerste liefdes en prille verliefdheden op een golvende lijn. Elke keer…

Heren onderweg In glimmende bolides Zwaargewichten Op de zakelijke weegschaal Liggen op topsnelheid Om handen te schudden Papieren te tekenen Te klinken op succes Blind voor de berm Waar pechvogels staan Te zwaaien Naar beren op de weg…

Er zijn dieren die piepen. Zo zijn ze geschapen, tot piepen. Hun tieren te iel in de mist. Er zijn dieren die loeien. Zo zijn ze geschapen tot loeien. Hun roepen te rauw in de mest. Er zijn dieren onhoorbaar. Scharrelend. ------------------------------------------ uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…

Onze poes zit voor het raam En ze likt haar pootje En ze kijkt haar oogjes uit Naar mijn vogelkooitje. Hoor eens, deugniet daar je bent, Laat mijn kooitje hangen: Vogeltjes zijn niet voor poes, Jij moet muizen vangen.…

de buizerd bepleisterd met wolkenlucht zweeft in de hemelsalon spiedend naar onwetend leven in grazige weiden het verlangen diep in zijn vogelziel gezeteld…

Het konijn is een holdier Net zoals het spaarvarken Ook het rendier is een holdier evenals de loopvogel (als deze haast heeft) “…maar hardloopvogels Zijn doodloopvogels!” Zei het luipaard “…en vooruitgang Is achteruitgang!” Blafte de Duitse Staander De antilopen zwegen En volhardden in hun zinloos verzet…

Bij deze tere, toch besliste wijs, zit de vogel, schalks of waardig bezongen door lovende, kunstminnende tongen, op zijn sterke tak, verlangt naar de reis. Luid roepend en luchtig zwartgrijs zweeft in lange lijnen, wijde wrongen over boomtoppen, spits, opeengedrongen, van het bergwoud, zoekt geduldig en wijs. Het rond vliegende dier geeft…

Zie, daar vliegt ze zo mooi en gracieus, rood, bruin en een tikje geel ze vliegt van bloem naar bloem tot ze opstijgt en voor me landt. Ze vloog, maar zit nu op de rand ik bekijk haar, verschuif m’n hand ineens zit ik op haar rug, zomaar verdwijnt de wereld onder me… We vliegen, ze klapt met haar vleugels haren wapperen, wolken vliegen…

We braken het brood en schonken de koffie. In de luwte van wind krulden de kinderen, hun wangen wars van zon. Kleverige vingers, kruimels, een gekleurde parasol. Ergens een verdwaalde sok, wat lauw bier. Iemand zong. Op het kleed een krantenbericht, een pop zonder benen. We lagen als mensen alleen op de wereld. Nee, dan morgen. Morgen…

Mijn naam is Tokio. Ik kom van heel ver, maar ben van hier, waar teven lopen. Ik ben een reu. Dat de toekomst hier niet is, weet ik zonder dat ik denk. Dat hier losse teefjes lopen, ruik ik met mijn hele lijf. Ik wil hier blijven. Ik zie een blauwe hemel nu. Geluiden hoor ik van veraf. De toekomst is een horizon. Is de zee die ik nu…

Mensen zijn gehandicapte dieren, die Olympisch willen spelen. Geleerden denken zeer intelligent. Topsporters worden pas superieur, wanneer ze geloven super te zijn. Verliezers die gevallen zijn, denken dat ze falen. Zo denken mensen dat al wat leeft, passende etiketten nodig heeft. Iedereen die abnormaal lijkt, krijgt een valse diagnose…

Nee, het was geen pad, daar op het pad het was een kreeft, die daar stil zat! Een kreeft op een fietspad, zit daar niet lang zo zeker als wat! Terwijl we kijken naar het dier zet ie z’n poten, ja alle vier dusdanig neer dat oh sapperloot hij omduvelt, haast in de goot! Dus die kreeft daar op het pad, spartelde dat het een lieve lust was…

Schomm'lend weegschaaltje, ritselt de libel Boven het zomers-broeiende moeras: Op smalle strookjes van blauwglinstrend glas Verschiet 't groen streepje, als een vonk zo snel. Hij zit. Het knappen van een waterbel Klinkt als een paukenslag dwars door de bas Van 't kevertje, dat rondzwerft over 't gras Bij 't ijl tink'len van 't blauwe…

Acht otters, bot- en graatvrij, draaien dol en hoepelen en tollen door het water. Wat de een doet, kan de ander acrobater met maar één oogmerk: louter voor de lol. Doen nooit iets rustig, altijd kwiek kwiek kwiek, voelen aan alles met hun drukke handjes, krabben hun jeuk, gapen met spitse tandjes en steeds met een verhoogde motoriek. Een…

gegund aan alle hardwerkende mensen een schitterende reis Thailand HOHO geen plezierritje olifant laat je vooral niet verleiden door die zogenaamde innemende glimlach van de gids valselijk charmant vooraf worden deze geweldige dieren zwaar mishandeld afschuwelijk tafereel wel een goed bericht namens de reisorganisaties…

Biologen die BIO niet begrijpen, vergaren nog meer BIOkennis. Superplanten noemen ze onkruid. Superdieren bestrijden ze dood. Liefhebbers hebben dieren lief. Sommigen schrijven gedichten. Over fijne, lieve supermensen, die zo BIOecht als dieren zijn. Vele dieren leven in hokken. Ontelbare mensen in kooien, die ze zelf niet durven zien…

De inboedel van velen, drijven in de Maas en meer door water omgeven verzopen interieurs Stoelen banken bedden, complete huishoudens drijven voorbij. Kansloos. Niet opgewassen tegen de stormvloed, de tsunami, behalve dan die ene koe, die meer dan 100 km. meedreef met de stroom, alsof ie niet beter wist gewoon. Voorbij de rommel, de inboedels…

De nachtelijke stemmen van het oerwoud in duisternis zwijgen slechts takkengekraak laat zich horen de kudde olifanten voert strijd met kronkelvingers van lianen achter de groep ligt een pas gebaand pad daarover strompelt een eenzame bul reusachtig _ spookachtig _ vaal wit wegens die eigenaardige kleur door zijn medeschepsels verstoten…