Alle inzendingen over moraal

Een leven is als een tuin Je kunt perfecte momenten beleven, maar je kunt ze enkel in uw herinneringen bewaren. Leef lang en schoon bloei open maar houd het in toom.…

Ik kiezel langs waterwegen waarin ik in grillige patronen een bont mozaïek van dagen schik helder en klaar alleen rimpelende uren giet ik in dempend matglas daar niet alles te dragen valt.…

Het prachtige woord indulgentie Is verwant aan penitentie. Je beoefent toegeeflijkheid, scheldt de ander “zonden” kwijt en veegt die onder het bloemtapijt. Dat gedoe over “zonden” heb ik altijd al “zonde” gevonden.…

Overheersend en toch zo eenzaam, als een wees van iedereen heb ik weinig neus voor je gehad. Zo dichtbij, overal, zo nergens was ik bijziend en jij was: de parasol tegen de blinde zon paraplu tegen de jankende hemel schutting tegen de treurende zijwind; […] fijnneuzer voor het aroma van koffie bij de overbuurvrouw neusneuzer…

Vertoont u ook van die rare kuren Overal te willen gluren. Dat stiekeme kijken vind ik maar nergens op lijken, dat moet niet lang meer duren. Hoelang je ook zult gluren, Het gras blijft toch groener bij de buren.…

Met een krop in de keel zegt ze wat moet ik nu, hoor de tranen in d'r stem wat nu als ik er voor de kinderen niet meer ben? Het regent, we blijven staan in de bui we huilen dat beetje water kan er ook nog bij. Wat moet ik nu, wat kan ik nog, een antwoord heb ik niet da's veel te lastig toch! Mijn arm sla ik om haar heen, kom…

het is de weerloosheid van ogenschijnlijk loze woorden woorden van iemand met "Gilles de la Tourette " "KUT" roept hij luidkeels en dat is even schrikken ook al gebruikt men het woord te pas en te onpas en dan dachten wij dat we niet meer te schofferen waren zo zie je hoe men zelfs wanneer je het niet verwacht op het verkeerde…

Een gedicht van G.K. Chesterton De galg die in mijn tuin staat, naast de vlier Is nieuw en netjes, hoog genoeg vooral Ik knoop de lus op 'n eendere manier Als iemand die zijn stropdas knoopt voor 't bal Maar net als heel de buurt -in groot getal- Diep ademt voor een kreet van puur plezier Bevangt me 'n vreemde stemming...ben ik mal(?) Ik…

Niet altijd leuk om eerlijk te zijn, voor de ander. Niet altijd makkelijk to the point te zijn, of het soms nodig is? Zeker wel. Of het hard is, vanzelf, want eerlijkheid komt bij een ander maar al te vaak aan als de spreekwoordelijke mokerslag. En toch is eerlijkheid nog altijd pure winst.…

Genocide, volkerenmoord, Geen plaats of recht op leven. Het recht op land en eigen cultuur Wenst men van de kaart te vegen. Pogroms, deportaties en etnische zuiveringen; De geschiedenis van de mens en zijn ontmenselijkingen. Absolutisme, nazisme en communisme; Politieke systemen en hun extremisme. Christendom, islam, en Hindoeïsme; Religies…

De lente kwam stilletjes aan Ons humeur was blijven stilstaan In het duistere van de wolken Nu gaat ons hart weer open.…

Natuurlijk ben ik uitzonderlijk en bijzonder Dat ik besta is haast een wonder Een wijzer mens dan ik vind je niet gauw Ik toon mijn verdiensten, als een pauw Al had ik ook dat er goed van af gebracht - omdat ik de dingen zo goed heb doorgedacht - ik ben verre van een booswicht, voor dictator zijn ben ik niet gezwicht Mijn beelden zijn altijd…

't zit op mijn mobiel, eveneens op iPad, kan er niks aan doen maar het heeft wat! Ik MOET het spelen. Op de kermis staat een zelfde apparaat, met dien verstande, daar moet geld in. En EEN keer per jaar, kun je me vinden daar, winnen doe 'k er niks, maar dat apparaat, trekt als een magneet. Maar 't zit op mijn mobiel en ook op de…

voor de geestelijke middenstand Neem gij het leven Zoals het is - Een beetje onrechtvaardig, Een beetje boosaardig, Maar ook wel eens aardig En soms lang niet mis! Leef gij het leven Zoals het gaat - Niet al te opzichtig, Niet al te gewichtig, Een beetje voorzichtig Dan is 't niet zo kwaad! Houd gij het leven Bedaard in het oog…

Een zonderling heb ik gekend, een vrek, De echte , lepe, wrede gierigaard, Zo boos als deze was wel nooit een gek, Hoe talrijk doe ook zijn mogen op aard. Hij hokt nog steeds in zijn bedompt vertrek, Terwijl zijn glimmend oog in het ledig staart, Zijn ziel gelijkt een oord, dat riekt naar drek, Want afval is het al, wat hij vergaart. En…

Soms lijkt het dagelijks leven op een onvolmaakte symfonie. Zo’n muzikaal mismaakte - asociale - compositie. Partituren met afgunst, oorlogen, vrede en ruzie. Teksten die elkander zelfs niet kunnen verdragen. Zo’n valse gedwongen liefde die we ooit met elkaar begrootten. Doch; waarmee we uiteindelijk vaak ons aller leven verkloten…

Muziek doorkruist m’n hoofd stuitend op een doolhof van oneffenheden In een wirwar van onzekerheden Op zoek naar een helder zicht met minder rafels en een beetje meer licht.…

Stil is de kracht van een traan en de lach vanuit je hart. Over hoe of wat, je leven geleefd tot de volgende dag. Die is nog een mysterie, je kan iets voorbereiden, wat vooruitblikken, maar meer niet...…

Gij,die uzelv' zo wijs gelooft, Ei, let eens op die korenschoven! De volle halm buigt needrig 't hoofd; De lege steekt het trots naar boven.…

Als de dingen waren wat ze schijnen Zou veel onduidelijkheid verdwijnen. Maar dan moeten we voordien Wel de waarheid willen zien In onze gedachtelijnen. Ook schijnheilig. Lijkt alleen maar heilig.…

Vogels fluiten Een dag ontstaat Een mens stopt met dromen Een wekker stopt Tandpasta glorieert Pindakaas popelt Jan de Hoop groet De mok kleurt Een hond blaft Een man groet Als altijd Mogguh Een klap valt Een steen vliegt Een vrouw kermt Een gedachte sluit Een lampje gaat uit Dag en dauw lacht Groen is rechtdoor Snelbinder…

Zwijgend zal ik spreken Ik je patiënt die buigt maar weigert te breken. Ik neem een ademteug mijn longen vol lucht Ik sta klaar in de startblokken maar niet als vlucht. Ik ren, ik hol, ik vlieg Ik eis mijn vleugels pak stevig mijn teugels Ik keer om, terug.... ...ik kom eraan... heb de wind in mijn rug. Al mijn angsten, ik daag…

vandaag onder het sterrenblinken dacht ik aan een lied oud en onnozel met niets om het lijf hangend aan een gedachte we zongen en we hoopten op iets beters dan dit niemand ziet meer de kaders van de leegte van de dagen vol dingen en het ontbreken van een ziel onze tijd is loos…

Ben ik egoïstisch wanneer, ik voor een goed doel, niet doneer. Ben ik egoïstisch als ik zeg, tegen elke goedbedoelde bus, nee! Toch zet ik bij de plaatselijke super een blik eten in het rek, toch doneer ik niet gedragen kleding in de bak zodat: een ander iets aan heeft. Maar die immense goede doelen, gepareerd met girorekeningen…

Ze zaten vol en vetjes, Heel puntigjes en netjes: Twee rococo-portretjes, Een Prinsman en een Kees, Met blanke chemisetjes, Met Brusselse manchetjes, Gepoederde toupetjes, Met stijve girouetjes En stijve préjugés. Hun geestje was aan 't dwalen: Bij honderd idealen En duizend weelde-stralen, Ging 't zonnetje reeds dalen, Der…

hoeveel zandkorrels heeft een woestijn hoeveel storm schuurt de huid weten we van wijken breken we vingers huilen we ter ziele blijven we onszelf als handhaving van de laatste roos…

's Morgens bij het wakker worden, nemen we de nacht eens door, heb jij nog gedroomd vannacht? Jazeker wel en ik vertel! Dat klink beter als die van mij, zegt hij, zoonlief was met me aan het klussen, we pakten samen een plank, toen nog een en ineens moest ik er vijf pakken! Toen ik hem zei, dat niet meer te kunnen, zei hij; sjouwen…

de omloopsnelheid de onvrijheid van aanwezig en vluchtig verloren sporen ik doe niet luchtig krak.......... zoveel gekrakeel en weinig toneel bij zoveel water en wijn…

vooruit dan maar, nog één om het af te leren, hè? zo één die onverwachts je een onbezonnen blik op de wereld gunt die je maagdelijk onschuldig bij de lurven pakt en je voelen laat dat je leeft! nog wel want je weet, iedereen weet te veel laatsten doen je de das om je laatste dus maar vooruit, nog één…

De cirkel doet leven de lijn enkel zijn even onafgemaakt zoek geraakt in oppervlakkig recht…