Twijfel doorprikken
Gevoel alsmaar te
zwerven, als ik de
duidelijkheid verkies,
over lege oceanen, waar
allang geen land meer
is en geen raadzaam
baken, langs de meeuwen
in de witte doktersjassen,
schreeuwen oordelen
uit de kelen, waarvoor
ik de neus gesloten hou,
die alleen maar twijfel
zaaien, wat achterblijft
op een afgewogen zeef,
zijn de nog door te prikken
blaren, om alle symbolieken
zelf te verklaren. Hoeveel
water er nog onder mijn
boeg zal stromen voordat ik
de zeilen reef, als ik aan de
de overzijde ben gekomen,
het lijkt me alleen nog
wat te vroeg.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 19 mei 2009
Geplaatst in de categorie: moraal