Netgedichten

netgedicht (nr. 25.155):

Het viswijf

Dat zonderlinge wijf van gene zijde,
zij schendt de reputatie van de buurt.
De nette mensen moeten haar wel mijden:
bedilzucht druist in tegen de cultuur.

Het moest niet mogen: oogverblindend is ze!
Het mansvolk loert wat af naar gene kant.
Men kan slechts gissen hoe het kwam. Gemis van
een schat? Drank? Dwaasheid? Combinaties van?

In ramptijd is er niets, of zij ontwijdt het.
Gelijk een heidenwijf wrijft zij parmant
haar borst en dijen beurs te gener zijde.
Al in dit groen groen knollen knollenland.