inloggen

Alle inzendingen over psychologie

5763 resultaten.

Sorteren op:

Pieter Omtzigt

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 262
Wie niet omzichtig omgaat met politicus Pieter Omtzigt die verliest elk vooruitzicht is definitief de zwartepiet…

Gevormd uit een klompje klei

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 222
Ik loop naar het venster en sluit de duisternis buiten tegelijk met de room gekleurde glanzende gordijnen van satijn het binnenste van mijn ziel de woonplaats van het nimmer uit te doven licht de adem van Zijn Woord waarvan wij woorden maken in een gedicht in blijdschap, wanhoop of ontsteltenis schrijven bij Uw licht…

Ik en smaak en sfeer

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 231
Ik heb geen smaak ik ben sfeer en dat ben ik en dat ben ik buitengewoon en daar zal u het mee moeten doen…

Vrouwen alle landen verenigd u poltiek

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 219
"Oh die Frauen" Johannes Brahms maakte een mooi lied 'n verrukkelijke lofzang op vrouwen "Oh die vrouwen" (van 18 tot 118) Jan Krediet maakt een solide lied/hartenkreet over politieke topzang voor/door vrouwen vrouwen hoeven niet het hoogste lied te zingen zich niet als een echte diva te gedragen maar moeten wel meedoen in de 2e Kamer…

Oude afdruk ?

netgedicht
5.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 195
Verhit en stram sta ik in de slagschaduw van een dicht begroeide bos, zelf ooit geplant, me te verschuilen in een boomhut. schuilplaats tussen adolescentie en volwassenheid, die te ontglippen, te ontlopen, onderstut de stam waarin de eerste jaarring mij bij de hand nam, tussen netels en zwammen door, het labyrint van de realiteit…
Pama10 augustus 2020Lees meer >

Terugkeer

netgedicht
4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 191
Het is slechts het album van je leven; bleke herinneringen, de groene kamer het gekleurde glas in lood met de schuifdeuren en reeds vervaagt de schemering de dagen van nooddruft en klagen aan doornige paden, juichend en kermend de tijd, de uren waarlangs de klepel slaat, met een mand vol vol met bloemen keer ik…

Misplaatste grap?

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 192
Kijk niet om of terug in de ruimte naar jezelf of in iemand anders gespiegeld, herkenning wat je wel of niet wilt zien, te volgen of te begrijpen, een reepje pijnloos licht, waarin je in wil vluchten, stiekem weg te glippen, voegt niets toe aan de doelen zonder dat vroegere dromen zijn verteert, in ervaringen wat tegen zichzelf of tegen…
Pama9 augustus 2020Lees meer >

Leven

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 197
zwaar valt het ademen waar de onenigheid alom zich breidt een zee van onrust steekt de nachtwind op in 't kinderhart 't teder beven mensen smart wat de ziel tot ziel niet uit kon spreken stil in 't gebed Gods blijde gloed komt binnen kinderen genezen naar 't nieuw van morgenrood…

Wat ga je doen?

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 197
Er komt een bron van informatie van gedachten en gevoelens op je af alsof je in een kleuren carroussel vertoeft; met de kleuren van een mooi vlindertje voor de spiegel zijn het er twee, alsof je plotseling stevig met twee benen op de grond blijft staan terwijl het voelt alsof je diep in jezelf je naam hoort roepen met ogen die…

Bestendige madelieven?

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 195
In het oog van de pauw waarin al mijn dromen zijn verborgen, als magische spiegel van een nieuwe dag te pronken met zijn veren als dat mag. Waar we lagen in het groenste gras vol madelieven die na de daad geshockt maar kranig weer zijn opgeveerd, wat ik daarna te veel en vergeefs getracht de tijd door mijn geest te manipuleren onverteerd…
Pama27 juli 2020Lees meer >

Levenstrap?

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 190
In de bergen van mijn geest wedijveren meerdere toppen naar het hoogste punt om te overleven, moeizaam trek de voeten uit het dal grijp naar het touw, maar tors te veel onnodige ballast mee, de geleefde klei nam alle vormen aan die mij overkwamen, de beelden bekend, vergeten alle namen, de laatste tree op de levenstrap die ik deelde,…
Pama26 juli 2020Lees meer >

Het weggeven van andermans goederen

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 235
ik kijk omhoog er hangt een boog avondrood in de lucht zo zoel en zacht, o wat een pracht deze stille vredige avondschemering waar hooggezeten de zangvogels afdalen langs twijgen glanzend in de avondzon de hemelkleuren zichtbaar voor 't oog in ziekte en gevaar van het in nood verkerend leven, en het voelt alsof alle troost is weggenomen…

Ze is niet te begrijpen

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 241
Ik voel mijn ring verschuiven Op willekeur van de wind Ze draait zich om; we zien haar wuiven Terwijl ze zingt het zwervende kind Hoog boven de haan en de toren Grazen de schapen in de weiden Mijn trein brengt mij van achter naar voren Langs de verlaten paden; de heiden Van ginds als hier. Meeuwen krijsen in de wolken Het gouden licht…

Het zonnespectrum

poëzie
3.7 met 10 stemmen aantal keer bekeken 4.401
Ik hield een prisma in de hand En wierp een schijnsel op de wand, Dat, schoon het zonlicht, doorgaans wit, Uit zijne aard geen kleur bezit, Zo velerhande kleuren droeg, Dat ik mijzelve, peinzend, vroeg, Hoe toch dit klaar, doorschijnend glas, Dat zelf volkomen kleurloos was, Al deze kleuren scheppen kon En halen uit het licht der zon. Het…

men moet

gedicht
4.1 met 36 stemmen aantal keer bekeken 20.842
Men moet zijn zomers nog tellen, zijn vonnis nog vellen, men moet zijn winter nog sneeuwen men moet nog boodschappen doen voor het donker de weg vraagt, zwarte kaarsen voor in de kelder men moet de zonen nog moed inspreken, de dochters een harnas aanmeten, ijswater koken leren men moet de fotograaf nog de bloedplas wijzen zijn huis ontwennen…

Onderweg.

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 342
Op de fiets, rubriceren, data uit de oude doos. Valt er nog iets uit te leren, blijf ik dan voor altijd broos ? Bij valavond vliegjes happen, de zon gaat baden in de vaart De avond is moe en wil ontsnappen Maar ‘k grijp hem even bij zijn staart. Trappen langs de grazige weiden Tot er niets meer is dat stremt Zie hem daar die bocht…

Een blinde vlek?

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 206
De slagen beukten op de holle vaten van beloften, die te snel werden vermorst, om met de sleutel van de tijd een opening creëren om verdorst, je schoot als moederborst te eren, tevergeefs heb ik de maan om uitstel gevraagd, hij koos een plek om mij in zijn koele armen te begraven, in een laatste snik verdrink ik in het eenzaam zijn…
Pama13 juli 2020Lees meer >

Een droombare variant?

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 179
Zoals alles uit het niets blijkt te zijn geschonden om zelfs de niet gedroomde dromen drastisch te doorgronden, in een wisselende rebellerende positie tussen goed en kwaad, zelfs bewust, misschien onbewust, waarop geen wetenschap berust, beken ik alle bekende zonden zelfs die van moord al heb ik niet in handeling begaan, in retrospectieve…
Pama9 juli 2020Lees meer >

Ingedeeld in twee groepen

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 177
Je ogen zijn graniet en je mond als een kristallen bol van kwarts waarbij het scheidingspunt tussen donker en licht niet valt te bepalen…

Beëlzebub

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 326
Kom nu slapen, maak een eind aan dat gedaas De dag is rond, wat valt er nog te rapen ? Vlij je naast me, staak je innerlijk geraas. De maan beschijnt de kamer dus mag het licht nu uit ? Ik zal je slapen strelen, ik wieg je gammele schuit. En nu we onder zeil zijn, -geen mens die ons nog schendt - komt Beëlzebub ons halen, hij die…

Weeffout?

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 170
Zaai mijn loten in de wind van een naderende storm mijn onrustig hart als ik naar onbekende oorden reis, verstrooi mij in de sporen van de golven van een oceaan, om daar te ontwaken leer mij van de vruchtbare grond te eten indien ik de aardse armen ontstegen in het oog van een argeloze orkaan, die mij zwijgend aan de blinde…
Pama27 juni 2020Lees meer >

Danklied

netgedicht
3.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 183
wij zien jaren van moeite en leed onze sterke handen beven het tedere leven waarin wij vanuit dit ons levend huis van zang en vreugde hoop en verlangen de wisselende maan hebben gezien; een biddend ademhalen dat de dalen van stilte opent; grijs en oud jong en blij op zilveren voeten kom ik naderbij als naar een huwelijksfeest…

HET AFSTOTEN

gedicht
2.9 met 145 stemmen aantal keer bekeken 45.736
Het afstoten van het overbodige, bespreken van het aanwezige, aan het mislukte zo min mogelijk betekenis toekennen, zoals aan het ontbrekende - het is verre van gecompliceerd, allemaal.…

Ochtenddroom

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 192
geen zon vlak wit daglicht dat me verplicht alles te zien te boren door de lagen van wat daglicht niet kan verdragen een kevertje balanceert op de horizon nerven in de blaadjes sprietjes van het gazon doorzie de praatjes sms-toetsen op mijn telefoon vervormen gewoon wat ik wil zeggen tot rare woorden ik heb ze door een meisje op tv…

Zelf gekraakt?

netgedicht
5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 197
Gedachten als voorbeeld dat geluk mild en rekbaar is dat het zichzelf moet verdienen maar wegvloeit in de wind die de sporen onwillekeurig zaait in een klimaat wat omslaat, na een plotselinge blikseminslag een geur van littekens achterlaat. Maar in het binnenste wroet de kiem van rusteloze wensen naar ongeboren resten van een vroeger…
Pama8 juni 2020Lees meer >

Ja

gedicht
2.5 met 70 stemmen aantal keer bekeken 17.228
Niets te maken met wie ik tien jaar geleden was, ik heb me nu. 'Toen, toen', sinds die tijd ben ik mijzelf zoveel een ander dat ik misschien leef voor Judith. Ja. Een dichter die gekkenhuizen kent, de bajes, handboeien, isoleer; ik lijk wel een verdoemde dichter. Had een vak geleerd. 'Had, had', sinds die tijd is mijzelf zoveel een ander…

Gij dichter...

poëzie
2.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.794
Gij dichter, die uw gangen gaat langs 't druk gewoel des levens als u de smaad in 't aanzicht slaat van vriend en vijand tevens, leg nooit de fiere vrije kop en laat u nooit verlammen, al dagen zij zo talrijk op met honende epigrammen. Want wie u tergend smaadt en slaat, omwroetend in uw wonden, werd vaak vol valsheid en verraad…

droomnevel

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 205
in de vroege ochtend komt een schim voorbij zo een die er soms is maar nooit weggaat dieper dan schemer als een schip met averij op een zee waarin doodgaan niet volstaat   op een zuchtend eiland waart een ijl fantoom dat als verstekeling eeuwig achterblijft en zoals dat hoort in een vroege ochtenddroom nooit in iemands herinnering beklijft…

Wat ik dacht

gedicht
3.1 met 65 stemmen aantal keer bekeken 18.378
Wat ik dacht is nu een gedachte. Ik houwde haar vaardig uit de taal (de stukken vlogen er vanaf) en stelde haar op in een stille zaal. Wordt de onrust mij te machtig of verdwaal ik in een vreemde stad, dan vlucht ik mijn museum in. Met de catalogus in de hand vind ik alles prachtig. -----------------------------------------------…

Staren door het raam

poëzie
3.4 met 20 stemmen aantal keer bekeken 2.950
Er is een leven in wat bewegen, de takken beven een beetje tegen elkaar. Een even beginnen schudt elke boom: een bezinnen dit, een schemeren gevend van eerste denken, met lome vingers gaan zij wenken wenken, wenken, brengen uit een vrezend menen nauw geuit. En lichte dingen, herinneringen lispelen zij, vertrouwelingen, zouden wel willen…
Meer laden...