Alle inzendingen over tijd

In de buik gloeit er iets een koorts, een verwachting aarde wordt zacht ingeduwd Lichaam veert terug met binnenin herinnering een stapel papier Op het bovenste blad staat mijn naam geschreven Een halve eeuw die zich met mij voedt door mijn ogen kijkt verlangt naar warmte van de zon zin heeft om mee te komen Perzisch te gaan eten in de…

Midden in de kamer. Ik kijk om me heen. Aan de linker muur hangt een klok, de tijd tikt weg. Aan de rechter muur hangt een schilderij. Het laat de polder zien uit een ver verleden. De koeien liggen in de wei, het water stroomt kalmpjes voort. Voor me is een raam. De auto's razen voorbij, de tram komt langs, mensen haasten zich om op…

Wanneer ik dood ben en de donkren komen, Geef me 't portret niet mee, dat altijd mij Ten hoofdeneinde stond en in mijn dromen. Ik merk er toch niets van. Het is voorbij. Neen, ik wil niet, dat na de laatste morgen De beeltenis van dit bemind gelaat, In een tot molm geworden kist geborgen, Diep in de muffe grond met mij vergaat. Doch als…

Herinneringen koester ze diep in je hart Beleef vergeten momenten voor een nieuwe start Met weemoed een glimlach wordt vroeger vandaag Maak van heden de toekomst zonder gewetensvraag?…

Mijn oude schoolplein ik heb er laatst gestaan ik moest in de buurt zijn en kon het niet weerstaan kinderen speelden diefje met verlos en al die oude beelden kwamen zomaar bij me los ons kleine pleintje een voetbalstadion hier kreeg ik van een meisje mijn eerste sigaret en eerste zoen de lucht was altijd blauw we dachten niet aan morgen…

Schaduwen bewegen In een kamer zonder licht Hoe moet ik in godsnaam Met al deze dingen in de kamer Me in rechte lijnen wringen En iemand een mes op de tong leggen Als ik de spreukentegels in mijn hoofd Niet meer kan lezen Opgesloten in mezelf Zoek ik naar de muren van vrijheid Om zonder een woord te zeggen Te vluchten voor haat en ergernis…

rotsen kleuren tijd water overvalt de traagheid van ravijnen, winden dichten kloven met het stof uit boven gevleugeld zijn verhalen die als holen grijnzen in de torenhoge bergwand hun holten zijn bemand ze verwoorden God en leren over dwazen die azen op macht, vertellen over vrouwen die met kinderen zijn omgebracht ze verweven…

je zeis is botter dan je woord je maait geen oogst omdat je voor de dood al lang verloren bent…

Het is een ieder gegeven Van geboorte tot de dood Je hebt het zelf voor het zeggen Eindelijk kom je jezelf tegen Schiet een film voorbij groen, blauw, rood Dan moet ook jij het loodje leggen…

Na het schoolexamen stelt men je altijd de hamvraag over hoe je het brood ooit denkt te willen verdienen; zo kan zijn dat de slager jou eens grijpt bij de kraag, er iets van bakt door in te hakken zonder uit te kienen.…

Zachte stappen in de verse sneeuw, oudjaar lijkt al weer zo lang geleden. Ik kijk door het raam en geeuw, er is sindsdien al veel tijd vergleden. Goede voornemens, heb ik die? Ik zou het echt niet weten. Ach, ik neem dat niet zo nauw, zie ik ben nu ook tevreden. Mocht ik toch nog wat willen wensen, dan alleen nog liefde en geluk, maar…

Soms heb je het gewoon gevonden, denk je vele antwoorden op vele roepende vragen denkend om dan weer verder te kunnen gaan valt het zo smerig tegen dat je het wel uitschreeuwen kan Soms verwacht je totaal ergens helemaal niets van word je compleet overdonderd door het onverwachtse alle standaard veiligheidjes omvergeworpen hup het diepe in…

Tussen hem en het leven zit nu glas met uitzicht op de schuur waar alles dezelfde bruine kleur heeft snoeischaar en hark in zijn schoot liggen dode takken Tussen hem en mij zit nu glas buiten juicht de zon heerlijke zomertuin bomen zwaar van fruit maar binnen is het zwijgstil ik breng hem een peer proef maar, zoet sappig, toe…

Oud vuurwerk dat naar regen ruikt ligt verlaten met vergeten kleuren voor de deur die niet opent zonder woorden die de tijd wensen en de toekomst vragen of het leven zonder vuurwerk ook voorbijgaat of alleen maar na elke regenbui opnieuw begint.…

Statig, tijdeloos triomferend, ligt Vlak bij me, en ver, 't egyptisch koningslijk; Ik voel me schuldig, dat 'k nieuwsgierig kijk Naar mysterie van vreemd-vermomd gezicht. Heerser van sphingisch wich'lend wereldrijk, Die uit verre gebergten had gesticht Ongenaakbaarheid tot het laatst Gericht, Buiten heiligschennend mensenbereik, Diep op…

Met een huiverige morgen is het nieuwe jaar begonnen. Ik sta op de trein te wachten starend naar een hoge toren waaromheen wat spreeuwen spelen en ik krijg het langzaam koud. In de trein kijk ik naar buiten. Nevelwade ligt sinds eeuwen over doodgevroren velden. Marmeren beeldengroepen zwanen waken over starre sloten met een nooit vergane…

Lach als de lach dichtbij kan zijn. En je kijkt naar wie met je meelacht. Denk wat elke gedachte inspiratie geeft om verder te ontdekken wat je niet wilt vergeten. Geloof wat je kunt bereiken en niemand zal twijfelen aan wie je bent. Weet dat het einde niet bestaat als jij weet waarom je begint en nooit vraagt of de tijd stopt. Want…

In sneeuw lacht koel de trots vlak door mij. Mijn schoenen markeren de macht, om wie stiert later bevriest een tijd, gevierd te weten, indien egaal het ligt onder voeten van krak, rozige toeten even leeft mijn baar. Het enig verweer hoort naar haar door haar verlaten. Voor het regionalisme dienen aan zij die stilstaan omkijken naar…

zand door mijn vingers onweerlegbaar onomkeerbaar ongrijpbaar als de lucht luisterend naar zijn eigen wetten slepend als stroop vluchtig als vuur onbekommerd over de gevolgen gaat hij alsmaar voort zonder immer om te kijken of even in te houden onverminderd onbevangen gaat hij door maar naar waar?…

Vroeger stond geschreven in de sterren wat er van me komen zou onrealistische dromen van status en succes lachten me zelfverzekerd toe Zwevend op de komende glorie me van geen kwaad bewust dat ontij zou kunnen komen waar voorspoed was beslist De klap was enorm en plots besef van dwaze utopie vernedering en ontgoocheling in een leven zonder…

het uur (in stations wordt tijd bepaald door treinen en ik zocht het spoor naar huis op een perronbank uit de wind liet ik couperus rusten in mijn schoot macht der gewoonte die me tijdinwaarts ontvoert en ik sprak écht met hem) past nergens in…

wat kan alles toch snel veranderen in een week, een dag, een minuut, een seconde het blijft verwonderen hoe wat lijkt, dat is, kan bedonderen als zon als regen als weer het verschil uitbundig vrolijk oorverdovend stil schijn bedriegt de leugen die liegt vallen en opstaan opstaan en weer vallen laten gaan en blijven staan als de zon…

Als tijd altijd was Bleef ik eindeloos liggen In pas gemaaid gras…

Alles is tijd komen en weggaan slapen en opstaan daden en spijt Alles is tijd iets doen en iets laten beminnen en haten krijgen en kwijt Morgen is later gisteren is geweest maar vandaag wens ik jou een leven lang feest…

De klok tikt de tijd weg, soms doet hij dat snel. Als je erop zit te wachten, doet hij het veel te traag. Soms vliegt de dag je handen door en is hij om voor je 't weet. Soms heeft hij 48 uur, althans dat lijkt zo, of loopt hij dan soms voor? Gebruik de tijd, en doe het goed. Dat is de intentie van dit 'verhaal'. Een race tegen…

De sleutel tot een nieuw begin ligt veilig opgeborgen De zandloper loopt de uren door tot aan de dag van morgen Tijd en ruimte gevlochten ineen spoeden zich door eeuwige paden Kosmisch gezien het rijk alleen grenzeloos vlecht het zijn draden Waar de aarde tolt zijn eigen baan de zon schijnt jaargetijden Dag en nacht, zon en maan…

vandaag.. de tijd leek even stil te staan en zo zijn eigen weg te gaan een vlaag.. ik zie je staan en jouw weg gaan ik wil je zien wil met je mee en bovendien wij met zijn twee.. de tijd zal nog eens blijven staan... ...zullen we naar Rome gaan? naar alle mooie steden naar pleinen en gebouwen van erg lang…

ze spelen het spel van de zon en de maan wijzen alle vierentwintig het klokje rond om beurten breken ze de kring en laten zich gaan totdat het weer tijd is voor de morgenstond…

In die stille maand november Alles kaal, dor en leeg Sta ik in een verlaten steeg Geen gedender. De regen spat op mijn gezicht Op de kalen bomen Ik hoor het water stromen Doe mijn ogen dicht. Ik sta aan de grond genageld Ben bevroren van binnen Sta te verzinnen Dat het hagelt. In mijn hoofd giert de pijn De stenen op mijn gelaat Pijn die…

Men leeft niet zomaar elke virtuele ideologie, wat te denken valt voorbij aan wereldkundige maatstaven uit te beelden naar kieskeurige kosmopolieten wat ik zie rallentando de toon nog is gezet zonder zwevend laven.…