Alle inzendingen over tijd

Langs de waterkant starend over het water Terugkijkend naar vroeger en vooruitkijken naar later Wat ging er goed en wat ging er verkeerd En heb ik van deze levenslessen wat geleerd. Heb ik van bepaalde dingen echt spijt Of iets gedaan waar iemand onder lijd. Fouten uit het verleden kan ik niet over doen Wel excuses maken voor de fouten…

het is een open deur: als je jong bent vlieg je voor de tijd uit als je oud bent vliegt de tijd voor jou uit vroeger was zij de slak nu ben jij hem: doe die deur maar gauw dicht…

ze neemt de verkeerde deur in het verzamelpand onbedoeld stapt ze de werkplaats van de kistenmaker binnen ze ruikt het zaagsel ziet de houtkrullen en snippers op de grond ze kijkt naar de leesbril op de werkbank ziet op schragen een grafkist in aanbouw onbedoeld barst ze in huilen uit ik moet hier niet zijn snikt ze ik…

Toen iemand zich vrij door de ochtend bewoog Toen een vrouw niet meer wilde bewegen Toen een man een smartlap zong En iemand nooit meer uit bed zou komen Toen de wijsgeer over de herinnering sprak En de slager over leven en dood dacht En zijn vrouw kuiltjes in haar rode wangen had En de jongen skatend over straten gleed En het kind met gebogen…

Mijn reis door de ruimte, werd onderbroken, door de tijd. Op aarde kon ik landen. Moeders waren hier al. Hier werd worden zijn. Zo durf ik aarden. Onze reis door de ruimte, zal worden voortgezet. Niemand weet hier hoe. Niemand weet wanneer. Eeuwigheid wacht. Zojuist schreef ik dit gedicht. De meeste mensen slapen. Zelf waak ik wonderlijk…

Het is stil geworden in de straten. De nachtklokken en de sneeuw, vallen zonder geluiden samen. Angsten wachten rustig af, tot de vrede weer vertrekt. Gedichten worden niet gedacht. Het wordt vredig in mijn brein. Niets kan ik horen buiten. Binnen wordt het stil. Alleen mijn vingers schrijven nog. Mijn hart luistert zonder moeite. De…

Ik leg mijn hart in de toekomst en wacht… meer doe ik niet. De ander kijkt met een vraag. Hij zegt: ‘ Wat dom, je leeft immers vandaag.’ Ja, vriend dat moet ik ook, maar mijn hart reist al vooruit naar een leven vol van vreugd en blijheid. Door de belofte van een leven… In eeuwigheid.…

De tijd vliegt voorbij, zo vervliegt ook ons leven. Dat zeggen oude mensen. Tijd vliegt niet, meent een oude dichter. Dichters leven liever NU. Dichters gaan niet dood. Iedereen loopt in kringen rond. Alles verandert waar je staat. Dood doet leven leven. Zo doet ook hoop. Alles heeft zijn eigen tijd. Niets nieuws is onder de zon. Onze…

De klok knipt door de ganse dag verdeelt hapklaar bros in brokken ‘t zijn voor vele levens breuken vol vierkwartsmaat als dans of duet een laatste traan trekt traag een spoor spat gevallen tot slot uiteen zuchtend zwevend ga ik dan heen wat was het waard was de waarde van wat ik daar heb nagelaten onbetaalbaar mijn tijd…

Voorbij ons besef van tijd, worden momenten tijdloos. Voorbij ons besef van ruimte, verandert elke zandkorrel, in een nabije ster. Voorbij tegengestelde politiek, komen vijanden vredig samen. Zie, de dagen worden langer. De lente is alweer in aantocht. Voorbij de dagen van ons leven. Alle dagen voor onze geboorte. Alle dagen na ons voortbestaan…

Het maakt een eind aan elke strijd En aan elk slecht beleid Dat je altijd wordt bevrijd Is vaak een kwestie van tijd De tijd staat altijd paraat Het zorgt voor regelmaat Dat iets vanzelf overgaat En dat er weer iets nieuws ontstaat Elke dag en elke week Het laat je nooit in de steek Elke maand en elk jaar Je vormt je leven lang een…

Mea culpa Het is waar We maken fouten Geen levenslang we Blijven praten Geen eenrichtingsverkeer O heer We laten wat mensen zalven De aarde zal draaien Vissen blijven paaien En alles zal ooit verdwijnen Gelukkig nieuwjaar…

Het jaar is uit- en tenden geleefd: van al zijne oude ellenden en heeft de last het ons ontgeven; het nieuwjaar heeft, van heden af aan, voor elk ende een, een schrede gedaan: wie zal ‘t tot tenden leven?…

Het gevoel dat tijdloos blijft, terwijl ons bewustzijn groeit. Terwijl we verder voortgaan, naar wie we werkelijk waren. Wanneer we vooruit gaan, naar wie we gelooflijk zijn. Gedreven door het leven zelf, dat ook het leven in ons is. Gedreven door ongrijpbaarheid, dat niet anders groeien kan. Leven dat in de diepste kernen, ieders bewustzijn…

Met een wens van liefde en vrede doet het nieuwe jaar zijn intrede... gezondheid voorspoed verbondenheid ... en een stralende zon boven een hoopvol zicht voor als het dan toch even tegenzit...…

Boeken sterven niet. Boeken verouderen. Meesterwerken nooit. Schrijvers vallen om, of sterven in bedden. Boeken blijven, dood, gewoon, in oude kasten staan.…

iemand is de tijd kwijt een ander vindt hem terug een kind tekent de tijd in kleur de meester gunt hem uit de hardloper rent voorbij de tijd zijn vrouw haalt hem in een gewichtheffer torst gestolde tijd een warm mens laat hem smelten de kip voelt de tijd als veertjes de haan vindt hem gebakken lucht het kind zet de tijd uit zijn…

Was het een uitnodiging, een dwingen, een vileine invitatie wat leidde tot dit dal van tranen, getiteld: Vliegensvlug ? Of wellicht een meer vrijwillige assimilatie; Vereniging van de gebaande paden en weer terug... Want zó verlies ik mij in vliegende dagen, dag na dag, week na week dat zelfs de klok eraan bezweek en ik: welke dag de dag…

Door nevelflarden omgeven met opkomende zon uit het verleden komen beelden van een gelukkige jeugd, herinneringen aan weelde Een beschreven blad dwarrelt om zijn bestaan, echter meer ruimte brengt ook onzekerheden wanneer het vraagt om houvast los te laten Bomen omgaven mijn ouderlijk huis, in onze tuin liepen kronkelpaden vol met bladeren…

M'n kraag hoog De jas dicht Geen betoog Alles ligt Open en bloot Lezend verlicht Alleen het rood Van de kou op je gezicht Er valt geen sneeuw meer Alleen nog hoop Keer op keer Geen koek noch zoop Zo meanderende de winter En het geluid ervan Richting wat verbeelding En nog zo wat dan…

Kon ik weer terug in uw moederschoot, daar waar u binnenleidt, vrijt en leven schept, een mensenkind wrocht naar het laatste concept en laat mij dan groeien negen maanden groot. Baar mij weer zoals ik kwam, huilend en bloot, maar geef mij nu de jeugd die u mij ontnomen hebt laat mij groeien in liefde en veiligheid en ongerept is er dan…

Hier, waar oude boeken wachten, op toekomstig leven. Boeken, waaruit dode schrijvers, spontaan weer op gaan staan. Temidden van boeken luister ik, naar Wolfgang Amadeus Mozart, die nooit is doodgegaan. Temidden van vervlogen eeuwen, verlangen boeken naar mensen. Nu, in deze mooie Boekerij, waar oude tijden wachten, op de toekomst.…

Ik verdwaal in de dagen, ook al zijn er maar zeven. Ze gelijken op elkaar, een monolithisch blok. Net als de mensenmassa, zij schuift door de winkelstraten. De tijd wist zichzelf uit, langzamerhand. Ik vlucht naar mijn jeugd, herkenbare tijd. De morgengeluiden in het huis, de feestelijke zondag. Daaraan klamp ik me vast, in…

Ons verleden bracht ons hier. Wat we doen en laten nu, bepaalt onze toekomst. Wanneer we durven leven, zoals water stromen gaat, wanneer we draaien, aan een kraan. Het verleden van onze verre toekomst, speelt zich hier en nu vandaag, voor onze geopende ogen af.…

tijd is ... wij zijn ... tijd is het eeuwig aanwezige water waarin wij een poos mogen zwemmen tot we naar de kant worden geroepen door onze ouders om naar huis te gaan en het water wacht op hen die ons opvolgen zij zullen opnieuw komen en hun dromen dromen het water spettert klettert en zal weer bedaren is weer wie ze is…

Ik zag twee jongens met hun vishengels terug naar huis toe gaan hun emmer was leeg maar ze keken voldaan naar de vijver met de pompebladen hun hoofden gesloten geel als de T-shirts van hen die nu nog broers zijn maar later uiteen groeien als reeën door de bliksem getroffen gespleten tot er in een donkere kast een hengel omvalt.…

Op de klanken van een eeuwenoude sonate je laten terugvoeren doorheen de tijd vanaf je ontstaan naar het nu als de golven van een zee in rust meedeinend je adem berustend in al wat het ondergaat op welk kruispunt nam je ooit de verkeerde afslag onwetend van dat doolhof van wegen welk zwaard nam je niet ter hand om neer te slaan wat…

Gevangen zijn in vrijheid kan haar inwoners niet bevrijden de stad begroet, verdrinkt ons in verloren gewaande stromen.. adembenemend als je bent verstommen wij bij jouw oevers een overdaad aan dubbele glazen glanzen het water rafelig uiteen, zo stroomt de aloude Maas licht beneveld en gestaag verder, ons voorbij met weemoed naar het…

1. En dan heb ik hem in mijn handen. 2. Een veelkleurige meetlat kijkt mij verwachtingsvol aan. 3. ‘Wat ga je met me doen, wat KUN je met me doen?’ 4. ‘Ik kan je een rechte lijn geven, strak van A naar B.’ 5. ‘Of een kaarsrecht snijvlak, maar pas op dat je je niet bezeert.’ 6. ‘Ik heb andere plannen met je, ik leg je langs de tijd.’…

in Westerwolde golden niet boeren zwoegen op de essen ploegen voren en verstoren het bodemarchief urnenvelden telden niet hoe mensen in de Steentijd toegewijd hun doden begroeven interesseert hen niet ze ploegen voort, terwijl ze een pijlpunt, bijl nog wel oprapen bewaren zien ze geen reden de urnen te sparen ze hebben geen idee…