Alle inzendingen over reizen

(te Holzminden) lezers zijn reizigers met het boek als juiste bestemming zie hier het reisbureau...…

Het end bereikt van Lands End waar mijn zwakheid en spieren op de proef waren gesteld slaakte ik een unthinkable zucht of the largest lighting na ontiegelijk te zijn uitgeteld…

Waar wij in het stomend treintje op Woody Bay Station te Lynton binnen vier minuten op ons retour het heen en weer kregen after that little tjoeketjoek holderdebolderman in de touringcar met de klok mee welke uren slabakkend rondtoerde around the middle of nowhere see you in Exmoor waar de natuur doodbloeiend op ons wachtte en wij nimmer…

Het begint in het wonderlijke dorp de vlucht van de vogel leidt de parade Op de grond een processie van geel weg naar het blauw van een vrouw met gedachten aan Pisa en Siena Maanstad wacht als een schip op het tij tovenaarsleerlingen zwaaien uit behouden vaart naar een vreemde stad Ver weg door een onbekend land varen zeilschepen mee met…

in de wachtzaal van de ambassade van Eldorado heerst de chaos een elleboogploegende heupwringende menigte dringt naar het enige loket hoeveel mensen kan je hier bijeen persen? het lijkt op een kudde in een lift de zwerm in de kooi van de kanarie de school in de bokaal van de goudvis het eerste slachtoffer is een kreupele man zijn kruk…

de grijze lucht huilt boven de velden van Nickerie het wijdse polderlandschap dat zoveel monden voedt met je glimmende rijstplassen en je verraderlijke slangen de wind waait door mijn huis de vochtige warmte te verjagen de golfplaten klepperen als wilde castagnetten het geel aan de papajaboom is gerijpt in de vruchtbare zon…

Bestaan er wegen, die naar nu toe gaan? Bestaat er een manier, om daar te kunnen blijven? Bestaat er een kompas, dat naar hier kan wijzen? Er woont hier een wijze kater, die zwarte daar, bij het raam, die me zijn oud geheim onthult: Katten spinnen! Later komt later.…

Zittend Bewegend Schommelend Steil Langzaam Klaar Bijna Donker 3D Echt 3D Links rechts Waggelend Zoemen Hoger Zoemen Lager Pruttelend Geen communicatie Vertrouwen Pook Hand Programma Coördinatie Bonk Bons Bons Geland!…

De fontein van de jeugd zou er zijn een heilige plek waar druïden huwelijken sloten, want daar verbonden aarde, lucht, water zich met het vuur van de hartstocht Een ijsvogel vloog in het blauw voorbij met een vis in zijn bek, opgeschrikt een forel plukte een vlieg uit de lucht viel in een cirkel van golvend water voor toeschouwers aan de…

Vanwege de bon uit 't spoor kopen we een magnum “'k wil 't rustig zittend eten hoor,” roep ik, “op 't perron”, maar het tocht toch naar de trein dan trap af trap op, de sprinter staat er nog. Als ik instap vind ik het rokje van mijn vriendin ineens te kort en mijn hemd te doorzichtig en ons te oud voor ijs. Spits, alles vol behalve aan…

Waarom moet een mens jarenlang zoeken, om van hier naar hier te kunnen gaan ? Hoeveel jaren later kan een mens pas vinden, wat hij altijd voor zijn neus zag staan ? De antwoorden zijn te dichtbij. In boeken zijn ze niet te vinden.…

het bekende bakkertje van de fameuze palmiers is definitief uitgebakken daar onder het poortje waar lange rijen wachtenden ooit stonden opgesteld heerst intense stilte alleen het opschrift 'BOULANGERIE UZETIENNE' zal nog wel even blijven als herinnering aan de bakker van weleer lejo…

In de kleine coupé, paskamertje van de vrijheid, heeft een man de scheiding tussen lichaam en geest aan een touwtje om zijn middel hangen. Hij vraagt de medereizigers z'n geest vast te houden. Bang dat zijn lichaam komt te zweven. die voortdurend dreigen de mogelijkheid. ---------------------------------------- uit: 'Valscherm voor Erasmus…

De Griekse zon klimt. Stijgt hoger en hoger. De wind is al gaan liggen. Het is middag geworden. Mykonos sluimert. Mensen dagdromen. Ons schip slaapt. Veilig aan het anker. Ruimte lijkt hier ruimer. Tijd tijdlozer.…

Nu de mensheid gaat vergrijzen Is er nog meer vraag naar ruimtereizen. Om te weten hoe het zit Aan het einde van de rit Als we definitief afreizen. In de ruimte Heeft u nog de ruimte.…

Mits teruggezonden Het helemaal los kunnen laten een ballon met helium gevuld lichter dan lucht, een kaartje eraan naam en adres in blokletters met een kans op een beloning in het verre vooruitzicht…

We waren in de bergen, waar je je kunt bezeren aan gedachteloos gesteente, tot bloedens toe geschaafde schenen jongensachtig. 's Morgens in de vroegte in het ene dal of het andere zag ik tegen de muur van een boerenbedoening vier stoelen staan, vier lege keukenstoelen op een rijtje wachtend op de zon, stoelen die verzadigd waren van het…

Weids uitzicht is wat ik mis. Paradijzen ook. Ik droom van ontmoetingen. Nieuw, warm en fris. Ik ontwaak uit mijn roes. Ik verlang naar huis. Naar de rust van onze tuin. Naar mijn vrouw en naar de poes. Binnenkort ga ik weer op reis. Het uitzicht zal dan anders zijn, want inzicht zal me begeleiden, naar mijn innerlijk paradijs.…

Cuba met je mooie ogen je wervelende lach heupwiegend op salsa, rumba, son warme tinten rood vergezellen ons via de Malecon, casa de la musica, en schitterende paradiso stranden... Irresistible Cuba Libre, here I come again... again...…

Stenen uit een tijd van heel lang geleden gelegen en geslepen, toen tot nu de zon strijkt z'n stralen tot in het heden terwijl ik laveer op de avenue Een bijzonder mooi Sofia dat verblijdt de kunst van kijken, is zien van waarde niet in klinkende munt, maar in kwaliteit eigenschap die de kunstenaar baarde 'k Liep de laan en zag en luisterde…

toch gloort een blauwe weide schuurt een lichtzon tegen wimpers aan verdrinkt een voorland in zwevend water langs opwaartse krullen in een soort van hemel ruimen paarse verten rond open ogen zo ontvankelijk voor een kleine hommage groots tegelijk en wijzen wolken de weg?…

(Välkommen till Jokkmokk) Poolcirkel, Sami, rendieren en sneeuw Leven in toendra, honderd jaar na eeuw Pingo, palsa en permafrost Samisch Verheffende verhoging in moeras Via Trondheim en de Noordkaap kerk & rots Welkom in Jokkmokk, dus aange- komen De zeer lange reis vorderde gestaag door veel elanden gadege- slagen Vervolgens…

een onbewolkt landschap rukt zich los van bodem en ziel, als een naaldhak door de eindeloze rij uren van het bos zaterdag, zondag, of voor het gemak oneven of verweven met alle dagen; droge aarde berooft zich van schatten ontdoet zich van antwoord op vragen die reizen zonder weg terug bevatten…

neen, mijn lichaam niet bestand en zwicht ik onder maagdelijk en omgeslagen kant geklost door eeuwen heen laat mij je lippen kussen langs de Dijle en sleep mij dromend over ijle draden van je lieflijk hart dan pas wil ik meten met verleden, heden en vooruitzicht, vrij zijn in geweten als ik verslingerd en gelijk eendrachtig vastgenageld…

een eenzame bloem aan een pilaar gehangen wellicht door iemand die om schoonheid gaf en inderdaad op de foto zie je duidelijk wat verfraaiing doet met een triest station ergens in het oosten van het land…

Die avond vertrok een auto richting snelweg en de honden blaften niet het dashbordvak was leeg op een kaart van west-europa na een pak tissues een aangebroken rol pepermunt er woedde koude oorlog in mijn hoofd we reden zwaar weer tegemoet tegenliggers voerden groot licht in de verte wij naderden de interzone niemandsland het…

Ik heb nooit gevlogen. Maar toen wel. Ik werd in mijn droom geplaatst helemaal alleen in een vliegend voorwerp. De cockpit was leeg. Ik zat er maar alleen naast het raam en ik kreeg van een zachtjes fluisterende wind de opdracht om naar het land van Kali te vliegen. Daar ligt de eindtijdstad. Het land waar de vulkaan stoom en zwavel uitspuugt.…

Zij glimlachte haar mooie tanden bloot Streelde mijn adem Vermengd met die van haar Erg soepel in elkaar over Daar de Hemel- se Tempel was gere- aliseerd Gebed Beijing, 2001…

Een bus, een motor of een fiets. Of treinen en automobielen. Het zijn slechts voertuigen. Zelfs grote Boeings zijn zoiets. maar...... Alleen met schoenen kun je iedereen bereiken. Met schoenen kun je ook naar nergens gaan. Kijk mijn nieuwe schoenen glimmen! Ze geven glans aan mijn bestaan.…

Zittende op de top van Cheops piramide tussen vogelschijt en andere halfvergane grote en kleine noden overdenk ik: Het is niet erg Cheops, vriend ook ìn jouw graf heb ik de uitwerpselen al niet kunnen tellen In die duistere kamer uit rood graniet gebouwd heb ik - plotseling alleen - geen ogenblik getalmd en gauw mijn benen en de rest…