Alle inzendingen over vrijheid

Ik zag, lach en ik straal. Ik lees, vrees en ik verhaal. Ik probeer, incasseer en ik faal. Ik kreeg, zweeg en ik baal. Ik loop, hoop en ik dwaal af van het spoor, Niets komt tot gehoor. Nergens waar ik mij aan stoor. Ook al gaat alles ongeremd door. Ik droom, hoop. Daar ben ik immers mens voor.…

ergens tussen mijn oren zweven nog verlangende dromen ligt er nog een heel mooi leven mijn verlangens niet bevroren ik zoek een gulden middenweg om de juiste droom te vangen met durf en wat wilskracht het zal van mezelf afhangen vrijheid in doen en laten dat is waar ik nu voor vecht mijn hart bloeit terug open en dat voelt echt niet slecht…

Lieve, het valt mij zwaar in alle blijheid jou nu te mogen zeggen in alle vrijheid dat niet vergeten zweepslagdagen op onze zwarte lijven zijn kapotgeslagen uiteindelijk werd onze geest niet aangetast die veel sterker was dan hun ruwe last het zware witte lood op ons vertrapte hart verwondingen en doodslag in diepe smart ik vond een bewaard…

Al eens gedacht om stiekem met de Noorderzon te vertrekken, alles en iedereen achter te laten en als een complete nobody ergens van nul te herbeginnen. Ergens waar je geen oud-bekenden in de supermarkt tegen komt. Alleen maar onbekenden. Mensen met wie je geen geschiedenis, alleen toekomst deelt. Mensen die je niet pijnlijk terug katapulteren…

vandaag de boodschappenlijst en elke dag de boodschappen met bebloedde nagels op muren gekrast om waarheid pijn en onrecht te onthouden de waarheid van vandaag van lang geleden van altijd om de schil van woorden altijd af te pellen met ongewassen handen om altijd de boodschappen met gekraste nagels te herinneren…

Als vroege ademtochten komen zij uit ochtendnevel toegeslopen: De schapen van hem die iedere avond zijn poëzie en dagboekbladen verbrandt in het kookvuur voor zijn koffie, in steeds een vers te grazen dal. Immers: alles slaapt. Hij knikt naar mijn zoon en mij, trekt woordeloos voorbij, zijn blik danst van dichtbij tot aan de einder…

Is er nog iemand thuis? Is wie ik was nog aanwezig? Ben ik eindelijk leeg? Klopt mijn hart nog? Klopt mijn hart nog? Kan ik worden wie ik wil zijn? Is deze angst gegrond? Is deze naderende storm voor mij? Klopt mijn hart nog? Klopt mijn hart nog? Ben ik te afhankelijk, te angstig alleen? Ben ik van binnen leeg gebrand? Klopt…

In het Hoge Noorden vliegen vogels nog als vrije vogels rond. Puffins, Noordse sterns en Jan van Genten. Zij zijn levenskunstenaars. Zij zijn de beste artiesten die ik ken. Kunstenaars houden van vrije vogels. Dat is de reden dat ik vóór artiesten, en tégen vogelverschrikkers van ben.…

de bijen zullen steken nu kan je niet meer weg ze kunnen niet vergeten wat heb je brute pech… hun vriendje werd vermoord in een glas cola laf versmoord de bijen willen zich nu wreken en daarom gaan ze steken… een wijze les voor iedereen heb respect voor mens en dier want het is enkel op die manier dat alles goed komt niet… gemeen!…

Op vakantie waren wij op reis in 'n deel van onze buur: Duitsland Uit folder en boek hebben we ons ingelezen gezocht en gevonden Waar bergwanden oprijzen van hoogten niets te vrezen bezochten we Hun kastelen en paleizen met puntige daken uit vervlogen tijden zagen we er Koene ridders te paard en jonkvrouwen die -in modern…

we dansen op de donkere klanken van een lange avond vol weemoedig licht met wisselend zicht op glanzende kasseien waar culturen raken in samen eigen talen maken gezegende grond die ooit stond voor broederschap en vrijheid waarvan de klank teloor ging in elkaar niet meer verstaan proef het bittere zout van strijd tussen arm en rijk…

Wat een rijkdom om vrij te zijn. Om zelf voor je eigen keuzes te mogen instaan. Om niet de dreiging te voelen van een andermans repressie. Verantwoordelijkheden te kunnen nemen en daarvoor zelf in te mogen staan. Wat een rijkdom in een tijd waarin slavernij niet langer de norm is. Waar ongelijkheid gelijk aan verscheidenheid mag zijn…

Bevrijd van het onvermijdelijke geweld dat met de vrede strijdt. Bevrijd van een bittere oorlog die met een wil tot leven strijdt. Bevrijd van een nachtmerrie als een reis door de nacht. Op een traject met miljoenen doden die een wantrouwen in de goede mensheid als een spookbeeld naar de wereld bracht. Bevrijd zijn al die zielen in het…

Hij rende niet weg maar werd wel getroffen en viel over de meningen van 18 miljoen Nederlanders Zijn oproep zegt van alles maar vanaf het beeldscherm kijkt een bedrukt en verschrikt gezicht te vroeg nog? Dag Rikko Voorberg Jij, die dominee zijt, dit en dat, wat niet al, kom maar terug zij weten het waarom ook niet, wij wellicht die dodenherdenking…

Ook al is het lang geleden, de oorlog is nog niet voorbij Wat behoort tot een ver verleden Wat vieren we eigenlijk op vijf mei? De bommen en granaten, als je stil bent, is het net of je ze weer hoort de ravage op de pleinen en de straten Woekeren de wapens niet altijd ergens voort? Is er werkelijk vrijheid verworven in het bloed dat vergoten…

Als ik morgen op het Rembrandtplein sta, sta ik ook in gedachten op de Dam, bij het Homo-monument en natuurlijk in Rotterdam, mijn zo zwaar gebombardeerde geboortestad en als ik daar dan sta denk ik wellicht alleen maar aan: mijn overleden vader Gerrit Jan, dwangarbeider (11/44) in Duitsland en na mei 1945 alleen teruggelopen; 36 jaar mijn…

vrijheid vraagt herinnering aan wat mensen geven het kostbaarste zelf in strijd en opoffering om van vrij zijn van generatie op generatie het erfgoed door te geven vrijheid vraagt werken met en op het spoor van gisteren naar morgen aan respect en ruimte voor geluk van een ander opdat die zijn mag wie en wat hij is vrijheid vraagt verzoening…

vrijheid weet je die neem je niet je krijgt of geeft hem van of aan de ander om dat te zeggen wat je meent zonder onderscheid te zijn wie je bent vrijheid weet je is de mogelijkheid je echte zelf te zijn zonder grenzen van geloof hoop of liefde te doen en te laten lichamelijk en geestelijk wat jou bewegen laat vrijheid weet je…

herdenken is de tijd nemen even stil te staan bij verkregen vrijheid die we ogenschijnlijk zó gewoon vinden herdenken is ook de herinnering levend houden aan hen die hun leven gaven voor de vrijheid waarop wij niet zuinig genoeg kunnen zijn…

(De trant van Cats gevolgd.) Laatst, als ik, op mijn eenzaam pad, Door Wijnmaands bleke lovers trad, Zo kwam van ver een vreemd gerucht; Zo kwam een lange Kranenvlucht, En hield naar 't wijkend avondlicht Het spitse van haar schaar gericht. Ontging ze 't volgend oog weldra, Zij liet me een diep gepeinzen na. Ik dacht: wat hier omlaag…

Zij lijkt uit haar lijst te gaan stappen... De stoel meer van de schilder dan van haar Licht valt zichtbaar van 'r schouder Ze wordt geen dag, geen jaar ouder Zij, model uit 'n vervlogen tijd bloem tussen bloemen Zij, vrouw tussen.... 'n veelheid aan vrouwen Ik zou om 'r kunnen ......rouwen want nam ze niet -zonder…

wie wil niet de vrijheid proeven? grenzeloos en ongeremd eeuwig in geluk vertoeven waar vrede ons verlangen temt…

ik dacht dat ik niet vliegen kon maar heb me vergist ik zweefde al voordat ik dat besefte en het zeker wist los van aarde zonder vleugels en geluid het lijf bleef rustig thuis er was een knopje omgegaan keek niet meer tegen alles aan de details had ik al ooit bekeken projectie in de geest weefde volmaakt beeld toch ben…

ik heb altijd façades ontweken hen geslecht als ze mij dwongen mijn vrijheid op te geven ook op het wereldtoneel waar teveel mensen in de hoofdrol geloven en sterren van de hemel proberen te spelen alleen het publiek ziet de zonnen ondergaan tot een valse halve maan als de doeken zijn gevallen zonder applaus en muziek de strijd…

je vleugelt verglijdend op de wind een roep die buren kent van ver daarginds vrijheid vogelt tegen wolken zonder volgers nooit alleen stippen waaieren zwierig bijeen scheren zwart voorbij een volle maan voordat zij naar hun eigen rustplaats gaan…

Hij claimt een verleden. Jij koestert een bank. Dichtbij een weide. Niks aan de hand. Toch wappert er onrust. Hij stapt naar de rand... Jij denkt: onheilspellend. Hij staart naar zijn land: een eerlijk silhouet. Een teken van verzet! Dan klinken er schoten. Een siddering..., een akelige jank - Oudzeer neemt een keer wraak.…

ik heb de banden doorgeknipt zo is er geen verleden het brak mijn weten en mijn zijn gaf mij angst en gaf mij pijn gaf slechte raad en geen vergiffenis regeerde heel mijn leven nu ben ik los zie mijn vrijheid zie mijn geest ik ben niet meer wat is geweest…

aan alle Nederlanders schrijft Mark Rutte in een open brief mag ik dit land dan eventjes onderstutten, vraag ik u lief want we gaan ten onder in een groeiend ongemak Want Nederland biedt aan de Nederlanders geen veilig onderdak Mark zegt dat de mensen zich a-socialer gedragen Tja, als je bij de voedselbank loopt heb je wel een reden tot klagen…

Ongeboren leven, is onsterfelijk en tijdloos. Wij zijn een onmogelijkheid, die toevallig mogelijk werd. Spontaan. Geboren leven is sterfelijk. We kunnen kiezen, maar ik besef, dat ik maar weinig te kiezen heb. Wel kunnen we vandaag besluiten, om ons machteloos verzet te staken. Morgen kan ik, zonder vragen om waarom, vrank en vrij,…

wolken varen aan de hemel voorbij nemen de tijd in schoonheid ze ontploffen niet maar lossen op zonder pijn Misschien dat er morgen weer vrede is in harten van mensen in ongewis misschien dat er morgen geen oorlog meer is klimkt het vreemd dat ik liefde mis in harten van mensen in ongewis kon ik er maar iets aan doen het voelt zo ongewoon…