Alle inzendingen over natuur

toen ik jou zag, op die voorjaarsdag in het blauw en o zo fijntjes was ik gelijk geheel van slag ook al was je maar zo kleintjes je was een pracht, aan die waterkant je leek wel een prinsesje daar langs die plas in dat groene land in je hemelsblauwe hesje gaf jij mij kleur, meer dan iemand ooit meteen floot ik een liedje die dag vergeet…

De oude dame draait zich Om haar wankelende as Ze schud het stof van jaren Van haar tot op de draad versleten jas Haar huid geplooid Haar botten kraken Het eind nabij? De laatste pil zal bitter smaken Haar zuster even oud als zij Zal uit het zicht verdwijnen In de nieuwe tijd Zullen er andere lichten schijnen…

de tafel is gedekt met fris laken groen kopjes klein, staan tussen madelievenzoen te pronken in krokuskleur worden door de zuiden wind gevuld met lentegeur terwijl de schemering aan de winternacht het teken gaf " wij moeten gaan" toen ben ik opgestaan om de lente te begroeten ik wist wel dat je langs zou komen verlangde naar je…

schittering spiegelt kriebelt m'n zintuigen ondanks de lengte kan ik haar niet kussen langzaam kabbelt het water onder me door hoor hoe eenden snateren alsof het al Lente is…

Statig en arrogant langs menig wallenkant, trots verheven, op hoge poten, onbewogen, blauw en grijs als lucht, zal zij neergebogen geduldig maaltjes spiesen, dat is de trant. Ik vrij en speels heb haar eens geplaagd, gooide een steentje voor haar stil gelaat, kwaad vloog zij op de blauwe veelvraat, toch na lol en lach was ik zeer mishaagd.…

Onder water alles in beweging het scheurde en beefde, stuwde meters hoge golven richting land. Tsunami met een oerkracht waar mensen het niet van konden winnen alles op zijn weg verslond. Hij bracht chaos en verdriet nam levens van mensen groot en klein verwoeste de infrastructuur. De mensheid huilt zeeën van tranen door dit natuurgeweld…

Als een geel bloemtapijt, op grasperken en in de wei. De bloeitijd is april en mei. Als een geneeskrachtige en heilzame plant, wordt hij in verschillende talen aangeduid met de stoere naam Leeuwentand. Hij helpt bij verschillende kwalen. Reinigt het bloed, bevordert de spijsvertering, geneest jeuk, huiduitslag en puisten. Verbetert het maagsap…

Wij kunnen het meeste leren van zij die in eenvoud leven, vrijwel alles geven en ergens menen te weten dat het allemaal wel zal; want leven is beleven.…

De nacht is zwart ik wandel over de verharde paden en de grond doet veilig aan lantaarns die ontbreken elke stap is leren staan. Donker alles voor mijn voeten is het tasten waar te gaan verderop daar zijn de huizen nu verlicht mij slechts de maan. Sneller loop ik fier naar daar binnen enk'le ogenblikken word ik een medemens gewaar…

langzaam ontwaakt de lentelucht in mij voelt nog wel als naakt en soms kil af en toe zeg maar bij vlagen weet ik weer ja, dat is het wat ik wil de geur van natte bladeren of vers gemaaid gras parfum naturel zo als het in wezen bedoeld was en kleuren zien rijpen van groen naar wonderlijke tinten groots en onnavolgbaar eigen…

Vol grijze dreiging hangt het zware zwerk Op 't rossigbruin van de uitgebloeide hei. Langs 't bleke zandpad zeult een kar voorbij Een donker schonkig paard. Eén tengre berk Rijst rank op 't grauw met siddrend bladgesprei. En plechtig ruist, 'lijk 't orgel in een kerk, De wind door 't woud van sparren lenig sterk En sombre beuken, 't heideveld…

Arm land in verval woud op vreemde bodem een surrogaat wildernis op getemde baren Wanhopig trachten stammen bos te zijn een steriele rechtlijnigheid verraadt de schijngestalte gereed voor het wegkappen Door de wonden toucheert heilzaam licht de romp wegkwijnend in eeuwige schemer Pas na het vallen de warmte over hun liggend lichaam…

de buitenlucht wordt niet meer ontstemd op gedruis van gefeeste woorden die allemaal hetzelfde klonken aan de lichtende horizon klinkt weer rust om alaaf liedjes met verende loomte als vogels die uitrusten op hun trek komt het realistische weer tot zijn eigen gewoon puur natuur…

hoor hoe de wind waait haar kracht toeneemt bij alles wat ze doet golven aanzet te klimmen tot grote hoogtes om zich vervolgens met volle overgave neer te kletteren zo te worden opgeslokt door het naakte strand vieren vogels boven het schouwspel dat de zuidwestenwind op touw heeft gezet…

Anemoontje, Anemoontje, maagdelijk schoontje in het woud ben jij weleens zoet bezongen zuiver om je hart van goud? Om je beelderige kroontje en je weelderig' bladerdos, jij icoontje, Anemoontje, Anemoontje in het bos? Dan is dit voor jou een versje vol van verve en een blos zing ik samen met de roodborst en de merels erop los Anemoontje…

staat voor sacherijnige gezichten beslagen ramen krom gebogen paraplu's natte vloeren ruitenwissers die overuren draaien nat gespetterde fietsers van wie het haar uit model is gewaaid…

Het donker van de nacht is voorbij gegaan Het daglicht gloort Een nieuwe dag breekt aan Het zingen van de vogels gehoord, heel zacht Hoe verrukkelijk en kalmerend is een nieuwe dag met zonnelicht en morgendauw waar witte wolkjes langzaam drijven in het hemelse blauw Een nieuwe dag een wonderlijk gezicht beschreven in dit zonnige gedicht…

Verborgen in naakt streelt sensueel de doorn het levendig rood. Mooi de vrouwelijke bloem aan 't menselijk oog ontbloot! Opname: fotografie Dawe, www.dawe.be…

Als de regen stroomt slaak ik een diepe zucht. En kijk naar die donkere lucht.... Die somberheid kan ik niet verdragen en hoop dat de zon de wolken gaat verjagen. Want vrolijk wordt iedereen als de zon gaat schijnen die het donker doet verdwijnen.…

Stil fluistert het riet de melodie van de wind krekels zingen zacht zonsondergang aan de kim bij het vallen van de nacht.…

Fluweelachtig zwart daalde de donkere nacht als een zachte deken, dekte de slapende dag tot het weer ontwaken toe.…

Praat met mij getooide allesweter vibrator van mijn stem alligator stimulator van mijn bloedsomloop kameleon van de waarneming praat met mij strooi je luister over m'n naaktheid heen streel me loog de harde hand liefkoos met jouw machtige armen vertaal voor mij jouw eigen geluid.…

de kou snijdt onverbiddelijk door de dikte van de schors onzichtbaar rillen ze ook al is hun trots fier verraden nog gesloten knoppen dat er voorjaar op komst is, ik voel 't…

Gesluierd ontwaakt de dag - zacht en half onzichtbaar - bewegingen dommelen nog laten duiven dagdromen De nevel verpakt in flarden de waarheid van deze morgen dempt genadig de gebeurtenissen die ik zo moeizaam verdraag De mist ontneemt mij het zicht op de gevolgen van de nacht ik erken de wijze waas als baas en slip dankbaar in deze dekmantel…

buitenshuis de winterwind sneeuwt monotoon slaan geborduurde ijsbloemen op het raam het ijskristal dat bijt op ingelijste achtergronden gevuld met licht nog tevergeefs bij het raam wacht mijn stoel op een plezierig voorjaar waar alle vogels wijselijk fluiten vogelvrij…

In zijn verlangen naar de prille voorjaarszon wenst de merel te zijn als een wit wolkje waar achter de zon eeuwig schijnt. En het witte wolkje verlangt te zijn als de merel die heerlijk in een plas water spettert en kan genieten van de liefde die bloemen hem schenken.…

[Perzisch kwatrijn] De eindeloze oceaan wekt weemoed nu mijn voeten staan waar blanke zeilen bolden bij 't licht van deze lage maan.…

Wat een geweldige dag ik zit heerlijk in de zon met een lach een strak blauwe lucht ik geniet met een diepe zucht oh, wat ben ik blij de zon te zien deze dag krijgt van mij een tien…

Op de stevige landrug van mul zand staat een kring korte, knoestige berken, tonen, bijna naakt, de late herfstwerken, toch niet door het trieste getij overmand. Glanzende melk met bruine vla omrand hun kromme stammen, die nóg laten merken hoe eens de wind hen boog, wilde sterken met zijn luchtige, beeldhouwende hand. De gedrongen bomen klemmen…

naast mijn huis groeit kaarsrecht een scheepsmast ten hemel die lariks tilt al tegels op wie neemt ons in de boot?…