Alle inzendingen over natuur

nog trekken bollen als knollen aan ons voorbij fleurende gladiolen buigen, beuren op…

Een vaarwel aan de zomer die langzaam sterven gaat als het blad verkleurt en loslaat van bomen en struiken. Die buigen voor het afscheid en zachtjes hun tranen wiegen als een allerlaatste groet nu de zomer plaats maakt voor de herfst.…

zwijg nu, zwijg en hoor het ruisen het zachte ruisen van het blad waarop ik voor de wind langs kwam een korte tijd in stilte zat nu ben ik thuis en zal ik rusten vissen zag ik in duizendtal meren, beken en rivieren ik draaide in de waterval ik kwam in zee, ik kwam in wolken en regen bracht mij weer naar huis nu rest mij rust, rest mij…

daar tuimelen takken van zomers loof daar tinkelt het ijs van berijpte bomen daar loeit het strand in gemene golven waar de wind waait daar wil ik zijn…

Haar parelende ogen kijken de mensheid aan Er is van alles wat zij als schepping biedt en waar haar vol treffende blik de oevers van de ziel langsgaan verdrinken vloeiend alle gevoelens in een immens ademend gebied, van kleurrijke tuinen, afgewaaide kruinen van krom gewaaide bomen in verbintenis met de Aarde en het Leven Ze geeft opnieuw…

Elk gevoel warmt zich op aan De zonnige gedachtes bij het moment Van het gefluister van de wind die Zachtjes wappert door mijn haren. Bomen zwijgen in de stilte van een opzienbarend moment van leven waarin de diepste wonden zijn geworteld in emotionele tranen . vogels vliegen in een koor langs de vele bomen, op zoek naar het ideale huis…

Waterval bruisend zo helder en krachtig Weespiegeling van de zon de schittering prachtig Bodem vol waterplanten vissen die wild krioelen Kleuren zo ingenieus die in elkaar overvloeien Slingerend groen blad tropische wonderschoon Vruchten rijp en rood flirten fruitig aan hun boom Koraal blauw is de lucht bloemknoppen staan open En…

Met heimwee kijk ik naar buiten, regen valt gestaag omlaag, de zon verscheen niet, in ’t geheel was ’t sombertjes vandaag, maar geluk zit in een klein gebaar, de heimwee zond ik heen, de kaarsjes maar wat eerder aan, dus ondanks dat de zon niet scheen speel ik met de warmte!…

wellustig dansende witte vlekken de zee ligt lonkend aan het strand, lokt met lichtblauwe parels een enkeling trapt erin…

een paar mooie stralen op de straat verlicht zoveel warmte en blijheid kun je zien op ieder mens gezicht…

Zomer lang jaloers op vrijheid van de Gaai, die huist in bladerdek - herfstblad, zeilend op de wind mag zich even Gaai voelen.…

Herfst in aantocht regen klettert neer Bomen verwaaien hun bladeren nu teer Lucht van de grond geurt door het bos Konijnen die glijden over het natte mos De zon is zomermoe de felheid verdwenen Als een gedimd licht de herfst is ingetreden…

weilanden, ze twijfelen zich groen en geel laag bij de grondse daken knikken hoofs tussen roodachtig roest op de velden bolle wolkjes toeven boven de kust, wachten met tuiten huilen moeiteloos loopt een pad de dijk op, een vogel staat te wankelen even uitwaaien…

Ergens tussen Hoogeveen Bovenkarspel en Geleen ligt een stukje niemandsland. Een Bestemming heeft het niet. Het is geen Natuurgebied. Er staat geen enkel Nuttig Pand op dit niet Winstgevend land. Er wordt geen Boerenkool geteeld. ’t Is niet in Kavels Opgedeeld en de ruigten en het riet worden nimmernooit gewied. Kinderen die kuilen…

nu komt de natuur tot rust lage zon verlengt schaduwen avondnevels verdoven dagen dempen het goud van afscheid bomen verliezen hun pracht kale takken buigen in de storm daar is hoopvol leven verborgen in de kille en donkere grond maanden van felle verstijving en sluipende dood trotserend kiemend in de levenswarmte van de klimmende lentezon…

Een heel speciale gewone dag met iets meer van vrijheid, ondanks regen en wind. Soms vinden we iets terug in de kieren van de beginnende herfst, in de herinnering. Het is niet vast te houden net zo min als de wind of de wolken. Het is goed zo.…

al tankend brandstof drinken laatste vuurvlinders de herfstbloemen uit…

och, bloempje aan de muur met uw kopje naar benee zie dan toch het ridderspoor wees niet langer zo gedwee laat uw aanzicht stralen toon uw blanke bloesem en hartje vol vuur bloei in schoonheid door en ziedaar, de jonge vorst hij komt u halen…

ik heb het najaar zwijgend bij de hand genomen diep schelpt mistnevel najaarsnoten stil spreekt geen woord voelt in wezen kalm het doorweekt tedere voeten als een slaap zomerzee van kalmte durend ik word overmand door beelden wat was wat is wat komt een weeldepracht dauwt peluwzacht in ‘t land voor elk vertrouwd dier langs het maïsveld…

Kijkend over de waterlijn luisterend naar de wind die zachtjes zingt. Samen met de meeuwen die zweven met allebei hun vleugels weid gespreid. Ze worden gedragen op golven van de westenwind en omarmd door de zee. Waar ik vind mijn rust als ik luister naar het lied van zee en wind.…

Een vlinder danst van bloem tot bloem... Hij zoekt nog naar honing in de late nazomer. Hij zoekt tevergeefs alle bloemen zijn leeggezogen. De herfst komt eraan... Dan is het met hem gedaan... En kan hij niet verder leven. Heb met zo'n vlinder veel medeleven.…

Je hebt een tuin. Daar loop je 's avonds in. Nu ja, niet elke avond. Af en toe. Vaak ben je voor dat groeien zonder zin, En toch zo grondig, na de dag te moe. Een bloem geeft alles. Maar zij is al dood. Jij bent gespleten. Maar jou wacht het leven. Zo ben je vaak in niets een lotgenoot. Een wig lijkt tussen haar en jou gedreven. Zij wil…

Ongerijmde melancholie door vage nachtgeluiden. De roep van een nachtegaal het zacht ruisen van de wind. Geritsel tussen de struiken als een rustig zacht gefluister. Stilte, tot de nacht zijn taak overdraagt aan de nieuwe dag.…

Het is geweldig aan de kust, als het stormt het is schitterend als die zee tegen de wind optornt. Het is fenomenaal, als je die watermassa tegen de elementen in ziet vechten het blijft een prachtig gezicht, die natuur, zand, wind en water tracht te vlechten tot één geheel!…

Mensen lopen gebukt, als ware het onder een zwaar juk, mensen kijken naar de grond, alsof er geldbedragen liggen, mensen lopen gehaast, alsof de trein van kwart voor drie moet worden gehaald, mensen lopen met een gezicht van ouwe lappen, alsof ze de globe op hun nek hebben hangen, mensen zijn onvriendelijk,…

De volle maan staat vanavond schitterend aan de heldere hemel. Ik neem de tijd om er naar te kijken. Het maanlicht kan zich vrij van elke wolk verspreiden. Het is een avond waarvan je wilt dat deze nooit voorbij gaat. De lichtstralen tekenen prachtige silhouetten. Soms worden ze voor even uitgeveegd…

wurmend door de grond wroet puberpunkegeltje zich vlijmscherp een weg…

Najaarsochtend. Wijd en wijder Wijkt de hemel zilverblauw; Om de morgen blijde glijdt er Door 't nog scheem'rig bos-gebouw, Waar de zon met lichte stijlen Straks de stammen schoren zal, Vogelkwinklen over 't ijle Lover schijnend als kristal. Op de heide drijft een herder Langs het vochtig morgenspoor Vroeg-vergaarde kudde verder In des…

Levensadem, die heel Nederland mint, waait al een eeuw vol ontembare kracht, doolt over het waddenrijk als kustwacht, is tegelijk een stuwende landwind. Met de aard van een nieuwsgierig zoekend kind schuifelt hij voort door Veluwes ruige pracht, blaast zacht geurend in zoele zomernacht bij weidezang, als krekelliefde hem zint. De bereisde…

de blik op oneindig blauw oeverloze kabbelbabbel aan het deinende water riet neemt een loopje…