Alle inzendingen over filosofie

dualiteit tussen echt en onecht tussen verstoten en zelfrecht binnen of buiten, helpt trachten een wereld te ontsluiten is het leven in de overlevering die vandaag naar morgen heet of wonen in kastelen van karton of tussen tochtige muren, het kan zeker ook onder het blauw met een glimlach in de zon ademt men dan tussen keuzes en…

Het leven Elke keer Weer terug Naar de éénheid Het zijn Het bestaan Elke keer weer Thuis komen…

Op water lopen? Zee is bedrieglijk en veel te diep al ligt zij daar en lijkt een dier te wezen want rillingen van schuim gaan overheen haar luie lijf dat ademt als een stier zo luid. Beter is wandelen door de hoge lucht daar weet je zeker dat je niet kunt gaan maar heel het mensdom zal versteld staan hoe rap van dwalingen je keert. -----…

Ik hoorde stemmen van een vreemd bestaan, Rondom in duizend geheimzinnigheden, Géniën voelde ik zoetjes tot mij treden En schuw op donzen voetjes henengaan... Ik weet niet - zeiden zij wat zal vergaan? Spélden zij wat daar kome na dit heden? Brachten zij tonen uit een vér verleden? Ik weet niet - of was alles droom of waan? 't Kan zó niet…

ondanks of is het dankzij het menselijk tekort op mijn kerfstok dicht ik van een onzeker bestaan van de tijd waarvan ik kwetsbaar en sterfelijk ben gemaakt ik dicht van de knoop die ik ben van de ander de ander laten zijn van verbinden met jou en jou ik dicht van mijn binnenwereld en die van jou en jou van de kloof tussen…

vanmorgen op de weegschaal (84.9 kg) ontdekte ik ik weeg dus ik besta…

Hoe ik wandelend wachtte, ziel onder arm op voordeelurentijd, langs half verlicht terrassen doolde en open winkels, door gangen, op trappen in inruilboeken staarde in stationshal, ' k een jonge vrouw zag in een mooi groen pak, toen mezelf bekeek in een etalage, gedateerd ik leek in een rage een kledingwinkel binnenliep, maar nee, wat…

ergens ligt nog een verjaardagskaart te wachten op het moment dat samenvalt met achteloos verstrijken van toekomst het nu is eigenlijk nooit zoals ook elders hier niet is steen duurt voort als het stof verwaaid is volmaaktheid is nergens geluk ligt altijd in een grensland…

Gisteren rekende ik voldaan honderdveertig pond af voor een Japanse maaltijd voor drie personen. Ik zou het betreuren als ik arm was. Nu zit ik met een flesje kraanwater op het gras in het park en ben halverwege Rutger Bregman’s boek over het basisinkomen. Ik zou me schamen als ik rijk was.…

Twee rechten pal en evenwijdig besloten op reis te gaan, Lino samen met Lina, de een dik, de ander fijn. Zij hadden gezworen met de hand op hun hart, elkaar nooit teveel nabij te komen en steeds een gelijke afstand serieus in acht te nemen. Zij wilden ver weg het universum in, de heldere sterren tegemoet. Maar na een stuk of tien lichtjaar…

Bij 't opstaan zuchtte ik dat mijn haar grijs werd, En dat het uitviel bij het slapen gaan. Mijn laatste lokken koesterde ik als kostbaarheden, Nu zijn ze weg en ik ben opgelucht. Ik hoef nu nimmermeer mijn haar te wassen, Ik leg mijn kam weg, een verouderd wapen, En, zucht elkeen bij zwoel en drukkend weer, Dan is mijn kale kop zo heerlijk…

Mismaakt is de krab: uit ijdelheid zichzelf geschapen. Een stam wast zich met melk: zo ontstaan dan apen. Een granaatappel bestaat uit gestolde tranen van de profeet. De geloofsbelijdenis, er zijn foto's van, staat geschreven in een bladerdak. --------------------------------------------------- uit: 'Mijn vormen & mijn gedichten…

voor K.Schippers soms kan je iets horen zonder het te zien andersom kan ook…

Deze dagen geven geen omhelzing van een zomerwind al is er veel dat mijn leven kleur en glans kan geven. Op vleugels van verbeeltenis van een onbevangen kind heb ik in mijn gedachten veel aan jou daar geschreven. Op vele korrels goudgeel zand schreef ik je naam al blies de wind uit volle kracht en al haar macht, langs heel de Zeeuwse kust niets…

vanochtend mochten wij nog eenmaal de dag vertalen, in volle vlucht, adem achter glas nee, regen doen verwateren tot vergezicht dit bracht ogenschijnlijk geen geluid voort of een gat in geschiedenis, irritanter dan een vlieg pas morgen zullen wij blijken te hebben bestaan…

Om gelukkig te worden maar vooral te blijven moet je geluk hebben!!…

verlangen het perpetuum mobile rusteloos draaiend traag kantelend houdt het zichzelf tegen het licht wat wil het in welke naam dan ook hunkert het naar waarachtigheid zoekt het als water naar het laagste punt verlangens hebben veel om het lijf soms vaker zijn ze de kleren van de keizer…

Ik was Mijn pad Aan het zoeken Op jou pad Verdwaald Het was Niet mijn pad Nu mijn eigen Pad gaan Bewandelen…

ze houdt haar hand onder haar gedachten ze steunt op de vogels en leunt op de zee haar oren laat zij hangen naar het wisselen van seizoenen haar haren naar de stem van de wind zij is de vrouw zij is het kind…

soms dwarrelt een mens in stukjes uit elkaar onvindbaar zwevend in het universum niet al het gebrokene kan men helen spits je oren als woorden zeldzaam zijn ooit was poëzie alleen maar een stem…

Ik heb ze zien bloeien Bij ’t ochtendontgloeien; Nu hangen de bladen en storten in ’t stof Tot speeltuig der stormen, Tot aas van de wormen, Tot schaamte van d’op haar zo pralende Hof. Toen zogen haar knopjens De lavende dropjens, Tot parels geronnen uit hemelse dauw; Nu missen zij kleuren, En spreiden geen geuren, Eer de avond de velden…

Nee en ja er is altijd meer dan één keus En voor je iets doet (of laat) kun je altijd tot basta tellen. Een ruzie vraagt twee meningen een kus vier lippen een lichaam vijf liter bloed Om regen te maken. een boom een huis, muziek, een droom zijn meerdere elementen vereist En in de sporen van schichtige dieren rond een modderige drinkplaats…

Als de luchtschipper, mee met de wolken, Drijft boven de bergen, En, hoger nog, opstijgt in 't licht, Ziet hij dan de aarde nog Met menselijke ogen? Zoekt hij het huis waar hij werd geboren En de lieve bosschages En de voetstappen naast de zijne Aan het strand van de zee? Neen toch; onder hem kent hij Alleen bergschaduwen, spiegels van…

Zouden hier rugzakken zijn als wij er niet waren om ze neer te zetten broodjes als wij er niet waren om ze op te eten? Zou het hier stil zijn als ik er niet was om te zeggen hoe stil het is koud als jij er niet was om te zeggen hoe koud het is? Zou de wind wel waaien de anemoon wel bloeien en de sneeuwvink zou die voor zijn jongen…

het universum zei: hier is zij hier is de stilte stil in de hoofden intense tinteling hier is de stilte in het jaar 0 verwondering de tijd groeit in stilte eenvoudig het binnenste dwarrelt binnen ontroerd dichtbij droombeelden nestelen zich het ontbreekt aan niets dit is alles het is mooi geweest…

wanneer ontstaat een huis … als de fundering is gegraven en is volgestort met beton als de muren op hoogte zijn gemetseld als het geheel onder dak staat als deuren en ramen zijn geplaatst of als je de sleutel krijgt uitgereikt? wanneer ontstaat een mens … als de conceptie heeft plaatsgevonden als de eerste foto van de vrucht het daglicht…

"Je bent nooit te oud om kind te zijn"…

Achter ons doen we de deur toe en trekken ze de ladder op dood zijn de schedels die knarsen op de vliering onder de pannen achter het luik een knetterende wind van stemmen die gepoft zijn het kaf uitgestrooid stuivend het zand de zee is een zeil dat schuift over het zijn tot petroleum de lijken tot petroleum winbaar en de winst van…

het leven is zo bijzonder alledaags - een simpel gegeven of je wil of niet ieder gaat het op zijn manier beleven de een beklimt bergen de ander loopt er om heen de een neemt anderen bij de hand en de ander loopt liever alleen voor elk komt het ongelegen een overschot aan verdriet de ander komt amper ellende tegen huppelt door het leven…

Wat is er beter om vlak bij het vuur, bij de ijzeren bron de aarde te zijn, ondergedompeld in water, om te verdwijnen in de nacht van de sterren? Hoor de roep van de meeuw in de rode lucht van de zon. Voel hoe de aarde wentelt. Het is tijd om de zee in te gaan.…