Alle inzendingen over individu

Je zit op een terras. Flarden schoonheid flarden lelijkheid, ze trekken aan je voorbij. Het mozaïek ligt in scherven op de grond, links van je, rechts van je. Je neemt het waar. Een poging tot integratie tot een geheel, is een gedachte. Deze dag belooft iets, een uitlopende passiebloem op je balkon kondigt dat aan. Een helikopter boven…

Wakker in de kleine lichtbron van diversiteit niet-rationele drijfveer, ben jij daar van onzichtbare geneugten ik, zaadje in een hersenpan geniet van eenvoudige dingen die me in vreugde laten zingen over duisternis, die mij heeft ontdekt tijdens schimmige uren van verveling voordat de liefde mij bezoeken komt in het schemerland.…

Onzichtbaarheid is moeilijk voor je relatie Rustige romantiek biedt dan geen uitkomst Met een gouden dame in je hoofd Werken aan de afzetting van je tuin Drie zijn is een moeilijk iets Wat moeten we met elkaar Gaan we verder om de gedachtes Fysiek kan het niet interessant zijn Wat we met z’n allen willen Wordt geblokkeerd door degene…

Het waren eenvoudige mannen, arbeiders in manchester pakken, weduwnaars, ongetrouwde boerenknechten en hier en daar als miskende intellectueel een bleke letterzetter. Ik luisterde ter hoogte van hun heupen hoe ze hun eigen mythen schiepen waarin een aardappel de gestalte van een god kon aannemen, kwade geesten in de gewassen huishielden…

Ook ik ben omstreeks 't midden mijner dagen verdwaald geraakt in levens donker woud, maar mij heeft geen aardse wijsheid ontvouwd de weg uit smart en twijfel, noch gedragen omhoog, en geen hemelse ogen zagen neer op mij, vanwaar hoog're klaarte blauwt m'in teed're zorg omwakend, en met stage stralen heffend naar waar men waarheid schouwt…

een dichter kan niet vliegen, noch met nat voorhoofd buiten zinnen treden en holle lucht ademen dit beeld weerspiegelt schaduw in een wassen aangezicht -in alles een tegenpool- leidt deze trap naar de kip of het ei, komen randen bloot te liggen waarlangs de vezels van de ziel bewegen? het ruikt hier naar vochtige aarde, een louterend…

bang voor buitelingen bang voor het niets voor kijken naar witte plekken op de muur angst voor het balanceren op een dunne draad over de leegte je nam de angst uit duizend levens…

ik vraag me af waar ik ben als ik hier niet blijf over duizend dagen zijn alle vezels in mijn lichaam vervangen zal ik nog herkend worden als ik door onbewoonde straten loop klinkt er nog muziek tussen oren voordat noten ontluisteren overal is verte, nergens nabijheid zeven dagen lopen ommuurd is dan ook alleen ons gemeenschappelijk…

Het is gulzig water dat me dorstig maakt, schuimende beken waarin ik weerloos in ten onder ga, het is de fluister toon die mijn stemwind spreken laat, het staat voor de reikwijdte zover ik ooit denken kon. Het is het brood wat de honger steelt, een wuivend bos die het zachtjes streelt, een bodemloze slaap in de wakende droom…

Zieken en zij die zorgen voor een ander tot op een morgen. De veerkracht van de zelf- en mantelzorg niet meer voldoet. En men voor consult naar de professional moet. De specialisten van het medisch systeem staan gaarne om het bed van de zieke heen. De betaalde vriend onmisbaar van dag op nacht als de gezondheid het leven niet langer toelacht…

deze ochtend is voor ontwaken te licht ik blijf volhouden dat je op de rand van het bed zit vandaag sta ik op en valt er regen met af en toe zon er hangt geen geur meer van verbrande schepen de ziel van gevulde koeken en nagelaten brood is voelbaar aan een blinde muur bloeden de wijzers die klokloos het paradijs weten vandaag…

Een man alleen, een wolvenman. Een man die huilt met de wolven. Bij het nachtelijk uur bij volle maan wordt vergeefs naar geluk gedolven. Een man alleen, een wolvenman. Een man, een roofdier ver van huis. Bij het nachtelijk uur bij een romantisch vuur voelen wolven zich thuis. Een man alleen, een wolvenman. Een man die de weg van de eenzaamheid…

Kom vlinder geef mij ook vandaag gerust met jouw vleugels even hinder, mijn denken over ginder is welluidener de traan is poëzie en niet gestopt. Ik zie je nu gaan over het veld en talud je afdalen als voelbare verwarmende ' tut '. Ik zie je naar de hoogte van vogels gaan op weg naar de sterren en de volle maan. Al kijk ik je na, met nog…

Wat hier is lijkt stil, zo stil als het in een bos kan zijn regenbui van gevallen bladeren als speelbal gedragen door de wind het wordt stiller in mijn klein domein. Refrein met grondgeur op papier, ongeletterd als de stilte wordt gedaagd en spreekt, het zwijgt als daarnaar wordt gevraagd. Het is doodstil als men het hoort, het vallen…

Vergeet niet dat er morgens zijn. Morgens na de morgen. Dagen waarop al hetgeen ons vandaag krenkt reeds gistermorgen zal zijn opgeborgen. De kracht van onze geest verbaast nog het meest wanneer alle stormen na gisteren zijn overwonnen. Wanneer aan de horizon weer iets gloort van een geluk nog niet verwoord. Dat wint na al hetgeen er werd…

Zo vrij als een vogel. Je vleugels uitslaan zoveel je kan. Je door de wind mee laten zweven. Even gewoon alles vergeten. wat zou dat een ervaring zijn. De hoogte zelf bepalen. Een koers die ik zelf kies. Ik zou vrij willen blijven uit angst dat ik erna te veel verlies. Was ik maar niet zo bang voor hoogte. Dan doet het vallen minder pijn…

Soms is het leven heel gemeen. Een spijker dringt door de hardste zolen heen. Nieuwe schoenen slenteren door de straat. Weer een paar in de menigte die zijn weg verstaat. Soms heeft men het leven niet voor elkaar. Wandelt het op schoenen van het verkeerde paar. Nieuwe schoenen dof en in slechte staat. Weer een paar in zijn passen uit de maat…

Een man en een vrouw. Er is iets verstoord. Iets is gebroken. Een trein is ontspoord. Twee harten die klopten van louter geluk. Een droom is vervlogen. Wat heel leek is stuk. Een foto van een leven. Een stoppunt waar het kon. Een reis die alleen kon eindigen op de plek waar hij begon. Aan de bron van de liefde is slechts de waarheid…

Als ik in jouw ogen kijk dan zie ik daarin het paradijs. Ik zie daarin de zee, de sterren en de zon die mijn hart brengen van zijn wijs Jouw ogen vangen mij door hun mooie blauwe kleur. Daarmee ontneem je het grijze aan mijn lucht en open je daarmee in de regenboog een nieuwe deur. Jouw ogen zijn de spiegel van al het mooie in mijn…

Vanochtend werd ik wakker. Ik wentelde mij nog eens om. Keek verward uit mijn ramen. Wilde vooral weten waarom het weer begon. Het begint zoals op andere dagen. Het mij afvragen waarom het allemaal zo moet zijn. Ik gedragen door het wonder van het leven voel mij tussen dit alles zo ontzaglijk klein. Ik zet al mijn ramen open. Zet mijzelf…

Het is niets. Je ziet het niet. En dus denk je het is er niet. Tegelijkertijd geloof je dat er overal om je heen iets schuilt. Dat bij meer dan niets met jou meehuilt. Dat iets van compassie voor jou voelt. Als niets meer helpt zoals het is bedoeld.…

De heide ontrolt haar bruine vacht langs de eindloze avondvlakte, waarop een grauwe wolkenvracht in klamme neevlen zakte. De raven gieren krassend rond, loom zwoegend door de locht, en stuwen traag ten horizont haar hongerige tocht. Waar ligt nu ’t doel? Waarheen de gang al door die woeste heiden? Geen jachtroersknal, geen…

Je ademt de laatste vrije lucht in, bijna longduizelig, vrolijke standbeelddanser die je minutenlang bent. Ook de pioenrozen leven zich volmaakt uit in deze lucht en draaien hun bloemhoofden mee met de zon. Het drietoninge gezang van de Messiaenvogel. Ingekleurde bewegende bomen. Late onzichtbare zomersneeuw. De herfst drentelt over de…

Vrijheid is in vrede leven voor een ieder die het wil. Vrijheid is niet te hoeven vrezen dat ik mijn honger morgen niet stil. Vrijheid is vrijmoedig spreken met woorden uit mijn geest. Vrijheid is het anders kiezen dan wat het merendeel leest. Vrijheid is van mening zijn dat er een wereld ligt tussen groot en klein. Vrijheid is vertrouwen…

We hebben dezelfde kleur ogen Spreken in dezelfde taal Ik mis je Heel erg Nu Het kan zijn dat de gevoelens die ik Voelde niet het mooist waren Kan ik dan niet eens nagaan hoe jij Je hebt gevoeld.. Pannekoek Wij kenden elkaar, jij , was je nou verliefd.. Dat was vast niet het ergste Ik heb geen herinneringen als ik aan ons denk. Maar wat…

Niet geboren om alleen te zijn. Eenzaam in de massa, zo breekbaar en klein. Niet geboren om alleen te zijn. Eenzaam is het sterven, maar zo anders kan het leven zijn. Iedere dag met die ander is een plaats in de massa; Minder breekbaar en klein voor jou en een ander. niet geboren zonder reden, maar als een mens voor de ander.…

Voor eeuwig jong tussen de ouderen van morgen. Voor eeuwig jong geeft het leven aan tijd een gezicht. Voor eeuwig jong vervult een ieder met eigen zorgen. Maar over de waarheid wordt niemand ingelicht. Over een plein klinkt een schreeuw. Dat de eeuwigheid lijkt te verstoren. Mensen staan voor even stil bij het leven dat voorgoed lijkt te…

Ik word niet gelukkig van het geld dat ik dagelijks tel. Ik koop niet de passie, maar slechts de regels van het spel. Ik blijf mijzelf bevragen en richt mijn ogen ondeugend en stout. Ik richt mij op de toekomst en diegene die van mij houdt. Ik heb mijn hoop op een nieuw vrijheid nog niet verloren. Ik richt mijn aandacht op het vrije…

Ik las dat stilte bestaat zuivere geest verdwenen in de mist brieven aan speciale vrienden je wist het in het donker alle sombere gedachten je beweerde zoveel niets anders verwacht zo kenmerkend voor de mens.…

Ik heb steeds door muren heen gezien. Mijn ogen weigerden van steen te worden. Ik heb ook in de nacht de zon bezongen. Mijn stem heeft nooit in de duisternis geloofd. Ik heb met water en brood feest gehouden. Mijn hand heeft altijd naar geluk gereikt. Ik heb nimmer gehaat om wat was afgedwongen. Mijn geloof in de mens is nooit gedoofd. Zo zal…