Alle inzendingen over huwelijk

Wat had ik naar deze dag toegedroomd: mezelf verliezen zou ik bevestigen en jij jouw vinden benamen. Onze luchtkastelen mochten nu wel springen: wij zaten al gemetseld. Nog zie ik onze sprookjesgang… de witte tule rond mijn gelaat had geen schijn van kans te verbergen en jouw vonken brandden terug. Onze 'verslaving' werd bejubeld, zwart…

Prins Charles hertrouwt met een gescheiden vrouw, een teken van een soepeler regime. In het verleden was het nog een crime, toen oudoom Edward Bessie huwen zou. Maar mijn betrokkenheid was veel intenser, toen Charles ging trouwen met Diana Spencer.…

Weeïge drank adem was mijn deel Passie raasde wulps zonder enig gevoel Tierde met niet aflatend venijn door jou heen Pijnlijk besmeurd vernederd werd ik alleen Ongeremd laat je smerige lusten op mij los Waar pijn jouw geilheid doet vervoeren Grenzen steeds gewelddadig verlegd Mijn geest verstijft kil niet te beroeren Daar vunzige lust ongemeen…

Zeg het mij, herhaal het mij, Dat ik u gelukkig make, Dat de zucht, waar van ik blake, Als ik u mijn leven wij', Niet vergeefs ten hemel steigert, Noch dat God Zijn zegen weigert, Als ik 't oog naar boven sla Voor uw welzijn, dierbre Gâ! 'k Ben u schuldig, wat een man Met geen schatten met geen kronen, Met zijn bloed zelf niet belonen…

Beminde echtgenoten De wereld is een zee vol wilde en woeste baren, daarop een ieder zal te schepe gaan en varen. Daar zijn der die alléén die zee bevaren moeten; daar zijn der die de vaart door meegezelschap zoeten. Gij lieden zijt, getweeën in ‘t Sacrament gebonden; zíj heeft de bruidegom en gíj de bruid gevonden. Ons Here wilde…

Mijn vrouw vroeg voor de 3de maal: "Bloeien de sneeuwklokjes reeds?" Het voor de hand liggende: "Kijk toch in de tuin!" zei ik gelukkig niet. Bijtijds dacht ik: eigenlijk is de vraag vol verwachting, het zien definitief. Ik echode dus: "Ja, zouden de sneeuwklokjes reeds bloeien in de tuin?" En daar lieten we het voorlopig…

verslingerd aan je lippen - verslaafd - verslonden door je ogen - verorberd - verankerd in je hart - veroverd - vergroeid met je wezen - verbonden - verenigd voor eeuwig - versmolten -…

Een huis waarvan de bewoners zijn vertrokken op eentje na laat voelen dat er geesten zijn ravotten met de haren van de hond de tocht als er een deur opengaat drie engelen binnenlaat één zet er thee, ruimt de aanrecht op die met tonsuur gaat wandelen met de te dikke hond, één zoekt de kleren uit, de bruikbare in zakken dan praten ze nog wat…

we lopen samen hand in hand zwijgend naast elkaar op het strand de golven breken op de rotsen de wind waait zachtjes wat duinzand omhoog we gaan zitten en kijken samen naar de golven in het water die op het strand net onze tenen raken je kijkt me aan en lacht heel lief je slaat een arm om me heen en de andere hou je voor me er zit een…

Weet je nog die middag voor Pasen? Jij bracht mij het was voor het eerst naar het huis waar jij ter wereld kwam De prunus zwaar van roze bloesem het erf met zorg geharkt en met de roodstenen vloeren zo glanzend geboend leek het huis mij te willen bevallen In de keuken prikkelende geuren van köttelpearkes in de pruttelpan van houtvuur…

hij kwam met de verschoten kleur van schemer aan de deur en droeg de geur van bleke eenzaamheid wij raakten door zijn komst verontrust in hoge mate ik dacht o kon ik bij een vader schuilen hij zou mij als een polder indijken mijn onzekerheid op een boezem uitlaten zodat er weer regen ging vallen liefde mislukken jij dacht o god kon…

schat pak mijn hart, laat het niet gaan, jij bent nu verward, en wilt alleen verder gaan, ik sta achter jouw rug, laat jou niet alleen, via de lucht heel vlug, ben ik steeds om jou heen, want ik laat jou mijn lieveling, ondanks dat jij niet wil, de waarde achter onze ring, meetellen heel heel stil, leven om te leven, dat geeft hij…

Het huis zegt: “Jij!” en ik verklaar je heilig en wild in elke kamer en in ieder bed. De lakens aan de kant gelijk opengegooide gordijnen, het toneeldoek dat opensplijt op de triomf van de oorsprong, het licht dat zijn nachtgewaad afgooit en uit de verblindende straling schrijdt wie haar eigen glans naakt over de arm draagt als een afgelegd…

Met een handschoen je bruid halen, Is hun trouw herinnering Het bruidspaar kon samen niet stralen. Zouden zij dat ooit zo overdoen Wat is beter, een prachtige dag Om snel weer te scheiden Of op afstand een lach, Om oud te worden met beiden. Hoeveel blijven er samen Kijk om je heen, Wie gaan er nog door dik en dun 55 jaar haalt bijna…

De kracht is het licht De droom van een mens Zijn wens is zijn droom teder en zacht Een mens zoekt een partner om wat hij verwacht, om samen een eenheid te zijn zijn licht is zijn kracht Hij is haar licht Zij is zijn wens Hun droom is intens teder en zacht voor wat hen nog wacht Zij vonden een partner om samen een eenheid te zijn…

Zij fantaseerde zelf het witte paard waar ze als prinses op werd gedragen toen hij knielde om haar trouw te vragen leek zijn liefde binden heel wat waard Meisjesogen glommen vertedering toen deze prins eeuwige liefde vroeg haar op sterke handen verder droeg. Het feest was compleet met catering. Nu kijkt ze terug op die jeugdige…

perspectief wenkt naar Eenoog die taalt naar gebaren in golvend landschap de verte licht trillend op door vuurtje dat loopt naar boog die spant als vers gebakken lucht de vulkaan werkt als een paard ruzie slaat uitdrukking die staat voor het vrije woord op de vlucht sluit het alibi terwijl de schrille gil doordringt in het land van niemand…

Liefde gevangen in weken van wittebrood heerlijk verlangen kloppend hart in fluweelrood lichaamstaal legt zielen bloot…

'Geef mij de boter even aan' Zei Hans zonder terughoudendheid 'Mijn huwelijk is van de baan En eten leidt mij af van spijt' 'Want trouw verloren voor altijd Is nu de reden dat ik kaan Een ring om buik voor trouwring kwijt Ik vind geluk in vadsigwaan'…

EEN JEUGDIG ECHTPAAR AAN DE BRUILOFTSDIS TOEGEZONGEN De huwlijks-tempel werd betreden, De heilige echtknoop is gelegd, Des hemels zegen afgebeden. Waarop elk onzer Amen zegt; Nu zal het uur van scheiden slaan; De huwlijksreis vangt aan. Twee moeders zien met vochtige ogen, Twee vaders met een kloppend hart, Door liefde, niet door vrees,…

De reiziger sprak tot z'n vrouw bij 't ontbijt: 'Ik moet nú naar het spreekuur. Tot zo. 'k Heb geen tijd.' Ze ruimde de boel op. Het afscheid ging vlug, maar na anderhalf uur was-ie nog niet terug. Ze belde de arts: 'Is m'n man er geweest?' en hij antwoordde: 'Zeker, uw man heeft geraced. Hij wilde heel snel tussen spoorbomen door. Het gelukte…

Met hun voorhoofden tegen elkaar lijken zij een Siamese tweeling hun bedelnappen gevuld met wensen in slaap met de trein naar Lier op de ruiten racen regendruppels als doldwaze, geile spermatozoa tegengesteld aan de reis vooruit weg van de achtervolgingswaanzin boven maakt een camera een opname van de aanwezigen in de treincoupé voor de…

Wij hadden veel gedroomd en hadden ons veel voorgenomen. Maar toen de deur van het huis der dromen zich achter ons sloot en wij naakt en wereldvreemd in de realiteit belandden ervoeren wij dat er niet veel meer was dat ons nog bond. Wankelend waren wij geworden. Twee, door het leven kromgegroeide bomen. Wanhopig wortelend in zand,…

had ik dit land verlaten als ik van haar bestaan geweten had het gaat per uur nu harder jij wat is dat toch ik zoek een mens van mens gemaakt die mij de bodem uit de hel laat schreeuwen en die dan nog ja dan nog naast me ligt en als mond van tederhout zou ik wijken voor je woorden zou ik ? misschien is ja het mooiste woord…

Was ik niet even naast dat eindeloze meisje neer gezeten op wie ik mijn dronken poehäzie verpoogde los te laten zodat ik ledig `t evenredig blauw zat in en aan te blaten alsof ik net die ochtend hete pieperballen had ontbeten Als jij iets langer in je gouden koets was blijven steken was `t diamantje kwijt geraakt in die luxe limowagen zonder…

Goh, wat ben jij een flinke vent Geen relatie die lukken wil Geen vriendin die weet wie je bent Een getrouwde vrouw dan maar Dat valt te proberen Die weet wat een gezin is Die kan je waarschijnlijk de betekenis van binding wel leren Wat je kapot maakt en wat je verscheurt Daar denk je geen seconde aan Het is al gebeurd…

We dromen van witte stranden waar de palmen naar ons wuiven Waar we elkaar eeuwige trouw beloven bezegeld met ringen en witte duiven Een prieel op het witte strand waar de ringen worden omgedaan En dat alles op het moment dat we de zon kunnen zien ondergaan Waar we na de huwelijksceremonie genieten van een dans op het strand Daarna dolverliefd…

(OP EEN BRUILOFT GEZONGEN) 't Was ochtend; een Meisje ging wandlen aan strand; Een bootje, dat vlagde, lei ree; En straks was de vriendlijke Schipper ter hand, Die sprak: 'Schoon Kind, wilt gij mee? 't Is het rechte getij om te varen, Nu de morgenzon glanst op de baren. Grijp moed, Schoon Kind, en vaar mee!' Het Meisje, met blosje op…

Gevuld met helder water staat er op de tafel in de tuin een schaal. Wie hem daar plaatste deze nacht, geen flauw benul, en het is februari, en het water wiegend zich bedaart. Ster na ademloze ster begeeft zich op het watervlak. Dit kan niet opgetild, of heel het uitspansel gulpt plons naar god, gebogen als hij raakte over haar die tot de rand…

Wij rennen ras naar het altaar onze honger kan niet wachten vleselijke liefde te betrachten boterbrief daarvoor, aldaar Leg sintelstenen openbaar bid wiens ook hoger machten om dit kippetje te slachten eer de schrans met huid en haar Rook likt lucht vol ziltekruid wit van maagd`lijkheid berooid als ze zacht door sluier sist…