Alle inzendingen over kunst

Wat raakt is niet volmaakt. Een lichaam, niet het naakt. Een tijdje geleden hield ik mij bezig met een boek van de Franse filosoof en sinoloog François Jullien. (Cette étrange idée du beau: Dat vreemde idee van het schone). Het distichon is bedoeld als een subjectieve samenvatting van het hoofdstuk Du Nu ou de la beauté (Over het Naakt of over de…

Arme jongen van saffraan wie heeft jou dit aangedaan wiens hand heeft je gecreëerd voor iets dat inspireert welke kwast heeft je beschreven als iets met een stil leven? Arme jongen van saffraan wie heeft jou dit aangedaan wiens overtuiging is vergeten over jouw eventuele angstkreten welke gedachte is de dader van het je plaatsen in deze…

Zij slepen, trekken, sleuren Moe. Al 140 jaren lang Repin legde vast op De oever van de Wolga 't Slepersvolk. Echt Onverschrokken Moe, maar moedig Trekt voort Elf mannen. Moe al sinds de Tweede helft negentiende eeuw d'Elfde lijkt dood, terwijl De derde een pijpje rookt De stroom gestaag De wind van noord d'Oever van zand Vermoord…

Mijn leven is vol, met allerlei dingen mijn leven is rijk, met nog meer voorwerpen, mijn leven is leefbaar, met tastbare zaken, mijn leven is gloedvol, zodat je het op ziet lichten, mijn leven is lang, als je kijkt naar dat van anderen, mijn leven is overvol met indrukken die belangrijk zijn mijn leven is groot, te enorm om…

(van de zinnelijke liefde) Het thema 'paar' was voor Rodin niet te draineren Steeds opnieuw door hem Gecreëerd Onuitputtelijk gehouwd en Getekend Als een ware kunstenaar In brons en marmer Op papier Van ambachtsman tot beeldhouwer Menselijke passies in marmer en brons Met een buiging in de richting van Michelangelo. Zichzelf duidelijk…

uit eindeloos geduld blad voor blad gigantisch groot en rood siert zij je doek achter preuts gevouwen blaadjes over de zoete geheimen van haar hart graaft je blik steeds dieper voorzichtig nerf na nerf laat je haar groeien uit je verf en honderdvoudig uitvergroot geeft zij zich bloot…

(Elke dag opnieuw...) Schilderijen. Beelden Heerlijke kunst. Sous-Terre* Kunstwerken binnen Beeldhouwwerken Sculpturen buiten Geïntegreerd in de omgeving Open land. Te zien Van verre In veel vastgelegde Vrouwen herkend' ik jou Goede lijnen en Mooie vormen Verademingen Genieten van vrouwen. Ook in kunst Artistieke eenheid Man en…

Mijn atelier vormt de tempel waarin de muze woont Mijn tekentafel als altaar waar ik jou mijn ziel verbeeld Voorbij het mogelijk waarneembare der zintuigen De plek waar alleen nog rust, liefde en inspiratie geldt gelegen in de binnenstad waar de haven zijn verbrande schepen telt In een smeltkroes van culturen en waar de honger…

vlinder met welvende vleugels tussen bloesemend groen dwarrelend tweelingblad in een vroege storm kom van doorschijnend porselein stof nog of niets dan in kleur gebracht lijnenspel waarmee volmaakte leegte haar signatuur zet op het tekenvel (bij een houtsnede van hokusai) --------------------------------- uit: 'Verteerde…

de deur van kunst staat open en ik ben naar binnen gelopen en wandel nieuwsgierig door de kamers en lange gangen met imponerende doeken en in leer gebonden boeken op de tafel van wortelnoothout ligt een witte veder ik hoor het ruisen van mijn bloed warm en zoet dat als een rivier door woorden stroomt klei in hand van de…

Liefde is wijsheid het geduld van een moeder hooglied van man en vrouw schone poëzie luister ik wat niet gezongen kijk wat niet geschilderd als in een mooi mysterieus schilderij zijn strelende vingers op de plaats van haar hart O heerlijke liefde tere roos in knop bloem die langzaam openbloeit!"…

Ik zwijmel gezever ik kijk om me heen De tongval zoekt spreken dicteert onderworpen maar de dichter ziet woorden in gal en steen Hij spreekt hier de letters in onrust gedropen Zijn wereld bevredigd het blok aan zijn been De dichter bevestigt zijn wezen stilzwijgend Geluidloos verstokt in gekrabbel bevroren De rebel wordt immers vermeden door…

een boom de boom boetseren met gevoel is scheppen door zijn hand of soms teder de bast kussen het is kunstig wat ik bedoel door bezieling overmand daar zijn aard innig met de natuur is verbonden wordt hij telkens door liefde voor rijzige stammen naar wat hout gezonden aan de man van de zon wordt alsmaar gevraagd het…

Zij doet mij denken aan jou de Hurkende vrouw* Een onvoltooid werk van Auguste Rodin Uit de tweede helft Negentiende eeuw 'k Zie in jou haar dwaling hier Terwijl mijn hand jouw Mooie borst beroert Moe, doch niet echt voldaan Glijdt haar hoofd heel zacht Totaal onverwacht Langzaam op haar rechterknie Terwijl de schaduw In volle glorie…

Door het oog van een palet hij componeert zijn eigen ideale schoonheid in kunstlijnen op het doek denkt zich door het leven heen om eenvoud te ontdekken in materie en spirituele aspecten door gevoel in denken doen en laten is hij naar het voor ons onzichtbare op zoek luistert vaak naar geluid van snaren als hij in…

In structureel geweld wordt wat opwelt bekneld.…

Bewoond linnen Maagdelijk gespannen zonder veeg of streep een naakt begin het gevoel geopend start van ontdekking Een andere wereld wordt ontplooid de hand geleid een palet van vuur, passie en ritmische lyriek. Varend over de gloed van het…

Aan I. De kunstenares maakt meesterwerken tegen elke prijs, maar zelf is ze van onschatbare waarde, niets eist ze voor zichzelf op enkel een plekje op aarde…

Poëzie is een daad van bevestiging, zegt Remco Campert en zeg ik met hem. Een daad van woorden, schepjes en emmers vol aan de vloedlijn met het komen en gaan van de tijd. Aanwinst en afslag en de daad van het woord bij de daad.…

Hoort mij als ik mijn lippen tuit de dichtkunst aan mijn geest ontspruit hoe ik je mijn geheimen uit akkoorden van de muze fluit Ziet hoe dit de ziel verbeeldt de bloemen in de hemeltuin teelt het nageslacht gunstig bedeelt Neen, de kunst die niet verveelt Proeft hoe goed dit voedsel smaakt hoe het alle harten raakt als de waarheid heel…

Als verf op linnen schilderen woorden zinnen, lijnen pennenstreken geletterd van zwart op wit ornamenten van nieuw licht Tot een doek zich laat lezen als gedicht, tekent taal het bericht.…

samen drinken we koffie ik meer dan jij decor is het maïsveld dat buiten jouw atelier reeds mensenhoog torent we praten over muziek klanken die roeren in jouw ziel en het doek vinden in soms harde tinten ook vaak in lege ruimtes die tot verbeelding spreken ogende handen zetten de spiegel van reflectie op ingekaderd wit vertellen…

Gekruiste armen Je staat in het licht Je opent je ogen En je zwicht Telkens weer Voor mij Wiegende heupen Je kijkt me aan Ik verdrink in jou De stervende zwaan Neem me mee op je rug Laat me zweven in de vleugels van je tijd En hou me vast Als ik weg moet gaan…

De hond mocht geestdriftig blaffen tussen haar benen en de bedrijven door Dichters en musici dragen voor Bij elk applaus beaamt de blaffer zijn of wellicht haar gelijk of zelfs dat van haar, het blijft onbekend Na het begin van piano en gezang zijn zij, de hond en ook haar vriend voor wie achterblijft er voorgoed vandoor…

het is goed om in ronde vormen te vertoeven beter dan rechtlijnige   omdat ze onvoorwaardelijker zijn en mooier en warmer het ronde woont in de kom van de hand  die vorm geeft aan dingen;  het woont in duintoppen  in borsten van vrouwen  en in harten niet te vergeten ronde vormen zijn zachter soepeler en lieflijker dan recht gelijnde hoekige…

licht dat streelt de schone schets schept hij het zinnebeeld als hij haar vluchtig ziet raken haar borsten net het riet niet…

Wie is die man met verrekijker hij heeft mij op het oog. Zie ik hem knipogen of knijpt hij voor de kijker. Ik ga hem tegemoet hij ziet mij scherper. Als ‘k overeind kom zie ik hem van dichtbij. Nooit eerder viel mijn oog op zo’n opmerkelijk schilderij. Geschreven bij een schilderij van de Litouwse kunstenaar Torcque voor zijn…

Het lied dat ik voor jou zal spelen gaat over mij, luister maar goed. De blokken vormen kleurentreden naar boven en beneden zoals een fluit ook doet. Ga ik omlaag dan hoor je boos en donker klim ik omhoog weerklinkt het lichte geel. Soms zit de hoogte in je sokken, de lage tonen in je keel bijvoorbeeld als ik op mijn handen sta, mijn voeten…

Als ik mijn mond in V-vorm trek onder de rood met wit geblokte pet bebloemd met een margriet lijk ik toch aardig vredig, is het niet? De kunstenaar bestrijkt in het decor een vleugje wereldvrede waarin mijn duifmuziek zal spelen zoekend snaren die geen strijkstok raken kan o, dat ooit vredestichters echte vrede winnen, dan speel…

Kus voel streel mij lief gelijk de zachte lentebries geurt het leven Springt de fontein zilver diamant onder blauw witte wolkenhemel De milde zon lacht in het ochtendrood Zie de merel in boom zingt zonder schroom een vrolijk lied tussen roze bloesem Kom laten we dansen op accoorden van vogels mijn lief elkaar openbreken bespelen…