Zo is het
Breek hier je benen. Voormalig water
huppelt nieuwsgierig, verliefd door het gras.
Een lening meisjeslijf. Stoot hier je tenen
tot bloed aan die badkuip vol jeugdschuim.
De beeldhouwer, lefgozer, tovert uit leven
een kist vol gedenkgoed, laat hem lomp neer
naast een pad. Hij liet beweging stollen
in staal, beet op zijn kiezen, ramde
met kracht avontuur in een mal.
Andersom gaat het niet. Loodzwaar
blijft hier eeuwig liggen wat stroomde,
ons lief was en niet verdwijnen zal.
--------------------------------------------------------------------
uit: 'water en vuur VII', poëzie bij bestaande beeldhouwwerken', 2010
waarover zaterdag jl een artikel in Trouw verscheen.
Inzender: Jm, 29 augustus 2011
Geplaatst in de categorie: kunst