Alle inzendingen over eenzaamheid

Niets of niemand zal bij me blijven; Niets of niemand dan deze vier: Deze pen, dit bureau, dit lamplicht en dit papier. In de wanhoop van mijn verlatingsangst ben ik hiervoor het bangst: dat ook zij zullen deserteren...…

neem mij mee, riep ik maar geen schip kwam voor mij links & rechts werd men opgestraald, maar geen schip kwam voor mij de liefde werd bedreven met struise dames op ongekende hoogtes, maar geen schip kwam voor mij gefaseerd, gemuteerd & verbouwereerd keerde men weer terug op aarde, met een duidelijk waarneembare blijere blik in de ogen…

Mijn hoofd is vol Dat is echt geen lol Dat kan ik je vertellen Ik ben ook egoïstisch en zeg; mij niet bellen Mijn hoofd draait overuren Mijn lijf en hoofd gaan niet samen, dat heeft kuren Ik ben de weg wel kwijt Ik heb ook van alles en nog wat spijt Ik ben niet de makkelijkste dat weet ik echt wel Maar het leven lijkt één groot spel Een…

De gele wolken werden langzaam rood. Dan dacht hij: Nu begint zonsondergang; En keek weer naar de zwaluwen, die zo lang De zon nog konden zien. En dikwijls schoot De angst door hem heen: Eenmaal gaat moeder dood, Hoe moet het dan? - Eens voelde hij bij zijn wang 'T laag rits'len van een vleermuis, en werd bang Toen hij hem van dichtbij zag…

eenzaam ben je nooit alleen... laat dit een troost zijn…

'k Heb zo'n honger naar een lied In dit huis van eenzaam wezen, Waar 'k nog in geen blik mocht lezen, Dat een mens me geren ziet. 't Kloksken tikt melankoliek... 't Maakt me monotoon en kranke, God! ik smacht naar dieper klanken, 'k Heb zo'n honger naar muziek... Ach..., en zo'k mezelve sus Met een bloem of een gebêken... Ziet…

Een gedachte een eenzame wolk drijft voorbij stilte in de geest Hoe ik, alleen als een wolk, door het glooiende landschap reis — heuvels, rivieren die ik kalm ontmoet, en dan onverwacht: witte madeliefjes, zuiver en zacht wiegend in de wind, aan het meer, onder de bomen. Ze zijn als kleine lichtjes, onbevangen en toch sterk, hun tere…

Verdreven ben ik uit de baarmoeder Gods. Verstoten uit weeshuizen en daklozenkolonies. Klaprozen langs de weg. Boeren en de honger. Hoog en licht is boven mij wat ik de lucht zou willen noemen maar dat in waarheid de toegang is tot Hem die mij verdreven heeft. Zondig zijn wij allen. Maar Hij heeft een baarmoeder Hij…

Hij is van boerelijke bloede. Zijn vorm, zijn inhoud en gewicht Verscheen reeds menigmaal in ’t licht, Want reeds voor eeuwen ging zijn vroede Geslacht dezelfde landstreek rond En schatte peerden en percelen, Het zwoegend grauw, ’t graan op de delen, Luidruchtig van gemoed en mond. Hij stompt de vrouwen in de maag En strijkt de meisjes langs…

Hij sneed zichzelf in hout als egel, eenhoorn, beer. Veel als christus, jezus, maria, wat was dat lelijk, gaper. Hij speelde graag toneel. Vermomd met bolhoed, knijpbril, papieren neus, trok hij de polder in. Zijn laatste komisch nummer was een kerstgroep. Levensgroot. Met os, met kind, met vrouw, met ezel, bevolkte hij een stal. Hij staat…

Ontdaan van het gewone leven Sprak hij zelfs zijn taal niet meer Waar is die stoere man gebleven Die welbespraakte van weleer Zijn kinderen kunnen niets beginnen Met eens die dominante man Nu moeten ze steeds weer iets verzinnen Wat hij nog wel of niet meer kan Steeds groter wordt de tegenzin Om hem te gaan bezoeken Hij gaat toch overal…

De nieuwe waarheid kon zij niet benaderen zoals in een gedicht dat haar favoriete dichter ooit schreef Haar geheugen was een eeuwenoud geschiedenisboek versleten kaft en veranderde inhoud Was er iets om eenzaamheid te verklaren, een deksel of een brug voor de kloof dan had ze een kans gehad om uit de eenzame vallei te geraken Maar…

Trijn ligt Jan in zijn hoofd bij dagen en bij nachten; Trijn ligt hem op zijn tong, Trijn ligt in zijn gedachten; Trijn ligt hem in zijn weg in ’t slapen altemet; Trijn ligt hem alleszins, behalve in zijn bed.…

Maakt het uit als ik een mooie carrière heb kunnen behalen Als ik geen vrienden heb om erover te praten? Als ik geen partner kan krijgen in mijn leven? Als ik met niemand dit blije gevoel kan delen?…

Je keert je om uit een droom om een zure werkelijkheid als een vent te aanvaarden in de nacht staat hij op onder een sterrenhemel vergezeld door vleermuizen voorzichtig modelleert zich een verlegen mens uit het stille duister de dag begint in aarzeling in beweging krijgt hij vorm eenzaam als een schaduw dankbaar voor het licht.…

---------------------------------------------- ---------------------------------------------- Een kleine vrachtwagen rammelt en remt: vijf werksoldaten starten de machines, hameren in putten, vreten koffie en tabak Mager onkruid verlangt stilletjes naar de platonische kus van de zomer. Van god verlaten mensen lopen door de regen, langs muren…

klein restaurant genaamd Gelukkig wel ik zit daar met jou aan tafel maar dat is alleen iets wat ik verzin…

op het strand ligt een fles half verscholen in het zand een vrouw staart naar de fles er zit iets in ze staat op opent de fles een brief volgeschreven met eenzaamheid ze leest en herleest weet niet van wie niet van waar voor even voelt ze zich verbonden ergens is een mens net zo eenzaam als zij…

op het verre strand breekt O. pothos overrompelt hem een hevig verlangen naar alles waar het onvervulde het mooie goede het ware op hem wachten het licht is van porselein de dag is helder zal hij morgen in Ithaka zijn?…

In vriendenkring drink ik de gouden wijn. In eenzaamheid ben ik bedroefd en ween. O arm aards dal, waar 't onbestendige standhoudt. Het beste is hier: altijd dronken zijn. -------------------------------------- uit: Omar Khayyam (1929)…

laat me zwemmen in mijn taal want daar ligt mijn deemoed uitgerekt als een elastisch verhaal zonder een iets van dynamiek of een clausule van iets wat altijd tot niets zal leiden mijn taal, mijn eigengereide persoonlijkheid heeft het zich als een autodidact eigen gemaakt en met metselen en voegen tot een stenen obelisk gebalsemd om de…

hij vertelt over zijn dag zij luistert niet zij vertelt over haar dag hij luistert niet hun woorden zijn nietszeggende klanken hij vertelt niets meer ze luistert toch niet zij vertelt niets meer hij luistert toch niet eenzaam en zwijgend zitten ze bij elkaar ze hebben elkaar niets meer te zeggen…

Ouder worden en niets meer begeren, Niet van zichzelf en ook van andren niet, Geen liedren meer om vrouwen te bezweren, Alleen een lief dat liever contanten ziet. Wat mij verlaten wil, dat laten varen, Geluk gelaten door genot vervangen. Slechts de herinnering aan de droom bewaren, Waarin ik bellen blies met holle wangen. -----------…

Een lijntje naar elkaar Lijkt zoek Ik wil haar graag weer vinden…

vanavond is het weer zo ver een week naar uitgekeken tachtig singles van her en der in Borculo neer gestreken gezellige uitgaansavond samen koffie drinken en praten blonde vrouw keek naar mij maar had niets in de gaten feestjes van dating oost voor mannen en vrouwen zijn elke week een troost om contacten op te bouwen zit al twee…

Mijn deur is gesloten niemand kan naar binnen Ik zit binnen met mijn deur gesloten Zo zit ik gevangen in mijn eigen gemaakte gevangenis…

Waarom uw blik mijn blik niet boeit? Waarom uw lach mijn lach niet wekt? Waarom niet heel mijn hart ontgloeit bij 't schittren van de reinste schatten dat elk gemoed naar 't uwe trekt? Eens zwom mijn ziel, als uwe ziel, in wondre wonne en zonneschijn; maar 't leven kwam, de sluier viel, die 't al met toverwaas omschemert, en naakt bleef…

Als een auto die lang in de regen gestaan heeft optrekt en wegrijdt, blijft waar hij stond achter een plek die zich van de rest van de straat onderscheidt, even nog, tot hij ook nat is en niet afzonderlijk meer bestaat. Dat is wat blijft als je weggaat. --------------------------------------- uit: Voor de goede orde (1988)…

Ik doe de deur open en ga naar binnen Jij bent er alles gesloten Dat voelt zo eenzaam…

Ik had het leven me anders voorgesteld, Meer als een spel van nauw betoomde krachten, Van grote passies en vermetel trachten, De grote trek, de worstling met geweld. Geen vrouw is Venus en geen man is held, En beiden trachten zij elkaar te pachten, En geen van beide' is ooit een dag bij machte Te leven door klein euvel ongekweld. Men wil…