473 resultaten.
Moederdag
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.630 Een tango weerklonk verleden,
Gevoelens, in vele bossen, onverbloemd,
Jouw naam werd heden
Voor de laatste keer genoemd.…
Sibelius
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 301 Bossen, feeën, trollen.
"Tapiola".…
Regen in de lente
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 310 Het voorjaar trekt als een magneet,
ik verlang naar groen, de bossen,
naar parken met hun bloemenkleed
maar niet als wolken hun water lossen!…
Terug naar de platte grond
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 217 ik trek het niet meer
die wijde wereld
in godsnaam
laat haar krimpen
tot wat zij was
een platte schijf, net groot genoeg
voor hier en daar een stam
bossen bomen en struikgewas
rotsen en rivieren
een grot om in te wonen
een krijtend kind
en een god die verwondert…
Het hoofd, een benen doos
gedicht
3.0 met 33 stemmen 16.148 Het hoofd, een benen doos
waarin wat wij zien als
het hoogste, kroon
op de schepping: hersens
het uitgespogen kauwsel
van de goden, de schedel
kwispedoor, waarin
een grijze kauwgom of
stinkende pruim
---------------------------------------------------
uit: Van cadmium lekken de bossen, 2002…
vergeelde beelden
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 528 zag ons deze dagen weer
gedreven door de bossen
dwalen op zoek naar een
lekker maaltje cantharellen
hoe mijn vader zich telkens
bukte, met een glimlach
het zakje vulde
en wij die avond met de pan
op tafel onze honger gretig
stilden…
triest, maar wat geeft het
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 701 Soms zie ik nu mijn eigen graf
en de bossen bloemen al.
Er blijkt ook uit het gastental
dat menig mens toch om me gaf.
Of nee! Men betreurt achteraf
zo makkelijk een sterfgeval.…
Bestemming
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Rende door straten
verschool mij in stegen
vluchtte over pleinen
beklom bergen
daalde af in dalen
wrong door spelonken
zocht rust in bossen
verpozing aan het water
verademing in het veld
uiteindelijk vond ik
mijn bestemming
waar ik nu ben.…
herfst
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 140 bossen en velden
stellen ten toon
de overgang
van een seizoen
goudbruine kleuren
bedekken in vorm
van vallende bladeren
wat paadjes en wegen
deze stomme film
schept sferen en geuren
met als ondertiteling:
“de herfst ligt op de grond”!…
De bosbruut
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 64 Zij bracht de sigaret nog
eenmaal naar haar lippen
wierp toen achteloos
het smeulend stompje langs de weg
waar het wegsmolt in de mossen
alle bossen, geruisloos
gilden van getergdheid
gesmoord door het stuk vuil
dat weer verder liep…
Gevangen in de tijd
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 909 Dan weer omhoog naar de sprookjesachtige bossen.
Hier zou ik eeuwig kunnen staan,
Gevangen in de tijd.
Zonder gisteren en zonder morgen,
Zwevend op de rand van de eeuwigheid.…
woonblokken van kiel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 228 Mastodonten doorklieven het kiel, marcheren als
edele betonnen rosse
wachtend voor de grachten
van onze mooie ring
vluchtend op pilotis
verankerd in de aarde als stenen bossen
opwaarts naar onze kathedraal zijn enige schoonheid
zijn stenen hebbeding…
storm
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 287 de zilveren weg
glijdt beheerst door grijze heidevelden
met vage bossen aan verre randen
onder de zwartdreigende nederbuigende
silhouetten van de eenzame bomen
ze worden geteisterd
door een grauwrazende stormhemel
die woedend het water in schuine flarden
over mijn kleine wereld striemt…
om niet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 158 brekend ochtendlicht
de zon die in stralen
strelend de nevel bespeelt
takken, bossen, weilanden
doorkliefd door treinen
schapen kleurt in de vroege ochtend
en koeien kuieren het pad
naar het steeds groenere gras
op weg naar mijn werk,
ik wilde dat dat er niet was…
Beeld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 79 Wij zwieren in de winter langs de grachten
Met op ons hoofd een hele Goudse kaas
En bossen tulpen in een Delftse vaas
Voor melkmeisjes die op ons staan te wachten
En als het stormt dan steken we gelijk
Uit alle macht tien vingers in een dijk.…
Een nieuw begin
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 453 Je voegt er water, land en bossen bij
en laat er dan een keur aan dieren vrij,
de allermooiste die je kunt verzinnen.
De mens – de kroon – heet wel ‘het zout der aarde’.
Maar is die wel van toegevoegde waarde?…
Papier
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 67 er bewegen mensen
in de geschilderde stad
het papier wacht geduldig
op een nieuwe streek
van de verdwaalde kwast
naast een onbekend bed
en groene bossen schaamte
onder een strak gestreken lucht
beamen in dat stille verdriet
tranen die de verf verdunnen…
nar
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 373 Geen woud is gesloten
voor gij die loopt
in de bossen der oker
de nar dichter
de eeuwige joker
geen pad te smal
geen land te kaal
maar woud ik wou
dat je zou zeggen
de maan is roze
en de zon is blauw
de lucht is goud
ik droom zo vaak
zo veel
te veel
jouw.…
Natte Noten
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 157 grijze hollandse herfstlucht
brengt verkoelende buien
in tuinen kwijnen bloemen
stof spoelt weg van boomblad
noten worden nu geraapt
mensen dragen regenkleding
nóg is het geen wintertijd
bossen lokken voor wandeling
windvlagen lopen mee…
Valend licht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 194 Blauwend vuur
water stuk getrapt
schoeisel
stof
van de weg
waar aan de nacht
pijnlijk kleeft
schimmig
rookpluimige bossen
mollen die kruisen
het bloemrijke mos
boomstille stap
vissen en vogels
gooien mijn richting
los…
al bijna winter
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 216 (mijn vertaling van "Stopping by woods on a snowy evening" van Robert Frost, 1923)
Van wie die bossen zijn weet ik misschien
zijn huis is in het dorp bovendien
Hij ziet mij niet even stoppen en
zijn bos bekijken vol met sneeuw en dieren
Mijn paardje zal wel denken
waarom ik stop zonder boerenhuizen die wenken
tussen bossen en de bevroren…
Aanroepinge
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.600 Blomkes, lieve blomkes zoet,
die uw hartjes open doet
bij de eerste morgengroet,
schitter in mijn zangen;
Beekske, klappend beekske klaar,
dat uw blanke waterbaar
over 't zand laat varen, dáár,
vaar ook in mijn zangen;
Hellemende nachtegaal,
gij, gij spreekt de dichtertaal,
laat uw bossen, kom eenmaal
helmen in mijn zangen;…
26 DECEMBER
snelsonnet
3.0 met 54 stemmen 2.581 Hij kapt de bossen, wint de mineralen,
ontgint het land, bouwt dammen, graaft kanalen
en denkt: ik zet de Aarde naar mijn hand.
Maar zie, zíj schokt en zaait verderfenis
en toont hoe klein de mens in feite is.…
Matrix
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 126 Bossen groen, lichteters
verkruimelen de dag,
distilleren glans uit mossen,
ontdaan van modder en stof,
om de blikken te wassen,
gedompeld in stalen schaduwen,
van heldere schitteringen in de
halo van de aarde, verlost uit
de matrix van alle zonnen,
spiegelen nieuwe werelden.…
Regen uit buien
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 168 ik verzamel
bossen om
oerwoud te maken
wolken
die de tornado
laat draaien
regen uit buien
rivieren die water
in zee zullen spuien
zonlicht dat leven
gaat scheppen door
groei en bloei op te wekken
dankgebeden van hen
voor het zijn hier op aarde
in menselijke waarde…
Liefde
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.722 Alles in mij werd morgenblank:
Vogeltjes floten hunnen dank;
Over de stille bossen ging
Windevleugel-ritseling,
En mijn hart die morgen kweelde
Als een leeuwrik zijn liedrenweelde.…
Panda
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 929 Ooit lieten prehistorische Chinezen
Geen panda in hun bossen ongemoeid
Nu blijkt, nadat die haast zijn uitgeroeid,
Dat men de receptuur niet heeft gelezen
Want op hun oude kleitabletten stond:
'Eet pínda's ze zijn voedzaam en gezond.'
Chinese wetenschappers hebben ontdekt dat mensen vroeger
panda's aten.…
lente in januari
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 178 of toch al een beetje
"Duitsers met Pasen"
zoals trekvogels van slag zijn
zo ook die Duitsers die wij
tijdens onze zondagmorgen
wandeling in de bossen
rondom het fraaie landgoed
Twickel tegen het lijf liepen
totaal ontheemd en op het
verkeerde been gezet door het
wel extreem zachte voorjaarsweer…
restafval
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 niets gooit zich weg
en bewaren is geen optie
plastic en blik op maandag
verzameld werk
in een spoor van achterlaten;
lege dozen
een notitieblok zonder aantekeningen
een gedicht aan de rand van taal
twee helften
van hetzelfde potlood
bossen zonder uitgang
een huis dat zich ruimt
voor een dood die wacht…
Haiku's en één senruy
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 386 Haiku’s:
Gele narcissen
Op hun bleekgroene stengel
Bossen steltlopers
Mos tussen het gras
De ontelbare hopen
als rijzend brooddeeg
Merel, nestbouwend
Sleurt, schudt en snokt aan slierten
Nijverige vent.
Senruy:
Jij wist dat zeker?
De enige zekerheid:
de onzekerheid!…