Alle inzendingen over Daniël Vis

angst ze is er ze is thuis bij iemand die de deur nu sluit na de aangename reis de laatste lampen uit ze knarst tot aan het open raam, het lege bos en daalt naast de eigenaar gelegen in een bed van kraakbeen stil als huid ze barst en koude lijm, een dringend gif tast langs het schild, de blote hemel als de doodsklaroen…

hun geluid zetten zij een elektrische maaltijd voor en voeren het beginsels met de kleine lepel van hun stem in hun rauw maar licht gestegen hoofd breken warme eieren hun ogen sluiten in genot en openen zich geel en lauw dan bijten zij in zoete inborst zure levens, zoutpilaren tot de gave meeuwen die de kust bevolken niet langer…

mijn koude hersentjes werken traag een gletsjer die het verleden langzaam en onverbiddelijk bedekt met tonnen ijs in dit paleis bewust zonder trui kachel en jammerlijk jou waar leven een overlevingsslag expeditie robinson in het pleistoceen is geworden het moet zijn want misschien was het niet veel maar ik gaf je alles wat ik bezat toen jij…

buiten dit slachthuis schreeuwen brutale kinderen na één koekje gaat de trommel dicht actiegroep na actiegroep trap in de hondenpoep mayonaise en een strippenkaart staat garant voor een weerpraatje in de tram waar de ramen met condens beslagen zijn mijn verleden gaat jullie geen bal aan hierbinnen heeft het slagersmes een duidelijk omschreven…

Het loopt uit de hand: corona is in ons land! Nu ben ik hele dagen thuis. Thuiswerk, schoolwerk, huiswerk, en zelfs thuis luisteren naar de kerk. Het voelt als zitten in een kluis! Deze dagen heb ik veel vragen. Toch ga ik niet klagen, want er is keer op keer, zeer zonnig zomerweer. Gelukkig is het buiten warm, ondanks het landelijk…

‘s Morgens sta ik op, het verlangen stijgt snel naar mijn kop. Ik loop naar de kast, en heb de fles al vast. Ontbijten is niet nodig, een boterham? écht overbodig! Een draai aan de dop… een slok… en de drank is op, snel naar m’n voorraad flessen, om de dagelijkse dorst te lessen. Geen vrienden om me heen, altijd maar alleen. En ook al…

Eerst is het wit dan worden handen en voeten gemaakt een liedje gezongen Woorden worden gewogen opgeblazen en vastgezet met dunne draadjes aan elkaar geregen Een gedicht is een vis die zwemt in het blanke gezicht van de maan Luister: de vis zingt…

Horizontaal leven op het strand de vis sterft…

tegen de stroom in als een vis in het water tot de beer hem klauwt…

Een jonge vis in de zee der tijd Wordt door zijn moeder voorbereid Kan nog alles aan haar kwijt Een jonge vis, een zee van tijd Zwem maar, visje, ongebonden De angst voor pijn is te doorgronden Niemand zwemt altijd ongeschonden De zee van tijd heelt vele wonden Zijn blik, al wijzer dan zijn jaren, Ik zie hem naar zijn mama staren...…

Partij voor Dieren wil geen “boter bij de vis” Het moet eens stoppen met het beestjes plagen Die schepsels moeten al zoveel verdragen Beseft men wel hoe wreed zo’n spreekwoord is In hete boter smoren is niet fijn Een vis moet zwemmen...'t liefst in witte wijn…

Schokkende koersen: jaren ondermaatse vis en noedelsoep…

mijn horloge sprong van me af als een vis en dook in het water.…

met zee als oorsprong beroer ik mij als een vis in eeuwig water…

Met Eva is iets heel erg mis: ze eet van alles maar geen vis.…

De meest verse vis moet nog gevangen worden. Aan de lijn blijven!…

Hij staat geduldig aan de rand van het water op vis te wachten...…

Boeken van Annine van der Meer en van Daniel Hecht worden door jou in slechts dagen geslecht, terwijl ik alleen maar van je dromen kan.…

Ik kijk wat beter en zie dankzij mijn ijver, een grote vis die zich van mij wendt. De vis zwemt terug tegen de stroming in, met zijn schubbige vinnen, stralende staart en krachtig slag. Hij vindt mij te min, maar ach...…

Ik ben een eenzame reiger en leef aan de waterkant ik vis naar wat ik kan krijgen desnoods eet ik uit uw hand ik ben een blauwe reiger en verschuil me in het riet ik kijk heel diep in het water maar veel blauw zie ik niet laatst had ik per ongeluk een piepkuiken in mijn bek dat werd me niet in dak afgenomen nu vis ik op een andere plek…

verdwaalde heer Die telkens weer zijn kop stoten moet En het probleem op de verkeerde plek zoekt Al dartelend zou u mij zien gaan Als een vis in het water Maar ik spartel en voel me voorgelogen Als een vis op het droge.…

Sierlijke vogel duikt door schuimende golven een vis is zijn buit.…

vis in een viskom uitvinder van rotonde zwemt rondjes rondom…

vis in het water een snelle duikvlucht beweegt de lege kade…

De jonge vrouw die flink had toegehapt En volop van de vette vis genoot Merkte opeens dat uit haar moederschoot Haar baby’tje voortijdig was ontsnapt: Het was dwars door het vruchtwater gezwommen En langs de navelstreng eruit geklommen.…

Toen ik jou Missen moest, Je moest laten Gaan, je verliezen Aan de hongerige Klauwen van de pijn Die jou het leven Benam, en mij de Liefde van mijn Leven afnam, Wilde ik je ten Diepste achterna - Nu ik gehuild heb, En elke traan die Ik langs mijn wangen Voelde gaan zich onze Oneindige liefde Herinnerde, besef Ik dat…

De wind jaagt onbarmhartig Langs de scherpe rotspunten Van het gebergte hier vlak Onder mij, dat mij zo vaak Naar het leven heeft gestaan - Maar nu heb ik de rotsen Achter mij gelaten, ben ik Zo vrij als de wind die Mij omgeeft, naast mij De zeemeeuw met vrolijke Oranje snavel en fonkelende Oogjes die mij in zijn Altijd durende…

een forel springt hoog druppels water in mijn oog ik vis op zilver…

Bevroren vijver maan danst op lichtkristallen vis blijft koelbloedig.…

de zee brult en spuwt al schuimbekkend rotte vis kokmeeuwen halzen…