de gast

angst
ze is er

ze is thuis
bij iemand die de deur nu sluit

na de aangename reis
de laatste lampen uit

ze knarst
tot aan het open raam, het lege bos

en daalt
naast de eigenaar gelegen

in een bed van kraakbeen
stil als huid

ze barst
en koude lijm, een dringend gif

tast langs het schild, de blote hemel
als de doodsklaroen van wolven

angst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 4 stemmen 170