Alle inzendingen over Een kruis slaan

een brug slaan tussen de seizoenen het voorjaar overbruggen tot het zomer wordt en wij zonder schroom de oversteek durven wagen zoals ook gedichten soms een link kunnen leggen en woorden dikwijls de taal van je hart zullen vertolken…

Dichtbij ben je en ik hou van je Je lijkt te begrijpen wat ik voel bent bij me en beantwoordt aan mijn vragen over samen en alleen Dichtbij ben je en ik sla je als je nog een keer zegt dat je weet wat ik voel, dat je mij begrijpt en weet waarom ik zo doe als ik doe Dichtbij ben je en er is geen ontkomen aan veroordeeld zijn tot terugkerende…

in de dagen zit het weer ze zijn niet goed gelucht slaan wat donker uit waar is het licht dat alles nog van vroeger wist toen was er zon gelach en veel plezier nu zit ik eenzaam hier mijn haar is vet van veel te lang in bed en naar de zusters vragen ik heb het koud ben vaak benauwd en veel te oud maar zal dit moeten dragen…

Het zijn hier niet de kleuren die 't 'm doen Het gaat hier niet om 't jaargetij om 't seizoen Het gaat om 't lied ritme en maat de harmonie van stemmen Niet te vergeten de grote trom hij is volleerd in zijn ijver.... niet te remmen.…

klokken slaan niet meer wijzers wijzen alleen nog op jezelf in het hoofd blijft het almaar draaien en draaien, geeft je brein op geen enkele vraag meer antwoord, hoe je ook graaft en zoekt neemt grijze leegte steeds meer bezit van wie jij was, wie jij altijd bent geweest, zelfstandig, ondernemend, reislustig, nu ontvouwt jouw leven zich in…

Een snoek is best een hele grote vis Ik heb ze vroeger af en toe gevangen Ze kunnen heel zwaar aan je hengel hangen Maar als je beet krijgt sla je ook soms mis Er sprong er één langszij en door de plons Ging men van goud door tegenslag naar brons…

Die iets diers naar 't graf moet brengen, Plante stil een kruis daarnevens: Schoon dan de ogen tranen plengen, In het hart komt hoop des levens. Waar bij 't kruis de tranen vloeien Om hetgeen men 't graf moest geven, Daar gaan schone rozen bloeien, Rozen, die het kruis omweven.…

Wie maakt zich druk over het verre Jemen? Toch komt die oorlog plotseling dichtbij En zijn we ineens ook van de partij Want Holland zit daar diep in de problemen! En alle noodklokken worden geluid Komt Floortje ongedeerd de kelder uit?…

Ergens heeft een mens het moeilijk Ergens huilt heel hard een kind Ergens zit een vrouw heel eenzaam Ergens wordt iemand bemind... Ergens geeft iemand een feestje Ergens iemand in de rouw Ergens is een kind geboren Ergens wordt iemand geslagen en die ziet nu bont en blauw... Kon je achter ramen kijken Kon je zien wat er gebeurd Zou je…

Samen lopend op de kermis er is totaal geen ergernis We hadden het erg naar ons zin hup... de volgende attractie in Samen veel lol beleven maar helaas was dat voor even Ineens stonden daar een paar gasten ons gezellig op te wachten Er was totaal geen aanleiding toe we houden namelijk niet van dat gedoe Ze begonnen ons te slaan en wij maar…

Elk woord als een salvo. Wijsheid als een knuppel. Wie slaat slaat terug omdat iedereen slaat en de toekomst weer klappen krijgt. Zo vaak zo veel. De toekomst is verslagen. Als de stilte in het hokje weer de stem is die alleen bang is voor klappen en slaag die hem machteloos maken.…

langzaam liet ik de emoties los die versnellend krulden naar het einde van het leren stuk van de zweep zij knalde gaten in de lucht door een vlucht die te snel was voor het blote oog het foeteren veranderde in snelle drift met de vloek als lokaal taalgebruik waarbij het tempo van de slagen stevig werd opgevoerd in een exercitie…

Omdat het kind geen levensteken gaf Kreeg het een aantal tikken voor de billen Waarop het goddank luid begon te gillen, Maar daarvoor kreeg de baker later straf, Dit omdat elke tik van nu af geldt Als vorm van strafbaar huiselijk geweld.…

U mag, wij zijn heel duidelijk in dezen, uw kinderen voortaan niet langer slaan. Dat is onnodig wreed en inhumaan en onderzoek in Irak heeft bewezen: Hetzelfde resultaat valt te behalen met harde rockmuziek en waterstralen.…

oh nee, mama is weer boos. ik ben haar doelwit, ik ga alvast in een hoekje zitten, ik bescherm mezelf met mijn handen, maar ondertussen weet ik dat het niks helpt. wie komt me redden? wie is mijn held? waar zijn de mensen gebleven die mama altijd belt? komen ze me niet redden? interesseren ze zich niet voor mij? of bedreigt mama hun ook,…

[Senryu] "Hé, mooie jongen, ik sla graag een goed figuur," waarschuwt de bokser.…

zag de hand vingers gespreid roerloos in de lucht ogen zonder mededogen vol haat en nijd de beweging stokte jij brak onzeker of alles wel klopte nog kan ik de momenten dromen de klap die nooit is aangekomen…

Een dominee in Katwijk die verkondigt Dat je er best op los mag rammen Wanneer je kind loopt door te drammen Of op een and’re zware wijze zondigt Ach zijn Hervormde Kerk is al Hersteld Maar of dat straks ook voor die kind’ren geldt?…

Geneuchte wondergroot: Zijn hart te horen slaan Wen dood is alle leven.…

wat ook ik fout doe zeg het mij maar sla mij niet wat ook ik verkeerd doe toon het mij maar straf mij niet wat ook ik gebrekkig doe leer het mij maar pest mij niet wat ook ik doe verlies mij niet opdat ik mij koud voel verlaten en alleen wat ook ik doe wees niet zo hard dat ik mij angstig voel bang en verlaten wat ook ik…

En de kinderen zappen de bestaansgrond van het land weg Kruis of munt wie is het gegund? Ieder toch zijn kruis en haar munt. En ieder toch haar kruis en zijn munt. Lijdzaamheid en geduld. Heb geduld.…

Het enige wat nog herinnert is dat kleine houten kruis wat er bij dat hoopje aarde staat achter het schuurtje bij dat oude huis.…

op de schedelberg kruis mij de wonden aan zeven pijnkorsten kleven een lans in zijn zij twee voeten twee handen verdriet doornt zijn hoofd 'mijn schaamdoek geroofd' zegt hij op zijn rug striemen branden kruis mij kruis mij de redenen aan scherven spreken van lijden en sterven de hemel voorbij donder bliksemt nacht bij dag geven…

onbestemd verlangen drijft mij tot een zin schepen laat ik branden mijn god, waar zwem ik in als ik hierop tracht te lopen ga ik aan het kruis een diepte staat mij open wellicht is daar mijn thuis…

Kruisen op het koude kerkhof, chrysanthemen op de graszoden mensen denken nu aan de doden aan pijn, lijden, as en stof Een akker als tranenaarde van tijd en dood ontdaan, maar de eeuwigheidswaarde blijft hier voortbestaan. De oude treurwilgboom, haar dunne blaadjes beven. Zie hoe de levensdroom hier is voorbij gedreven.…

en steeds als wij voorbij komen herinneren wij het ons weer Nog steeds na al die jaren staat er dat witte houten kruis hun ouders zijn nog aan het verwerken maar krijgen hun kinderen nooit meer thuis.…

Er zijn mensen, die nooit klagen, ondanks dat hun kruis bijna te zwaar is om te dragen.…

kleren ontbreken waar naaktheid zichzelf schoffeert een hand voor het kruis…

Waar de linker en rechter hand zijn genageld aan deze wereld, aan dit kruis, heeft men geen vingers meer om rozen te kransen op de deining van pulserend bloed Het gebed is verworden tot een geasfalteerde weg, waar tanks een processie rijden voor een of andere duistere Demon waar kinderen (om)gedoopt worden tot kanonnenvlees De Aarde is als…

Het leven is een kruis met rozen. Schoon en stekelig te gelijk. Een last die jou doet blozen. Een pelgrimstocht tot in het hemelrijk, Want de weg naar God gekozen zal zeker de juiste zijn. Vrede gloort na aards verpozen in een eeuwig leven zonder pijn.…