Alle inzendingen over Holland Got Talent

gele vogels blauwe luchten vluchten in een pandemonium van geluid de hoogste tonen ijlen zo voorbij wij modderen in de middelmoot van leven en of dood waar as en graven in de diepste regionen klagen eindigt ook de goot ik paletteer en orkestreer de chaos in mijn kop daar vliegt de gele vogel zich ooit in het blauw kapot…

Schaars ik naast Hollandse lig, Bochtig noch vochtig. Drachtig of spochtig? Niet zeug of Hollandse big, Steeds achterdochtig. Hoogtepunten, veel? Nooit nat uit Hollandse keel, Onbesproeid prieel. Lol in het leven? Vermoedelijk heel even. Als Sint Pieter belt.…

Nee hoor, maar ik hoor het water vallen da’s niet zo raar, want het regende dat ‘t goot ‘t water wat neerkwam, belande in de metro-goot wat zo snel niet zakken kan en daarom is het, dat ik zeggen kan: ‘k hoor het watervallen, al is ‘t droog en regent ‘t niet, dat deed ‘ t vanmorgen wel vandaar dat je hier nu watervallen ziet!…

half Holland aanbidt de voetbalgod en kleurt zich fel oranje verplaatst zich uitgelaten lallend in wagonnen zonder franje men juicht en joelt hup Holland hup terwijl de stad leeg wordt geplunderd een regen scheldwoorden daalt neder als Holland voetbalblundert talloos ook de ware fans als clowns met hun pluimage en hoge heren…

je hand heeft de onafgemaakte vingers van talent dat zoekend is je speelt en schildert wel maar het touché wordt niet herkend musiceert kleuren voor een zaal zonder publiek componeert doeken in verkeerde melodie tonen zijn je woorden vormgeven de muziek jouw talent zit nog van binnen je vingers raken het net niet…

geen woorden vuilgemaakt aan zijn gedachtenstroom is hij te loom of wil het gewoon niet lukken toch ligt de inspiratie in de goot maar ja je moet er wel voor bukken…

Anderhalf pas wat een knapperd erg verbazend zo'n talent. En je moet haar horen zingen al zo zuiver op de toon. Vergeleken met mijn kleinkind is elk ander zo gewoon. Nee, ik durf niet met haar pronken maar het moet me van het hart: Het is mijn meissie vol talenten dus voor mij wel heel apart.…

De hoogte niet gebouwd met talent, wilskracht, Door mensenhanden steen voor steen Inspirerend opgetrokken staat de piramide er Door mensenhanden steen voor steen gebouwd met talent, wilskracht, creativiteit. De hoogte niet te schatten.…

Ik ben mijn steunpilaar Ik ben mijn bodem Ik ben mijn fundament Ik ben de stokken van mijn tent Ik ben mijn beits en mijn talent Ik ben mijn dividend…

En gij ook, Bellamy en Poot Waart lang niet van talent ontbloot, Maar Catsen waart gij niet! Want Gij blinkt boven allen uit, Gij sloeg een nationale luit, Gij zongt een Hollands lied! De krans, die om uw slapen gloort, Is van echt Vaderlandse soort- Godvruchtig en solied!…

Van het dak Uit de goot Klinkt herhaald Een schrille noot Geen vogel kent Een valser lied Dan de schele Kierewiet…

a. belandt sjouwend met drank in de goot de geest sijpelt uit de fles hij leert zijn les en zweert huiswaarts waggelend: nooit een druppel meer!…

François Hollande wil naar Hollands voorbeeld Dat ook geliefden van gelijk geslacht De huwelijkse status weldra wacht Maar in Parijs werd dat massaal veroordeeld Een bonte stoet - van hier tot Tokio Werd opgewonden van Frigide Barjot…

het vuurstenen kiezeltje rolde verbaasd over de grijze tegels hobbelde nog even viel stil in de goot nog tikte de hoge hak pittig staccato op plaats delict verwondering alom hoe dit alles zo kon natuurlijk was er haast in het spel gelukkig geen kwetsuren maar wel het beschadigd pumpje en mogelijk herstel dader had de goot al…

Laat mij achter in de goot. Ieder probleem is mij te groot.…

Is het een van je verborgen talenten? Kan je het me leren?…

Wat zijt gij klein Holland Met al uw velden en vlakke wegen, Met uw rampzalige aardappellanden, En uw vreeslijk droefgeestige regen, En uw lage goedaardige stranden - - Maar groot toch is de zee Holland, Waaraan gij langzaam zijt verschenen, Waaruit ge als een schelp zijt geboren, Die zingt door uw hele land henen, Dat elk in zijn ziel haar…

Grauw is uw hemel en stormig uw strand, Naakt zijn uw duinen en effen uw velden, U schiep natuur met een stiefmoeders hand, – Toch heb ik innig u lief, o mijn Land! Al wat gij zijt, is der Vaderen werk; Uit een moeras wrocht de vlijt van die helden, Beide de zee en de dwing’land te sterk Vrijheid een tempel en Godsvrucht een kerk.…

Dit is het Holland waar ik van hou: het groen tegen het blauw.…

De hemel groots en grauw. daaronder het geweldig laagland met de plassen; bomen en molens, kerktorens en kassen, verkaveld door de sloten, zilvergrauw. dit is mijn land, mijn volk; dit is de ruimte waarin ik wil klinken. laat mij één avond in de plassen blinken, daarna mag ik verdampen als een wolk.…

Kom kameraden, klim eens op een krant en jubel dat we Holland willen houen. Of ga eens juichen aan het vlakke strand en waai van Callantsoog naar Westerschouwen. In vijf minuutjes ben je al verkouwen met natte voeten en een neus vol zand. Al scheppend zag God neer uit den hoge en scheidde toen het natte van het droge.…

Droge voeten bij te hoog water wat er overblijft komt later we hebben god daarbij ingedamd met de natuur in eigen hand alles genomen voor wat het is niet veel anders vlees noch vis…

Wat zijt gij klein Holland Met al uw velden en vlakke wegen, Met uw rampzalige aardappellanden, En uw vreeslijk droefgeestige regen, En uw lage goedaardige stranden - - Maar groot toch is de zee Holland, Waaraan gij langzaam zijt verschenen, Waaruit ge als een schelp zijt geboren, Die zingt door uw hele land henen, Dat elk in zijn ziel…

We leven met elkaar in bange dagen Dus kijken we en masse Hoe Holland bakt Een appeltaart is in elkaar gezakt Van Duin loopt ouderwets te donderjagen Een uurtje even niets dan zoetigheid Voor heel- en halve garen: 'Bakkers,...Tijd!'…

Ik ben de zoon van Holland! O, niet de eerste, Want ik weet wel: met ogen die beminden, U eeuwen lang der mensen ziel bezag, Maar toch gevoel ik me onder de allerteerste Van al Uw Liefde' en, sinds 'k U zó mocht vinden, Denk ik: heil hem, die daarvan zingen mag.…

Alleen de drank is weldaad in de goot van Boekarest met kerst: de weldaad kost geen habbekrats een leien dakje…

kinderkopjes waar de granieten haren in scheiding waren gepatroneerd als weg naar de hel voor hen die de wiebelkunst niet machtig waren toch was er ook applaus voor haar die volhield in het spastisch gaan zich niet bekommerde om wat mensen vinden slecht gefocust was op het dansant spiegelbeeld dat ademloos meeliep van groot naar goot…

Heel veel armen in de goot Lopen niet te klagen Geef ons heden ons dagelijks brood Dat is alles wat zij vragen Vooral in derde wereldlanden Zie je mensen met bange holle ogen Kijken naar lege magere handen Smekend om wat mededogen Daar kun je de honger niet mee stillen Dat begrijp ik ook nog wel Maar liever zouden zij dat willen Dan creperen…

In een Haags sprookje Over praal en prullen, Is niemand ongelukkig En nergens is er nood, Maar de werkelijkheid Kan niet verhullen, Hoe schrijnend groot het gat is Tussen glitter en de goot...…

kou in duizenden kristallen dwarrelend vallen waar stilte vroeger raasde wagen zich nu alleen nog maar patsers op de weg die glinsterend hun lachende bravoure spiegelen de gladde toer fataal afgebroken in uitglijden met val naar bloedrood dat sneeuw in overvloed doet smelten het leven snel laat verwelken langs de goot…