Alle inzendingen over Masker op

van achter gesmeden maskers voor altijd in de plooi, klinkt de kortzichtigheid door gewiekstheid ligt ten grondslag aan hetgeen zij zelf verafschuwden 't door de strot duwen van kleurt hun geblèr nog valser tot de dekmantel in duizend stukken uiteenspat er niets rest dan de naakte waarheid…

zoekend om heet de maskers af te doen…

verguld zijn zij met vaandels en trompetten maar achter maskers schuilt de lust in binnenvetten losgaan met gods zegen dag en nacht ten ondergaan aan drank genot en waan zonder rekenschap te geven doorhalen tot dolle dinsdag ‘s-nachts met vriend en buur als om twaalf uur het masker valt genoeg gelald afstand krijgt de overhand spijt…

vormeloze drift blind graaiend op de geur je verbrand gezicht al deels in as verhult slecht het besef dat dit je laatste masker was…

achter een minzaam masker en verfijnde gebaren smeken droeve ogen om ware liefde in gerijpte woorden aan het daglicht toevertrouwd…

Met masker, halsband, handboeien plus zweep en sekspaal, tepelklemmen, zwarte tape. Ook wil hij dat ik me in latex hijs maar dat wordt me nou werkelijk te grijs!…

Het is een eigen vondst Agamemnons gouden masker waarin ik Ensor zie gij erkent hem niet als nazaat van uw vergane macht waar leeuwen brullen mijn gelijk reeds eeuwen later na uw sterven ontstond hij in het nieuwe land waar men hun taal verdeelde zwakker dan uw stenen poort doch o zo schoon van stem zij overtreft nu Klytaimnestra zo…

Haar ogen stralen maar niemand ziet haar pijn achter het masker van de lach. Ze is gegrepen door verdriet maar er is niemand om haar heen die het ziet. Bang voor het leven om zichzelf bloot te geven hoe lang kan ze dat verdragen. Je hoort haar nooit klagen toch zal ze vechten want ze wil zo graag weer gelukkig zijn.…

Pijnloos trekkend verdwaalt het hart in een wereld waar een masker onnodig is.…

Het leven moe, getroffen door een schaduw Wat zet mij hiertoe Mijn gedachten van angst, pijn, verdriet Achter een masker die ik, steeds weer opzet Op het masker staat een lach, een lach die niet aansluit bij wat ik voel Het verbergt mijn ware ik, dat is dan ook mijn missie, mijn enige doel Van binnen is het koud, ijs en ijs koud Perspectief…

Ze zullen een masker wensen dat van jouw zal kunnen zijn want je bent voor de eenzaamheid geboren en ik de vloek en het geweten dat je nooit zult missen.…

De dood heeft haar masker gemaakt en niets vergeten wat ze met haar ogen niet kon vergiftigen of veranderen in de droom die haar nachtmerries alleen in schuldige spiegels voorbij liet gaan…

Stille aanreiking, diep gebaar, het doortrilt het masker niet. Koele benadering. Wetend dat het zo niet is- niet kan. Gestalte in duisternis.…

We kunnen onze authenticiteit zo goed maskeren tot het moment wanneer we ontdekken dat we nooit meer in staat zijn ooit onszelf te profileren…

Zijn ogen bloeden achter het masker. Het masker verwijder ik. Daar sta ik zelf.…

Maskers lopen mee in de optocht van het leven waar waarheid zich verschuilt achter starre schijn en werkelijkheid verloren gaat in vermeende dartelheid…

Ik wil zijn wie ik ben, Oorspronkelijk, Puur, zonder een masker. Ik wil zijn die ik ben, Vrij, ongedwongen, Ontvankelijk. Ik wil zijn waar ik ben, Hier, daar Overal. Ik wil zijn als ik ben Vandaag, morgen Altijd. Ik wil zijn wat ik ben, Man, vader zoon. Maar ik wil vooral mezelf zijn met jou.…

Strak in het pak, stropdas om, kapsel top, masker op, gladgestreken haar, plank voor de kop, gaspedaal. De bonus roept neus in de lucht ZAKKENVULLEN en bankieren maar.…

Bang dat je jezelf niet meer ziet Ziet zoals je bent Bang dat je niet meer voelt Hoe het voelt om jezelf te zijn Bang dat je je masker opzet En om de rest niet meer geeft…

het licht en de wolken der hemelstreken met het masker op ons gelaat nu de corona golf ten tweede male over ons heen slaat elk zijn eigen weg in eenzaamheid en wellicht later, veel later pas ontdekken wat covid 19 was…

we hebben maskers voor ieder doel voor ieder uur een eigen smoel achter een façade van ongemak hebben wij aan elke waarheid lak zo is iedereen zijn eigen clown een beetje leuk een tikje down soms wat grappig dan weer triest een euro winst en tien verlies van koninklijk tot asociaal het masker past ons allemaal wij volgen zo het zelfde…

in vensterglas in barnsteen elke glimlach de tondeldoos met vuurslag in mijn armen ik zet een masker op trek vreemde kleren aan steek lange veren en veeg alle kleuren van de regenboog op mijn huid je herkent me niet…

Mijn tranen zie jij niet in het donker van de lange nacht mijn eenzaamheid voel jij niet door het masker van alle dag zeg maar niet meer 'ik heb je lief' als die woorden hun inhoud hebben verloren…

'Leegverkoop' bralt het affiche op de spiegelende façade van de gezichtenwinkel een plakkaat vol maskerende wanhoop de overwinning van de teloorgang gelaten worden de laatste gezichten ingepakt - maskers van de ziel - de prijs van een eigen gezicht blijft onverminderd hoog holle hoofden verdringen zich rondom de laatste exemplaren tastend…

'k Zal soms een masker dragen waarachter ik mij verschuil, zodat niemand het zal zien als ik toch eens stiekem huil. Het masker zal star zijn en ook eigenwijs, en laat ik het vallen leef ik terug in het grijs. Het grijs dat weer donker kleurt wordt dan weer nachtelijk zwart.…

Zonder zelfrespect hebben onze maskers geen waarde en door de tikken van de tijd vervallen we tot meststof voor deze aarde.…

het masker van de angst dat het virus ons boezemt willen wij nu gaan sluieren met voor de neus en mond een bedekkend lapje stof dat nog niet zo lang geleden reden was voor het ontslag van een eigenwijze jongen die bij dirk van den broek slechts de schappen vulde het masker van de angst dat corona ons bezorgt willen wij nu gaan verhullen…

Kijk, hoe ze daar gaat, met elegante staart, het plein over en staat in dat gevlekte licht, met op haar gezicht het masker dat ze wil ophouden vandaag. Quanto è bella. Quanto è cara!…

Nee, bezieling heeft een masker nodig, benadert de harde kalmte. ------------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

het masker van het leven drukt op mijn gelaat de vrijheid in mijzelf wacht op ziels beraad de tijd is nu gekomen met leeftijd meegegaan mijn ware identiteit zal nu op gaan staan het werpt een korte blik door het nauwe ogen gat oh wereld die daar buiten ik ben jouw schijn spuugzat 1992.…