6711 resultaten.
muren
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 104 in deze tijden vervalt
de menselijke maat
in onbehagen
moeten opgeworpen muren
de angsten slechten
de ingemetselde naakte
schaamte sterft
duizend doden
een dak willen we
om de muren van ons
huis te verbinden
bij toeval belanden anderen
- ik ken die mensen niet -
aan de ontredderde kant van
muren die als rode prikkeldraden…
Als het lente wordt...in de Jordaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 97 Als het lente wordt dan stuur ik jou
Vooral de groeten uit de Jordaan
En die tulpen, die gele, die rode
Die duizenden tulpen uit Amsterdam
Die komen er ook aan
En natuurlijk de Lente-uitnodiging
“Kom naar de Jordaan”:
Naar de binnentuinen
Vol natuurlijke pracht en praal
Maar waar bovenal
Als het lente wordt ook de daken
Gaan bloeien als…
Wat late middagzon
netgedicht
4.9 met 16 stemmen 330 O kon ik maar met liefde rood
in duizend talen spreken!…
Thuis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 269 Thuis zijn niet muren
met een dak, waar je
binnenvalt en neerploft
op een te harde bank,
waar je in je huispak
een zak paprika chips
afslaat en geen rode
afdrukken maakt op de
afstandsbediening.
Thuis is ook niet
waar je stiekem windjes
doet zodat een ander
ze niet ruiken kan.…
sinterklaas
hartenkreet
3.2 met 14 stemmen 3.335 het dak zijn evenwicht verliest
goh, wat zou ik graag eens op uw paard willen rijden
en over mijn schouders uw prachtig rood gewaad
ik voel nu al hoe de wind mijn baard streelt
en hoor de hoeven op de klinkers van de straat
goh, wat kunnen dromen een rijkdom geven
ik voel mij opnieuw in tijden terug, een kind
al is uw echtheid helaas soms…
Donkere dagen.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 256 Dus ik zweer een GLOEIENDE combiketel
Met dak en GLOEIENDE spouwmuurisolatie!
Maar dan poeft de waakvlam en likt
dat metalen staafje rustiek rood.
Na, voor de zekerheid nog even drukken
Denk ik, nu zal het wel lukken...…
Vergane Glorie
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 127 Een dak vol gaten,
de ramen zonder glas.
Eens woonden hier mensen.
Leefden hun leven,
met al hun dromen en wensen.
Nu rest verweerde steen
en rottend hout.
De kachel brandt niet meer,
het voelt hier koud.
De neergaande zon,
kleurt de lucht in alle tinten rood.
In de verte krast een kraai.
Hier woont niemand meer.…
Het juiste
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 69 een breder dak
Mijn ogen op mijn gangen slaan
Meer goed op weg dan welgedaan
Ik wil het juiste in die mate
Dat algoed en begeerlijk is…
Hoogtevrees
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 224 Ik zou het van de daken willen schreeuwen.
Maar ik durf het dak niet op.…
Stormgebieder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 117 "Val wind", sprak Mozes
Yam Suf lang genoeg gedeeld
ging de storm liggen…
dun
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 500 in tijden van depressie
wordt zijn dak dun
en hijzelf valt
in een diepe slaap
wilt het niet zien breken
dat heeft hij al gezien
in plaats daarvan
maakt hij een reis
naar onbekende werelden
en komt ooit terug
met de zon…
Samen
hartenkreet
2.2 met 12 stemmen 1.379 Samen kijken wij
naar de sterren,
zij aan zij,
ik fluister je lieve woordjes toe,
we zitten daar,
op het dak,
maar we zijn nog lang niet moe!…
Onze poes
hartenkreet
4.3 met 18 stemmen 746 Mijn schat,
Wat was je apart
klom over het dak
keek uit in de goot
over de straat
en wachtte me op
tot ik weer kwam
Je was aan komen lopen
in onze tuin
zo klein was je nog
een kitten
kon je niet laten gaan
kreeg bij ons je bestaan
'k heb van je
gehouden zoveel!
maar je bent er niet meer..
en dat doet zo zeer!
Ik mis je!…
VANDAAG
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 337 Het dak is hersteld,
riolen zijn weer open,
nu nog het contact.…
Plafonds
gedicht
2.8 met 37 stemmen 6.908 Er zijn er
door Michelangelo beschilderd,
met rozetten versierd,
door zuilen gestut,
maar ook gewone
tijdens grote schoonmaak
met ammoniak gewassen en gewit
of :
niets -
crèmekleurige hoge plafonds
van op een ziekenhuisbed op hoge poten,
en oude plafonds
bekeken door
versleten mensen
die liggen in oude kamers
omdat lopen…
Onder een dak van vals licht
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 413 Onder een dak van vals licht
plaveit de nacht haar sinistere adem
over verregende paden
en lacht grimmig naar een dronken maan
die het bloed uit hals en armen schudt
Hij ligt er te stil om
het vacuüm van de dood nog te verlaten
als vreemde handen hem wegdragen
Nu kinderogen het daglicht schuwen,
nu ‘ papa ’ slechts nog een roepnaam…
Over alle daken
poëzie
4.2 met 4 stemmen 609 Over alle daken
bloeit mijn bleke wake;
alle sterren toe
reikt ze, strak en moe.
Baart dan alle bangen
steeds een nieuw verlangen?
Is dan alle vrees
liefdes vrouwe en wees?...
- Over alle daken
bleek-gebloede bake;
over heel de wereld heen
liefde en leed, - alleen...…
Het Dooit
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 99 het vuile smeltwater likt langs de ruiten
vol heimwee zie ik een maagdelijk zicht verdwijnen
sneeuwmassa’s gaan zich van de daken verschuiven
Het dooit! het vuile smeltwater likt langs de ruiten
en langzaam vertonen zich d ’ eerste aardekluiten
de winterzon doet de laatste sneeuw wegkwijnen
Het dooit!…
Herfstrood
poëzie
3.8 met 9 stemmen 2.218 In rouwzwart groen een vrolijk plekje rood:
Een blozend dak, een gladiolusvlam,
Een rozige appel of een hanekam,
Zal dat mij troosten over zomerdood?
O tragisch traag laat vallen van de stam
Scharlaken bladen in de bruine sloot
De wilde wingerd, of in gulpen vloot
Zijn bloed, gelaten najaars-offerlam.…
Een vakantiedag
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 2.117 In de rugdrager ons jongste kind,
bruin koppie, rode wangen
door de zon gevangen.
Wat een fijn gevoel geeft dat.
Wij, samen, de zon, de zee, het strand.
De kinderen een lekker ijsje.
Wij koffie met gebak.
In de luwte van het paviljoen.
Uitrustend van het fietsen, prettig nietsdoen.
De meeuwen vliegen over het dak.…
De tortelduifjes.
poëzie
5.0 met 3 stemmen 1.187 Welke lieve tortelduifjes,
Rood van pootjes, blank van kuifjes;
Wonend onder d' eigen boom,
Drinkend aan de eigen stroom,
En op 't eigen dak gezeten.
Vliegen zie ik ze allebei,
Samen opstaan, slapen, eten,
Samen vrolijk met de mei.
'k Wilde de oorzaak daarvan weten,
Lieve moeder!
de moeder.
Wel, Cathrijn!…
Winterlandschap
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 395 Rode neuzen, koude handen
warme harten, hechte banden
koning winter, groot jolijt!…
Geen stem
gedicht
3.1 met 53 stemmen 13.364 geen stem in de wolkbreuk de plotselinge waterval
van de daken glijdend
druipende steen met hun zoute tongen
verwoest o geen stem
onder het afdak
geen oog en geen beeld en geen godheid
buiten het raam
wuivende takken en de echo van een licht
over de grond kruipend
nee een stroom wild
rode robijn
een wilde stroom
en het daglicht…
EN OMGEVING
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 543 en over de daken
waar is het goed voor om te overwinteren
een kortstondig vers om te zingen
voor waar ik zo lang thuis was
spreek mij weer aan over een wereld
waar ik zal zijn om te blijven.…
zonnebloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 72 een raaf blinkt
als staal in het zonlicht
het avondrood kleurt de daken
het boomblad wiegt in de wind
het rode stof van puin
waait uiteen in lege straten
de mus klemt zich vast
aan de rand van de dakgoot
de nacht vergrendelt de lippen
legt je het zwijgen op
we weten van wrede mensenhanden
van sterven in een koude leegte
en…
Eikenprocessierups
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 rood-witte linten
om de stammen
we zien ze
weer hangen
busjes
met op het dak
een hoogwerker
in een wit pak
zuigt hij
de rupsennesten weg
of spuit hij
met gif alles dood
de rupsen
maar ook de rest ?
nestkastjes hangen
koolmezen vangen
veel rupsen weg
maar niet genoeg
rupsen indammen
met beleid
en behoud van
biodiversiteit.…
Stilte van woorden
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 37 daken biggelen tranen
je huilt - en ik huil met je mee
bliksem schiet door
lucht - de vogelvlucht -
donder doet de aarde beven
tot de zon straalt aan
de blauwe lucht
je lacht - en ik lach met je mee -
tussen rood en wit
geveerde pluimen de teevee
met de gordijnen voor het zonlicht
gesloten spint zij een cocon van kleuren
in…
Camelia
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 Een struikje in zijn tuin,
droeg dikke rode knoppen.
Tijd, om eventjes te stoppen.
Wat was het voor een struik?
Ik kende hem niet.
Mijn zoon ook niet.
Hij had hem gekregen,
als klein plantje.
Maar hij doet het nu goed,
zodat ik kijken moet.
Ik wil altijd weten wat ik zie,
dus zocht ik hem op:
‘struik met dikke rode knoppen.’…
Het Dak van Leuven
netgedicht
2.9 met 8 stemmen 515 dagboek gelezen, even later
motregent het buiten en de wind
komt uit het noorden, veegt de wolken
langzaam naar je toe
Te weten dat het goed met je gaat
is vaak voldoende om weer een dag
te overleven zonder heldendaden
De strijd om het bestaan blijft maar
doorgaan net als de markt
op vrijdag en zaterdag in Leuven
waar we eens op het ´Dak…
De vogels op de daken
netgedicht
3.1 met 15 stemmen 735 De vogels op de daken
vertellen het ontwaken
van weer een lente in 't verschiet.
Hun stille silhouetten
willen alvast hier zetten
het beeld van "stop 't verdriet",
dus zingt mijn ziel met luide tonen,
ze wil alvast in vreugde wonen
en wanhoopt zeker niet.…