Alle inzendingen over Toekomst diep verbor

waar zal ik nog te vinden zijn als uit de zee geen dromen komen woorden zich losweken niet anders meer kunnen dan sterven kromgebogen en altijd in de wind waarheen zal ik de meeuw nog dragen die een duinrug tot metafoor vervaagt onbegaanbaar, hoger dan het gehoor van het opgetilde water dat voorgoed zijn stem verliest mij…

Koud en toch vruchtbaar tussen beide polen wordt mijn glazen bol gevuld met polarisatie door het noorderlicht, kleuren van een werelds mozaïek zonder kunstsneeuw van de retoriek . die binnen drijven zijn het onbedoelde souvenirs van emoties van mijn openbaringen, door de tegengestelde draaiing van de zon dringen verwachtingen in de…

gedwee dansend en buigend in de zaal benee onder maskers en kronkeltongen ontevree O wee o wee de lucht is buiten blauw en binnen zonder rookverstoorder grauw met grijze ogen gelijkend op de rook vogels met veren gloeiend rood als een pook Zweefden gezamenlijk voort verdoofd rondom slepende muziek en donkere rozen achter maskers met diepe…

De diepste gedachten liggen op de huid van het bestaan Dieper vindt men slechts wat aarde knollen wortels en wat puin Zoek dus niet verder Alleen een huis heeft een verdieping…

Een zien van een handschrift, dat aan een ander doet denken, lang terug, naar een communicatie, die niet meer, dat terug verlangen Gewoon door het zien van een handschrift en dan wat daarna opborrelt andere handschriften, meer verlangens Als diepe putten zijn we met veel opborrelends Zulke oude dingen Of zomaar ineens in een nieuwe jas…

Het CDA gaat met elan ”herbronnen” De put is diep en met z’n allen snakken Ze naar die oude wijn in nieuwe zakken De strijd is zwaar maar moet worden gewonnen Al lijkt de toekomst duister en onzeker Vertrouw op God...maar ook op Henkie Bleker…

ik val weer diep, recht in die donkere afgrond mijn laatste hoop op beterschap werd mij gisteren ontnomen, in één seconde, in één zin, een klap recht in mijn gezicht het beeld van mijn toekomst niet bepaald rooskleurig is dit voortaan mijn leven? hoe moet ik hiermee omgaan?…

pijn zo diep ervaringen in de mist fijne deeltjes bijeen in nevel uiteen ongrijpbaar verleden voorbij de gedachten van toen verdergaan in heden ontastbaar is de toekomst gedachten worden angsten het barre bestaan in heden vergaan de ondenkbaarheid voorbij...…

Hoe diep kun je zinken in woede verdrinken en een mens zo bepraten die je nimmer nog zag? Ik huppel op woorden die al lang niet meer stoorden omdat in de toekomst de humor weer lag…

Ik doe alsof het mij niet uitmaakt Dat jij mij kwetst keer op keer Al voel ik mijn hart bonzen De spanning in mijn lichaam stijgt Ik blijf zelf geloven dat het goedkomt Dat jij bent wat ik wil Terwijl mijn diepe gedachten Toekomstige plannen langzaam veranderen…

Alleen met mijn gedachten die diep wegzakken door een kater. Zo diep als de bodem gevuld met wier, zand en water. Zie ik vrienden van vroeger daar maar geen toekomst of later. Ik wil verder maar bewegen gaat niet, dus haast in paniek probeer ik te praten. Maar voordat ik het doorhad liep mijn mond vol met water.…

in herboren liefde hernieuwt zich een droom die als zweem van verlangen ons zacht wil bekoren waar ik een traan in schoonheid diep geborgen in mijn hart koester als een parel ontsproten uit de nacht verglijdt toekomst in het niets een wens wordt verlangen waar tranen als parels zich hernieuwen in dromen…

Na het lezen van de laatste redevoering ben ik langzaam verder getrokken met kracht die ik verzamelde de toekomst dood het vertrouwen geschonden jij was bang dat ik zou vertellen over sadistische daden: je kracht was immers je imago ik ontwaak en heb de nachtmerrie ontdekt van diep verborgen beschadigd leven…

Diep onder de waan van de dag, stromen ondergrondse rivieren, waarin dromen zwemmen naar de zee. Voorbij de waan van de dag, dromen zieners over de toekomst. Kinderen fantaseren met hen mee. Middenin de waan van de dag, bestaat de toekomst en de horizon, boven, onder en de droom voorbij. Hier, in de rust en in de stilte.…

Ik weet niet precies, wat ons te wachten staat... maar ik voel, dat er vele zielen zoekend zijn. Ik weet wel, dat er zielen zullen gaan schreeuwen, roepen uit onwetendheid. Alleen God weet wat ons te wachten staat, ook al probeert Hij tegen kwade krachten in. Alleen God, had ergens, hoe dan ook een goede bedoeling in het geheel. Het is de…

de klei dampt zuchten der gestorven stronken het is heiig een beslagen spiegel over het veld als een deken waar iets broeit maar de dood nog even duidelijk is als wedergeboorte alleen een diep invoelend mensenhart of dierenoog ervaart de spanning van de toekomst in het nog onwelriekend zwart getint tapijt…

Vraag me nu maar niets een toekomst ligt in het verschiet zonder verdriet. Te lang is het verdrongen was blind wilde niet zien wat me diep heeft verwond.…

Onzichtbare draden verbinden jou en mij heden verleden en toekomst gevangen in een web van onverbrekelijk goud gesponnen door wat men liefde noemt al ben je ver hemelhoog toch raken mijn vingertoppen je hart, je ziel je zinnen blijf je bij me diep van binnen jouw fluisteren is de melodie van mijn bestaan schaduwzacht…

Mijn leven, in het verleden verweven, Brengt de toekomst om vrij in te leven.…

eindelijk breekt de spanning van jaren tot gapende scheuren verschrikte gebaren wijzen in wanhoop naar directe gevaren geschokt tot diep in het fundament blijkt dit geen incident het vertrouwen is gebroken op spoken kan men geen toekomst meer bouwen nog blijft het stil in het groningse noorden maar er komen nu daden geen woorden…

Dit is de tijd die niet verloren gaat: iedre minuut zet zich in toekomst om. Ik ben een oceaan van wachten, waterdun omhuld door 't ogenblik. Zuigende eb van het gemoed, dat de minuten trekt en dat de vloed diep in zijn duisternis bereidt. Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd? ------------------------- uit: 'Gedichten', 1997.…

zorgen voor morgen De toekomst is nog verborgen Maar Oh, wat zou ik graag een antwoord krijgen op mijn vraag Is er nog hoop en is er nog toekomst?…

Toekomst hij is er weer Je toont altijd zo ver weg, ergens onbekend Toch verbaas je mij steeds weer Hoe snel je er weer bent…

Vroeger is zwart gekleurd toekomst is licht geef dan je toekomst je eigen gezicht. Vroeger is voor niemand gelijk misschien woede en pijn. Ik hoop dat de toekomst voor allen mooi moge zijn.…

De toekomst ligt ook open. Want na vandaag ga ik de toekomst binnenlopen, en elke dag opnieuw is daar de strijd van het moment tot eens de Nieuwe Dag begint.…

Hé jij toekomst Ik weet niet wie jij bent, wie ik word. Hé jij toekomst Jij weet wel wie ik ben, wie jij was Hé jij toekomst Later word ik groot net als jij Later word ik jou…

Als die mij nogal lief zijn - vrouw, bomen, vrienden - van mij heen zijn wil ik een snaterende grijsaard worden, wonend op het Maliebaan-station en in de zon. Gekleed in conducteurscostuum van Engels laken een goede indruk voor de spiegel maken, en zachtjes krijsen op het zoveelste…

Kijk nog eenmaal om doe de deur zachtjes dicht vanaf nu is mijn blik op de toekomst gericht…

Ik denk niet zo vaak aan morgen alleen nog maar aan jou maar soms droom ik weg ik zie je zo graag ik heb je lief en dan durf ik nog te hopen dan geloof ik weer in liefde dan geloof ik in een toekomst een toekomst met jou?…

Hier aan de oever van het stil duistere meer diep in gedachten Fluistert het water uit onpeilbare diepten strelende woorden. Met troost voor de ziel en vredige gedachten voor een nieuw bestaan.…