inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 52.594):

diep in de zee

waar zal ik nog te vinden zijn
als uit de zee
geen dromen komen

woorden zich losweken
niet anders meer kunnen dan
sterven

kromgebogen
en altijd in de wind

waarheen zal ik de meeuw nog dragen
die een duinrug tot metafoor vervaagt

onbegaanbaar, hoger dan het gehoor
van het opgetilde water

dat voorgoed zijn stem verliest

mij niet meer ziet
in spiegelbeeld

waar zal ik mezelf nog zoeken
als ik mij niet tot waarheid maak


Zie ook: http://youtu.be/_JHiJh0D8m4

Schrijver: kerima ellouise, 6 augustus 2014


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 257

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:
Alexander Peters
Datum:
4 september 2014
Heel mooi. Zonder poespas van sommige "dichters".
Naam:
Gerhard Burgers
Datum:
20 augustus 2014
machtig werk Kerima
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
9 augustus 2014
Zoals de zee vele vragen en antwoorden weet...zo vinden we daar de plek om te dromen, echt, oprecht in waarheid.

Schitterend gedicht!
Naam:
Kees Keizer
Datum:
7 augustus 2014
Waar nog te vinden?
In het graf van de dode dichters!
Waar de poëten voor eeuwig zwijgen, maar waar hun creaties altijd blijven klinken totdat alle mensen zelf tot een gedicht zijn verworden.
Hier zijn de levensvragen in een sublieme mal gegoten, terwijl ze toch niet knellen.
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
7 augustus 2014
De zee die Jouw waarheid optilt en weerspiegelt ....... waar anders? Prachtig weergegeven.
Naam:
ww
Datum:
6 augustus 2014
die zee. met telkens je beelden-melopee. om in te baden.
Naam:
Hanny van Alphen
Datum:
6 augustus 2014
Prachtige poëzie. En ja, de zee.....waar zal ik nog te vinden zijn als uit de zee geen dromen komen....boeiende opening van dit gedicht, je kan niet anders dan verder lezen om naar een antwoord te zoeken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)