10691 resultaten.
Uitzwaaien
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
99 De tijd "van" is bijna gekomen
ik twijfel over mijn regels en zinnen
het ongemakkelijke samenraapsel
van de afgelopen weken en jaren.
Hoe intiem mag mijn pen worden
het voelt wellicht voor anderen
als een novemberschoen na de intocht
of bijzonder leven wisselend besproken.
En ik , ik luister naar de regen buiten
scherts in kleuren ouders…
Mijn Allerliefste Allemaal
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
144 Het is nu tijd dat ik moet gaan
Jullie alleen moet laten staan.
Ik heb met jullie gestreden.
Ik heb met jullie geleden.
Nee, 't is geen afscheid
dat ons hiertoe nu leid.
Weet, ik blijf in jullie leven.
Om met jullie geluk te delen.
Huil niet, want ik ben niet ver.
Geloof me, ik zit hier op een ster.
Geloof me, ik bewaak jullie leven…
Mag ik U vragen....
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
468 Toen vroeg ik aan de Heer:
Vertel mij, hoe ik dit leer.
Te zijn zonder er te zijn.
Nu ik haar alleen laat, in pijn.
Zal m'n licht dan zijn gedoofd?
Terwijl zij mij nog wel gelooft.
Kan ze m'n liefde dan nog voelen?
Of zal die ook eens gaan bekoelen?
Zeg mij: is dit egoïsme in mijn hart?
Wat mijn ziel en hart nu zo verwart?
Moet ik leren…
Die glinsterende maan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
186 Jij hebt mij weer een lied gebracht
ook deze nacht verstond ik die pracht
herkende het hout van de pijnbomen.
Wachten de dagen op een vonk,
vrezen ze niet langer meer de kans
niet het vuur dat eventueel ontstaat.
Welke zinnen zullen we opschrijven
wat laten we weg of kan echt beklijven.
Van welke speerpunten maken we lijven.
Samen en…
Louteringen lonen.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
266 Geween ook tandengeknars
Dokters hadden het opgegeven
Landloopster had er niets aan
Gesmeekt en oh zo vaak gebeden
Opgesloten in zielige barre toren
Net niemand bleek me nog te horen
De vuisten bloedend geslagen
Zombie die nog slechts kon ademhalen
Sidderend in mijn pikzwarte hel
Verstikt in eigen schril gejank
Beneveld door een muffe…
waar de duivenmelkers wonen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
168 Onze zielen scheerden langs elkaar
ranzig en rafelig als oude sole mio dekens.
Je moeder zwoegend als een aftands schillenpaard
was aan haar fornuis gestorven.
We zagen de duiven van je vader
roekeloos koerend nu de kat van het gif at,
hun vaalblauwe kielen, hun korstige schedels
en het ampele leven rond de constateur.
Toen we kusten achter…
Waar bleef de zwaan?
poëzie
3.0 met 10 stemmen
5.932 Zou het al zinken en vergaan,
Waar bleef de zwaan?
Waar bleef de zwaan,
De zwaan, dat vrolijke waterdier,
Nooit zat van kussen?
Geen waatren blussen
Haar minnevier.
’t Lust haar te nestlen op de vloed,
Zij kweekt de gloed,
Zij kweekt de gloed
Met hare vrolijke wederga,
En kipt hare eiers,
en acht geen schreiers,
Noch vreest geen scha…
niets meer hetzelfde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
159 wie klein is
wordt gemakkelijk
over het hoofd gezien
hoeveel wezenloze
kleintjes passen
in een grote koffer
in verbrokkelde
nachten strelen we
je bange kleine hoofd
sussen we met
zachte woorden
je ontroostbare hartje
waarin duistere angsten
spoken die dieper gaan
dan je zeggen kan
op een dag boven ons
plots een vliegtuig…
Popestars
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen
347 Wordt het een grijze, zwarte of een blonde?
Ja, welke kandidaat bekoort het meest?
Wie krijgt er na verloop van tijd de geest?
Wie gaat er dóór, na de auditieronde?
Kijk morgen weer, vlak na het avondmaal,
Want dan is er opnieuw een Pausjournaal.…
vijftigers (bij een foto)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
256 de foto herinnert mij in een vlaag
aan het gedicht 'neger uit Mozambique'
de titel kon destijds namelijk nog
ik zie de vijftigers als kleine negertjes
'toen was er nog maar één'
waarvan slechts de dichter Remco Campert
als enige nog onder ons is...
natuurlijk komt er aan alles een einde
daarom blijf ik hangen aan de laatste zin
van zijn…
Evolutie
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen
1.111 Kom nader tot de afrekening
Maar vergeet mijn ziel niet
Drie apen
Soit!
Maar verloochen je afkomst niet
Daar win jij de slag
Roem is jouw deel
Maar verloochen je afkomst niet.…
Hey Cow!
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen
652 Geen weg uit te zien
Wijs mij dan naar het nergens
Beter dan terug.…
Gespleten haarpunten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
216 Bang van mijn angsten
zoek ik óp wie Freud was.
Louter kadavers.
In mijn slaap gestoord,
weiger ik mijzelf wakker te kussen
maar begrijp het wel.
Het loopt tegen tweeën;
vooralsnog niet…
De windstilte.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
787 Het windstille gedeelte
van waar jij eens stond
tussen de duinen
midden in het zand
daar is
waar onze liefde
een einde vond
Het windstille gedeelte
van de natuur zo mooi en blauw
vertelt mij dat het over is
het spijt mij
ik hou niet meer
van jou
Door de stilte van de wind
die je niet hoort door je
tranen
wil je zeggen dat je blijft…
Droom of waak.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
277 als de nacht aan mij voorbij raast
en het licht in de ramen mijn
ogen tot ontwaken dwingen
droom ik nog van de ogen
die mij dwongen lief te hebben
droom ik nog van de natte lippen
die mij kusten en de
zachte vingertoppen
die mijn lichaam lieten
branden
en tot grote hitte
liet exploderen
tot een hemels genot
wat was het toch jammer…
De trap
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
358 ook al zit je in mijn hart,
mijn geest zal je nooit vergeten
ook al ben je niet meer hier
ik zal altijd weten
dat je op mij let
omdat je dat altijd al deed
als mijn lieve grote zus
had ik een ladder naar boven
klom ik zo omhoog
om jou weer naar beneden te halen
maar de hemel
is verboden gebied voor mij
wacht op mij als ik er kom
vraag…
't Puttertje
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
541 De zomer voorbij; in vlagen
zo gezegd: bij tijd en wijle
neemt heel langzaam, maar zeker de herfst
het heft met zijn persoonlijke kleur
weer in eigen krachtige hand
alle dieren, zeker ook mensen
zijn zich aan het voorbereiden
tussendoor wat wensen
betreffende kou, regen. Wind
die aantrekt tot een zware storm
zeer divers gekleurde bladeren…
Ontsnappen
gedicht
3.0 met 135 stemmen
35.080 In de kooi van dag en nacht,
de kooi van de boodschappen,
blikjes bier, de betere baan.
In de kooi van het fotoalbum,
van de liefde. In de kunstkooi,
in de kooi van het weten:
Sta op, grijp de tralies,
haal de diepste adem en
scheur je hart uiteen.…
Constance en Violette
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
117 In 't jaar zoveel
was ze een deerne
met de fleurige naam
Violette
tezamen met hare zusteren
Constance en Bernadette
toog zij jong als ze was
naar de kostschool
voor juffers en maagden,
het pensionaat
Sainte Marie Antoinette
De mussen vielen
en bloc van de daken
de koeien lagen te slapen
toen ene Maurice
van 't voorname geslacht…
Je hebt me alleen gelaten...
poëzie
3.0 met 352 stemmen
57.376 je hebt me alleen gelaten
maar ik heb het je al vergeven
want ik weet dat je nog ergens bent
vannacht nog, toen ik door de stad
dwaalde, zag ik je silhouet in het glas
van een badkamer
en gisteren hoorde ik je in het bos lachen
zie je, ik weet dat je er nog bent
laatst reed je me voorbij met vier
andere mensen in een oude auto…
Weet iemand wat op aard het schoonste is
poëzie
4.0 met 19 stemmen
5.401 ''''''''''''''''''''''''''''..................
Weet iemand wat op aard het schoonste is,
Het allerschoonste? welks gelijkenis
Hij ziet in alles wat hem vreugde geeft?
Waarom hij lief heeft wat rondom hem leeft?
Waarom diè rijkdom en diè een vrouw
En één zichzelf, hoewel ze allen nauw
Weten dat ze iets zoeken dan…
De stad
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
1.239 De stad ligt in de avondgloed:
de torens en de tinnen blinken,
maar 't laag gedaalde zonlicht doet
wat kleurig was in schaduw zinken.
De schemerige wegen zijn
nog vol, en in de nauwe stegen
Ziet men zich in den vale schijn
een vage mensendrom bewegen:
Chinezen met hun onbehaard
gelaat, en rustige Javanen.
en Arabieren, trots-bedaard,…
Uitgeholde nachten
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
177 Oorlogsleed is moeilijk te verzachten
Kersenkernen knarsen machteloos
en andere pitten argeloos
In uitgeholde nachten
verslapen wij ons woelig
onmachtig
sprakeloos…
Memoires 1 tot en met 10
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
177 10)
in de derde klas
van de lagere school
voelde de meester aan
hoe ik kennelijk was
op een dag, zomaar
in het lopend jaar
schonk hij mij een hondje
Pascha was zijn naam
het huiselijk gezag stond daar
slechts tijdelijk voor klaar
niet uit onwil of iets dergelijks
hij was het zevende kind
en werd door mij enkel bemind
9)
wat ik…
Vonkelt er een straal der zonne
poëzie
4.0 met 3 stemmen
240 Vonkelt er een straal der zonne,
lachend in het hart der bronne,
borr’lend zingt ze in heilige wonne:
liefde, liefde zoet!
Kom, terwijl die zielestralen
van het liefke in mij dalen,
zal ik moedig haar herhalen:
liefde, liefde zoet!
Hebt ge, kind, de straal der minne,
‘k voel in mijne ziel en zinnen,
d’eeuwige bronne voor u…
de wind
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
112 Ik laat me de waarheid aanwaaien door de wind
die daartoe altijd de juiste wegen vindt
Niemand houdt haar daarin tegen
waar geen weg is maakt zij wegen
Zij vertelt fluistert roept schreeuwt uit een ver verhaal
in een wie wil luisteren goed te verstane taal
Stank troep en vuiligheid achtergelaten op zee
brengt ze op haar wijde vegende vleugels…
Mijn betere ik
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
81 We voeren dezelfde strijd
jij en ik
we houden elkaar vast
ik jou en jij mij
en we beseffen allebei
wat niemand weten kan
ik zoek mijn betere ik
omdat jij zegt dat
dat het beste is
de woede die ik voelen kan
jij vindt dat niet oké
jouw pijn is meer dan
ik kan dragen
als niet zo lang geleden
woedt er die onmacht weer
mijn kracht…
Wetenschap.
poëzie
4.0 met 4 stemmen
739 Wetenschap! licht zonder warmte!
Onverkwikkend! Onverblijdend!
Gloort steeds heller uwe toortse,
in het hoofd werpt gij de koortse,
't harte maakt gij koud en lijdend.
Ach! waarom moet elke stap
die het brein vooruitholt, op
't harte botsen als een schop,
koude Wetenschap?
O, 'k wil mij gaan koestren aan mildere stralen,
mij…
Studentenlied.
poëzie
4.0 met 2 stemmen
444 Waar treurige blokkers in hun cel
voor 't schrikkelijk examen waken,
en zich van 't zoete leven een hel,
ja zich een helle van 't leven maken,
wij, minnaars van het blijde lied,
daar zijn wij niet!
Maar klinkt aan ons oor een feestakkoord,
een vreugdig en ongebonden zingen,
een schaterlach, een geestig woord,
een luid en prikkelend…
Wees gerust
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
62 Ik weet het nog
het werd avond
ook die dag
eerst ochtend en middag,
stormen beginnen
doorgaans met die stilte.
Ik weet het nog
mijn hand in jouw hand
het ooit zijn we er beide
de vrijdagkrant zal je naam dragen
naast ook dat gedicht
de papieren bloemen.
Ik voelde het bonzen
rondom mijn hart
die avond ook het jouwe
wachten en stilstaan…