Alle inzendingen over Voelt zachter

Je ogen blauwer dan de allerblauwste hemel, Je tanden witter dan het witste strand, Je lippen zachter dan het zachtste kussen, Je tong natter dan het natste regenseizoen, En toch ben je niet mijn type man.…

Dan komen mijn vrienden die mij wat verwennen En meren aan mijn oever hunne boot, Wij spreken van het leven, dat wij kennen Met luider stemme en zachter van de dood. Dan gaan zij heen en eenzaam blijf ik achter... Ik weet niet, is dit oppervlakkigheid, Dat niet mijn stem nog stiller werd en zachter En sprak van U en Uwe heerlijkheid?…

waar ‘t harde schijnsel ondergaat wacht al in het diepste duister een zoveel zachter toekomstlicht dat stralen wil op voordracht van mensen die met open zicht kracht herkennen in een fluister…

Ze helpen met de afwas pratend over pop en pap maar het is niet wat ze er vroeger mee bedoelden het heeft te maken met persoonlijkheid en plannen, ontwikkeld als ze zijn ik luister, zachter in mijn actie met de pannen hoe lang geleden waren ze nog klein……

Liefdesverdriet is als een bijl die het hart doormidden kapt…

Je zit als een rots, je loopt met de tred van het water, zachter en harder dan steen, alleen en verbonden als nooit meer alleen.…

De wind, de wolken... alles gaat al zachter en zachter. Alles wordt zo stil... En ik weet niet, hoe thans dit hart, zo zwak, dat al zó moe is, altijd luider slaat, altijd maar luider, en niet rusten wil.…

Tegenover elkaar alsof de wereld nog slechts uit twee polen bestaat kan ik enkel nog zwijgen omdat geen vraag mij reden tot antwoord geeft en stilte zoveel zachter breekt dan mijn stem in jouw aanwezigheid…

nu de zomer doet alsof ze pas gestart is grijpen groene bladeren hun kans om zich helemaal vol te zuigen met leven zodat de landing, voor wanneer ‘ie dan ook geplant staat, aanzienlijk zachter zal zijn…

Heeft u gewonnen? Loop dan even mee naar achteren, hier komt een willekeurig einde aan. Waar zijn uw adviseurs, of bent u voorbereid? 'Je komt er tegenwoordig niet meer aan te pas.' Een paleis voor uw gedachten. Nu u zo weinig heeft te zeggen, laat ik vast verklappen waar wij u niet op hebben gewezen: het tegenlicht, het prijzengeld, de voorgeschreven…

Je los te laten niet te weten waar je bent wat je doet waar je heen gaat niet samen te lachen geen plannen te maken niet tegen je aan te kruipen in bed het is waar wat ze zeggen afscheid nemen je loslaten is een beetje sterven…

Een leuk behaatje geven kan geen kwaad. Helaas, de cupmaat is meneer vergeten. Hij mag nu aan de muur alsnog gaan meten Aan namaakborsten voor de juiste maat. En wordt hij dáárvan dan alleen maar heter, Dan moet de muur gewoon op negen meter. ______________________________________ …in Rotterdam heeft een lingeriezaak een 'borstenwand'…

Soms wil ik huilen dan lach ik maar want dan denken de anderen wat doet die weer raar soms wil lachen de hele dag lang maar wat anderen dan denken maakt me weer bang soms is het moeilijk je gevoelens te uiten ben ik verdrietig van binnen maar blij van buiten jij weet wat ik bedoel daar heb je vrienden voor je weet wat…

jij mijn rug overtrekt met de wijsvinger waar zenuwbanen geleiden naar ruggenmerg van welzijn jouw haren slepen mee over oceanen van tranen zo zout niets is ons bespaard gebleven zelfs het goede leven dat wij dronken als geperste druiven zelfs nu Tantaluskwelling is geland blijven wij overeind krullend inelkaarsarmen kusme.…

het voelt alleen... al heb ik mensen om me heen mensen, die me zo lief zijn het doet pijn... ik geef om hen maar toch het gevoel dat ik anders ben dat gevoel van eenzaamheid raak ik niet kwijt ziek... en toch ook weer niet en daarbij het gevoel van verdriet ... ik wou dat gedicht niet bestond, ja, want dan was ik helemaal gezond...…

een ring van goud verweeft ik hoor Oosters en zie een Jacobsladder naar de hemel stijgen ben je daar? vragen mijn ogen je roept dat de wolken al jouw stappen zijn naar mij en naar de wereld…

Soms, voel jij de diepten die je daalt met fouten en vergissingen die je vergeet in brieven die in woordenboeken zwemmen tussen jouw oren duikt mijn essentiële ik ik ben blij met jouw bestaan voor het eerst alleen in jouw leven zoals het voelt in liefde geven.…

Rationeel moet blijven Benaderen - op het Moment dat jij dit Tegen mij zegt Gaan je woorden Langs mij heen - Begrijp ik niet Wat je bedoelt, Je woorden blijven Zweven in de lucht Die voor mij niet Langer adembaar blijkt - Lucht krijg ik pas Als jouw collega je Opmerking verder Aanvult - rationeel Moet je blijven, Ook al voelt…

Niets begrijpend van de wereld om je heen, zit ik naast je, niets beseffend van de stilte om ons heen, hou ik je vast, alsof ik je hier wil houden. Niets meer voelend van je omgeving niets horend niets denkend, niets, tot ook niets overgaat in de doodse stilte die volgt na je zachte ademtocht. Ik laat je los.…

ik zie je hart in je gedichten je woorden kussen mij maar in de regels lees ik je onzekerheid je kijkt verbaasd als woorden niet meer zeggen wat je voelt als in de zinnen jouw emoties niet meer klinken je voelt je bloot kwetsbaar zonder tanden handen heb je vrij je hoeft nu niet meer terug te bijten in onzekerheid…

Ja in de wolken dat voelt zo, het is prachtig je ogen te zien stralen helder en klaar voelt vertrouwd en ook raar. Ik zou liegen als ik zou zeggen je even nu niet te willen wiegen als kind domweg evenals vanouds zo zeer bemind. Even samen liggen wellicht op de hei gewoon even samen zij aan zij.…

Soms, voel jij de diepten die je daalt vol fouten en vergissingen mislukkingen die je vergeet in intieme brieven die in woordenboeken leren zwemmen tussen jouw oren duikt de essentie van jouw ik vertrouwde metaforen jij bent blij met jouw bestaan voor het eerst alleen in jouw leven zoals het voelt in liefde geven in louter…

sport warmt bloedloze tenen zijn hoofd ligt prinselijk op de diamanten raket weelde slaapt zachter zijn kartonnen maat brengt een teug wodka uit zijn winkelkarretje in ruil voor een sjekkie het sneeuwt zo mooi…

Alles wordt wat zachter bijna vreedzamer maar toch is er niets veranderd niet meer dan wat natuur. De invloed van de zon en daarmee ook de regen in je leven en het bestaan is dat nu wel zo aangenaam?…

Nooit zag ik een gezicht, zachter en vriendelijker, haar ogen vol eerlijkheid en trouw. Dacht je nou echt schat, dat ik niet meteen zag dat jij het was?…

De achterban Vroeg of het vromer en wat zachter kan Toen viel de conference in het water De dreiging van onchristelijke moppen Kan stevig in een heilig kruisje schoppen…

Zachter nog dan fluisterend, nu de slaap je in haar wollen kleed wikkelde, zoek ik in je haren je oor. Waar anders moet ik met mijn woorden heen? Waar anders moet ik zwijgen dat ik van je hou?…

waarom ging je weg en liet je mij hier achter waarvoor die rare reden en praatte je steeds zachter waarover gaat dit nou ken je mij nou goed? ik weet het even niet hopelijk gaat het goed .…

Wat je nu zegt verplaatst lucht over een kleine afstand, kleiner naarmate je zachter, haastiger praat: 'Tot waar het weer waait'. Een plek opzij van het kijken. Verwachting loopt naar de rand. Niet te bereiken. ---------------------- uit: ' Raster', 1998.…

de traan die ik van binnen voel, laat ik van buiten niet zien. de glimlach die ik van buiten laat zien, daar is van binnen geen plaats voor!…