Alle inzendingen over bevrijdt

De lach op haar gezicht maakt het verplicht het leven te omarmen te vullen met oprechte charme De plicht bevrijdt Heeft tot inzicht geleid dat haar lach beschikt over het enige gezag dat valt te erkennen lichaam en geest verwennen oneindig lang Wees nooit meer bang Haar lach zal altijd klinken in je leven als de zuiverste noten ooit geschreven…

Het leven wordt weer zinvol en mooi Als geloof in nieuw geluk zich bevrijdt uit de kou bij het inzetten van de dooi Met de blik gericht naar de sterker wordende zon Weet je "het kan" en vergeet je wat eerder "niet kon" Bij het smelten van de ijslaag Verdrinkt verdriet en is nieuw geluk begonnen.... vandaag En met jou als vriend in mijn nabijheid…

willen me niet kennen Zo voelt het als jullie tegen me praten Ik voel me alleen en klein Jullie hebben me verlaten Ik heb er genoeg van om alleen te zijn Ik ben niet sterk genoeg om op te bloeien Tot een sterk persoon uit te groeien Het zal mijn tijd nog wel niet zijn Het wordt wachten op de juiste tijd Die mij van mijn onderdanigheid bevrijdt…

Het rukt en snijdt vol woede Je longen eruit Je gewurgde keel weigert lucht Woorden persen vol kracht Je ogen uit hun kas de rotzooi in je hoofd de smerige zoute modder Vermenigvuldigt, Stapelt, stapelt Geef me een mes, een zaag, een bijl Alsjeblieft, bevrijdt me te laat ik barst, ik scheur Geluidloos verdronken in mezelf…

Een meeuw schreeuwt de zee achter het duin, wind verstuift het land, passie tussen eb en vloed helm geeuwt wuivend, wortels diep in zand genegen in het zwin, het zilt bekoort en voedt, bevrijdt ze de elementen in haar aardse tuin, die kleine zeemeermin, - mijn godin -, die golf en horizon berijdt, meer waarde, meer vrouw, meer min.…

Wachtend in een lege kamer Leeg maar vol van eenzaamheid Wachtend op een stem, jouw woorden Op de hand die mij bevrijdt In vrijheid maar beperkt door dromen Gebonden in mijn diepste wil Spreek mijn taal, ik ben jouw luister Wachten... maar het blijft reeds stil Roep mijn naam, doorbreek de stilte Lief en zacht maar nimmer zoet Al…

Als ik me snij, tergend langzaam, in mijn bloedrood getekende lichaam geeft het me een geweldig gevoel, zo aangenaam ik voel me opgelucht; niet meer eenzaam Als ik me zo straf drupt het bloed geleidelijk van me af dat zo wegvoert het gevoel dat een hevige pijn gaf die ik mijn leven lang ken, van jongsaf Door het diepe gekras bevrijdt van…

twee kraaien in een nog kale boom het schemerlicht valt uiteen, rolt een nieuw gevoel uit voorjaarsverte, de wenk is zichtbaar ze kijkt en weet zich eenzaam wacht tot wind haar adem verdeelt en golven achterlaat in het zand dat er ligt blijf staan, zegt ze het verleden vindt houvast tussen de jaren, intiem wanneer een ster zich bevrijdt…

het lost zich op in honderd handen en ‘ t bevrijdt haar van de windsels van de nijd. ’t vertelt haar nu de ziel zich heeft herkent met lompe tong die traag haar taal verkent, ‘ t verhaal dat hem tot haar heeft voorbestemd, dat zij als water is waarin hij zwemt.…

Ineens Welt het gevoel in ‘t lichaam op Het is weer tijd Je moet het kwijt de sanitaire stop die je bevrijdt Er is geen onderscheid in Hoog of Laag voor Rood of Groen Gewoon of kouwe kak Ze leiden allemaal aan de zelfde plaag Ze moeten het allemaal doen Op het gemak De rangen en de standen vallen weg Als “het” moet worden uitgevoerd…

realiteit vergeten maar verborgen in bamboe sterven zielen ieder uur De groene kleurschakering verbijstert eenieders oog De welriekend gedekte rijsttafel behoedt de gast voor negatief betoog Miljoenen trachten te overleven ontzegd van miniem sociaal beleid Ontkennende in gebed door enkelen die hebben en verkondigen dat honger de ziel bevrijdt…

lichaam Liefde opgesloten in mijn hart Voor jaren die voorbij zijn gegaan De handreiking is afgeslagen Het verlangen blijft onbewogen De zorg kan niet weg De troost staat op barsten Er is niemand die het ontvangen kan Er is niemand die het krijgen mag Mijn hart zit op slot De opening tot de bevrijding De sleutel in de hand Neem hem en bevrijdt…

De lente is begonnen aan haar charme-offensief Om haar verleidelijke schoonheid kunnen we niet heen en is zij elk jaar weer een hartendief voor iedereen Ze flirt met de zon de blauwe lucht het frisse groen de narcissen de crocussen en sneeuwklokjes in het plantsoen de vogels die hun lief bezingen teder en zacht Mooie lente bevrijdt…

mijn boeket doorstond de eeuwige vlucht, niets daargelaten maar toch ontheemd zal de kroon het hoofd verlaten al splijt het leven zich in twee halsstarrigheid is geen trots maar is de pluk van vrijheid, gedreven is jouw hand maar beneveld sta ik ver en bezie mijn ziel als de rots die mij bevrijdt het aardse draagt zo zwaar, het…

zijn letters brullen zwaar naar wat hij onvoldoende vindt het kind in hem lijkt al verloren aan de schommeling der tijd hij is zijn onbevangenheid vergeten en bevrijdt slechts nog wat witregels, verborgen achter glas al struikelend schaart hij alras zijn voeten langs elkaar en onderwijl verklaart hij, dat zijn eigen glans vooruitstreeft…

dood ik wil je leren kennen wat hou jij eigenlijk in fascinerend hoe jij intreedt hoe jij de mens bevrijdt ik wil weten waar we heen gaan waar de dood ons brengt zijn we dan verlost van deze aarde maar vooral van onze menselijke pijn mag ik even kijken wat daar allemaal gebeurt en mocht ik dan besluiten hier wil ik eeuwig blijven mag…

Door loom en indolent te mediteren bevrijdt je geest zich, stijgt naar hoger sferen terwijl de wereld om je heen verdwijnt. De les verglijdt, en jij bent fijn je stress kwijt. Het doet me denken aan míjn HBS-tijd. ... Niewsfeit: Lelystad krijgt een nieuwe middelbare school waar het vak transcendente meditatie (TM) zal worden gegeven...…

diep, heel diep graaft hij een woning omhoog als nalatenschap voor het onbewuste schrijft gesprekken op muren met vuistgrote peuken om het voetzoeken naar binnenrook te rechtvaardigen want immers hij is de danser tussen pluimen die langs grenzeloze deuren glijdt mijn zolder bevrijdt van sluiptenen en kwelkommers van rijstdons en…

niks natuurlijk. maar ik kan het proberen. stel dat God bestaat, bevrijdt Hij me uit die stilstand, doet Hij het licht aan, een lamp- je om licht in de duisternis te maken, een spaarlamp met eeuwigheidswaarde....…

vlegel die een hekel heeft aan slijm bang dat iemand mij zal raken wikkel ik mijn zilte ziel in een ondoorzichtig laken met de geur van sex-appeal vrouwen spelen in mijn leven met de olie op mijn vuur in plaats dat ze liefde geven maken ze mijn druiven zuur wie verlost mij van de manie die mijn hart tot droefheid stemt bevrijdt…

onder het licht van een zwakke lamp trachtend de roes van liefde te ervaren vlindert je adem licht onder de drang naar vertederingen talmend traag streel ik de muren weg het ebbend licht drijft op je waterige stem onstilbare bronnen ontspringen uit onpeilbare diepten van verwildering bevrijdt milderen je zuchten waarna we slapen in elkaar…

Zachtjes strelende vingers Voelbare haren van zacht fluweel De rijkdom van het liefdesleven Het geeft elkaar zoveel Spelende handen Gedachten stranden Vertederend liefdesgebaar Vier ogen keken naar elkaar Dierbare momenten Diepgaande gevoelens Aandacht voor intimiteit Elkaars lach werd na een liefdeszucht bevrijdt Hemelse sferen Bewierookte…

Liefde moet ons blijven dragen doorheen een sombere tijd van storm, sneeuw en regenvlagen tot het licht van Kerstmis ons bevrijdt. Ontwaken in een wereld van wit met hart en ziel die reeds geklaard op het nieuwe jaar is onze hoop gericht d’ oude aarde die nieuwe lente baart!…

Liefde moet ons blijven dragen doorheen een sombere tijd van storm, sneeuw en regenvlagen tot het licht van kerstmis ons bevrijdt. Ontwaken in een wereld van wit met hart en ziel die reeds geklaard op het nieuwe jaar is onze hoop gericht d’ oude aarde die nieuwe lente baart!…

Donkere luchten Zachte rozen Waar menig gans zal vluchten Ruimte zoekend om het leven te verpozen De onzichtbare strijd Het zorgvuldig bewegen Waar zonlicht bevrijdt Verantwoord begeven Voorjaar en sneeuwklokjes Een krokus boven de grond Zonnestralen en soms wat vlokjes Het tegenwicht wat men telkens vond Stap voor stap Met eindeloos…

Waak nu elke nacht over mijn lief, ze voelt mijn aanwezigheid, het kwaad houdt zich nu afzijdig, van haar diepste angsten is ze bevrijdt!…

Vrees niet bewogen mens we laten geen sporen na tenslotte blijkt dat de mens deuken in water baarde Dat gevoel besluipt me als ik de mens bezig zie met zinloze zaken op de grote levende aarde Als de mens verdwenen is om welke reden ook schudt de aarde z'n vacht en vormt nieuw evenwicht Bevrijdt van de luizen in z'n schurftige pels…

Verdwalen in herinneringen, dromen, in beelden uit je eigen kindertijd, niet wetend hoe het allemaal kon komen maar ook dat liefde alles ooit bevrijdt.…

Prijs de Heer want Hij is goed Zijn liefde duurt in eeuwigheid Hij die ons van zonden bevrijdt En ons voor vallen behoedt. Prijs de Heer om Zijn macht Hij die leeft en ons laat leven En al het goede ons wil geven Hij geeft steeds nieuwe kracht.…

Het voelt als een geestverruimend product dat mij ‘s avonds bevrijdt. Het is een ontspanning om de gordijnen open te schuiven voor jou. Die horizon raakt nooit van mijn netvlies hoe ontspannen of rauw. Het is leven voor en na het eerste licht van oost naar west.…