Alle inzendingen over gemis/leven/dood

De liefhebbende wordt het verdriet, de pijn en dood gegeven, door middel van het leven. Iets wat zo vruchtbaar is, wordt nu geleid door een groot gemis. Een klein onbewaakt ogenblik, zorgt voor een andere blik. Een nieuwe kijk op het leven, de verandering waar ieder altijd voor staat te beven.…

Mijn hele leven. Vol van geluk, voor jou en mij. Jij. Jouw leven nam een eind. Verder nog bij mij vandaan. Alleen liet je mij. Jij. Jij hield van Gods belofte. Je gaf die ook aan mij. De hoop op eeuwig leven. Die belofte maakt me blij.…

iets De dood overwonnen verslagen voorgoed Wij kunnen het niet God die het doet Zijn zoon gestuurd om de dood te weerstaan Aan het kruis genageld zijn heilswerk gedaan Dat mag onze troost zijn in leven en dood Hij maakt voor ons plaats in Vaders schoot De leegte hier blijft het gemis het verdriet Pijn die blijft branden verdwijnt zomaar…

Dit gat is niet te vullen, dit vreselijk gemis. Nu zit ik hier te huilen. Dit leven is verkloot. Laat dan ook maar zitten. Dan ben ik liever dood.…

Dit gat is niet te vullen, dit vreselijk gemis. Nu zit ik hier te huilen. Dit leven is verkloot. Laat dan ook maar zitten. Dan ben ik liever dood.…

. --------------------------------------------------- uit: 'Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis', 2000…

ik leef in de baarmoeder van de zachte dood adem het sterven in onderweg naar haar maar al verwacht zij de zwarte madonna mij in haar vruchtbare schoot en ben ik aldoor op zoek naar mijn zoetste min het levend gemis blijft de baar verborgen in hoop geeft het leegte zin .…

Leven begint met leven, en eindigt met dood. Je begint altijd als kleintje en sommigen worden groot. Groot van lijf, of groot van geest, of groot door wat je doet. Je laat daarmee een indruk achter als een allerlaatste groet.…

Energie voor het nieuwe leven van het komende jaar.…

Als er leven is na de dood, heb ik één vraag van waarde, hoe komt men dan in vredesnaam aan de opmerking: "Hemel op aarde"?…

Zij zag zijn radeloos gezicht zijn ogen, zoekend in de rijen. Hij zag wanhopige vrouwen schreien, Verbijsterd door het wreed gericht. Vaak had zij hem op straat zien lopen: het was geen grote, sterke vent, maar wel een die de wet erkent; zijn tred en blik, die waren open. Wat moet ik doen? Straks is ’t voorbij, Voorbij zijn kans en ook…

Het leven is vluchtig. De dood is in elk woord. Ik ben voortvluchtig, gevangen in het woord, ontsnapt aan het leven.…

ik ben levend begraven en dood ga ik door het leven.…

Het is maar zelden dat de dood met mij speelt daar het leven van mij geniet. Intens geluk en verdriet sieren mijn aanwezigheid en met de dood kan ik nu niet leven.…

Het lijkt er op of het geweten knaagt Aan dokter Karazic die indertijd De moslims in een ongelijke strijd Gewetenloos de dood heeft ingejaagd. Want schuldbewust heeft hij nadien geschreven Hoe ieder mens het best gezond kan leven.…

Als je leeft wil je soms dood; Maar als je dood gaat, wil je graag blijven leven. Wat maakt het leven de moeite waard? Waarom kan de dood bevrijden? Gelukkig is dit persoons-gebonden. Ik moet toegeven, dat ik wel met de gedachten speel. Het hoe en waarom van leven...en dood... Net zo fascinerend als geboorte is de dood...…

Als dood , versteend, zonder leven of gevoel, iedere toenadering en warmte werend, elkaar door blikken en woorden bezerend, gaat ieder slechts op in eigen streven en doel. Slechts Eén Die dood voor ons overwonnen heeft. Slechts Eén Die aan ons het gevoel weer geeft. Slechts Eén Die voor warmte en rust borg wil staan.…

Voortgekomen uit jouw schoot, zo zacht en zo geborgen Als kind op diezelfde schoot, luisterend naar je lieve stem over Donald of Pietje Bell Erin vluchtend voor de dood of het leven of mijn angst Altijd had jij ruimte in je over voor mij waar ik veilig was In jou kon ik krachten kweken Door alle rollen die je speelde, van Zwarte Piet…

Perfecte rust wordt mij gegeven: ik treur niet om het mooie leven, dat ik op aarde heb gehad. Voor mij geen hemel na m'n kist: ik ben goddank een atheïst.…

zondagmorgen koud landschap roken en door het raam staren leg mijn handen op het glanzende hout koel hout, nee zeg maar koud weer gaat de wereld als een meisjeskamer open het landelijke, goddelijk verheven kalm de schemer zal nu laat in de middag vallen de sterfelijkheid houd aan, deze morgen ik voelde meer steen met gelijk geduld alles stond…

Er is maar één schrede tussen dood en leven En niemand kan aan de dood ontkomen Het leven kan plotseling worden ontnomen Soms in alle angst, pijn en stervensnood. We hoeven daar niet altijd bij stil te staan Laten we ons maar verheugen in het leven Dat door God de Heer ons is gegeven En dankbaar met Hem door het leven gaan.…

't Leven, alsmede de dood staan heel dicht bij elkaar Ze zijn elkaars reisgenoot en zijn daarom ondeelbaar Hand in hand samengaan zonder angst zonder vrees Erkennen elkaars bestaan en zijn soms elkaars logés Dood is enkel de drempel naar ons eeuwige bestaan Stap in de tijdloze tempel waar ’t aardse is afgedaan Leven is intens samenzijn…

Het levensspoor leidt naar de dood. M'n pa, een fijne reisgenoot, zei ooit: 'Ik ben een optimist en godzijdank een atheïst.'…

Ik wilde vroeger, toen ik "jong" was, altijd schuilen voor de dood, maar ik kan nu zeggen, 'k heb er goed mee leren leven dat alles eindig is. Het werd plots een gegeven, waardoor het leven mij oneindig veel meer bood. Het kunnen denken, kunnen zeggen dat je klaar bent, dat je de dingen hebt gedaan zoals je 't wilde.…

Ik kom weer voorbij die beuk een lange sleuf een slanke holte in zijn stam in zijn kruin azen kraaien doodstil een handvol eekhoorntjes nesten hier rennen gehaast een koers op leven en dood…

Leven een hard gelag soms ook een lach Dood mijn beste vriend draagbaar.…

kwou dat ik een dichter was dan bestonden mijn gedichten ook nog na mijn dood en werd ik nog gelezen nu ga ik gewoon dood maar nu nog niet maar het longetje waarschuwt mij zo moet het dus niet vandaag schijnt de zon het lijkt wel alsof ik een zondagsgevoel heb het is fijn te leven en de dood is nog ver weg wat mij rest is een gedicht…

Zo dicht bij elkaar liggen leven en dood.…

Rozen kleuren het leven tot aan de dood. Symbolen van hartstocht kleuren de onschuld rood. De hemel gaat aan de aardse symbolen niet voorbij. Zij plaatst er wel haar eigen accenten bij. Ik ben een levende die huilt om de dood. Waterkristallen glinsteren tussen het rood. De hemel imiteert een menselijke gezicht.…

Doden die doodsangst koesteren, LEVEN !…