Alle inzendingen over giechelende geiten

Jullie vrolijkheid In bekende huppelende draf Invoelbare tederheid Jullie zien is geen straf Dammetjes Dartelend als lammetjes Het oogt frivool en blij Mannetjes met een mooi schoffelgewei Schaufler, langlaufer Vluchten doe je amper Als een verlegen geit naar je kijkt, maakt het je blij Als ze uit de struiken naar je kijkt…

denken aan niets dan waarneembare geiten en jerrycans: ritmisch klotsend vullen ze zich met het ondergrondse en moeders: ritmisch zingend over het geloof in de vooruitgang van de mensheid tot de drinkbak van modder water bevat en ze met hun ruige ruggen staan te drinken en weten dat moeders van oudsher de hoeders van de feiten zijn…

Hoort het giechelend gegnuif Van de vreters uit de ruif Die zich toch al welgesteld Te goed doen aan gemeenschapsgeld De knol voor een citroen verkopen. Door met vuige voorafspraken Woekerwinst te maken En de moraal al bouwend slopen.…

zoals bramen spreken over mensen zo prakkiseren aardappelen over geiten zoals brievenbussen communiceren met pruimen zo roddelen telefoonpalen over beursfluctuaties zoals balletdansers anticiperen op onoverkomelijkheden zo reageren boterbloemen op een aardverschuiving en zoals gokverslaving leidt tot milieuverwording zo…

Hier mag je grazen het sappig gras voor m´n voeten Het hek de weidepalen waarlangs prikkelend draad Het is als een brede straat voor het grazend vee Schapen, koeien paarden, geiten om het even Hier buigen ze naar moeder aarde Overtuigd van de waarde de kop te buigen Als ware het omwille van louter lijfsbehoud.…

Gerieflijk in de leunstoel de laatste crypto opgelost advocaatje nippen rode konen en een aangeschoten giechel met vriendinnen en dan stop. -------------------------- uit: 'Herbergzaam', 2006.…

Met opgetrokken jurkjes giechelend en springend in het uitvloeiende water. Dagen van weleer. Later is er de stille weemoed weer als ik, ver gezwommen keer en zie de kust - thalatta, thalatta!…

Ik blaf als een hond Ik mekker als een geit Steeds weer een strijd Tussen mij en het dierenrijk Ik balk als een ezel En ben schuw als de wezel Ik koer als een duif En voel me als een vos In dit half gekapte bos Ik loer als een uil En Heb een olifant van een buil Ik ren als een muis En voel me net als de orca Eigenlijk nergens thuis…

de geit is de laatste tijd nogal bokkig het lam is vrij groot geschapen maar de kat heeft een vrij kleine poes op het erf loopt een kauw met kraaienpootjes en gisteren was het konijn het haasje de hen is altijd haantje de voorste en de haan is er altijd als de kippen bij de merrie kreeg vandaag een hengst van…

Een beetje vreemd was het wel dat ze die dag tegen hem aanstond denkbeeldige pluisjes van zijn jas plukkend terwijl ze hem de dag ervoor niet had aangekeken omdat hij de deur openhield voor haar giechelende vriendin En toen ze die avond in de bios zaten legde zij tussen de bommen van de Hurt Locker door haar hand op zijn knie maar…

In zijn hart woonde een wilde geit die droomde van het paradijs dus besloot hij erheen te gaan en het was groter dan gedacht Hij keek wekenlang uit naar de allermooiste plek om te gaan wonen, tot hij op een dag de grens naderde, een muur van bergen, en hun gewicht vulde zijn benen, hij kon niet verder en bleef waar hij was zonder antwoord…

Wat het leed van de enkeling Zo vreemd maakt Is dat de wereld Die er geen weet Van heeft Doet als of het niet Bestaat Blijft gillen en brallen Moppen tappen En omvallen van Het lachen Sommige mensen Steken hun handen uit En troosten…. helpen Terwijl anderen Zelfgenoegzaam en Tevreden rondkuieren Roddelen giechelen En met elegante…

De giechelende busconducteur en zijn pet vol mosterd. De laatste uren van Jacques Rigaut. De ongelezen pagina's in bibliotheken. De nagels van schooljuffrouwen De aberraties van de Nederlandse spelling. Elke speling van het lot. Het taaie van de escargot. De schoenen van de ballerina. Het uitschuiven van glimlachjes.…

zelfverzekerdheid zijn is zo in stand gebleven met alle exhibities uit een rijk vroeger leven het hebben is vergaan in strijd en dwaze oorlogen waarvan de zin ons is ontschoten wie zijn we nog op de dwaalsporen van geld en macht die gezag hebben verkracht ook ik ben vluchteling ben al mijn hebben kwijt gelukkig is er nog altijd mijn geit…

Ik doe niet veel Eerst moedwillig, dagelijkse oefeningen en meditatie, mijn lichaam vroeg erom Aandacht Esther bestreek mijn huid, hij streelt die, hij vangt mijn navelpluis Gek doen, flauwe grappen Giechelen als een lama Knuffelen, energie van de zon achter mijn wolken Vrede van aan- en uitknoppen Het langzamere zuigen en spuwen…

'Rijkdom' geeft hem aantrekkelijkheid al draagt-ie wollen sokken van een geit. Toen hij rijkdom nog níet had verworven kon hij ons in de kroeg nog 'n lach bezorgen. Gister zat hij naast me op een terras wist van arrogantie niet meer wie ik was. Laat hém gelukkig zijn met zijn poen voor geen goud geef ìk hem een zoen.…

Schapen, geiten en koeien, eenden, tjiftjafs en zwaluwen omringen het beeld van de monnik met zijn open hand en zijn wijsvinger naar boven.…

De ruime baai vol heuvelige eilandjes blaast zijn wijde adem de nauwe Fjord in wiens peilloze diepte zich vrijuit meet met hoge rotsen aan weerskanten waar geiten onbezorgd wonen op steile grashellingen.…

Een kindbruidje van veertien Gevangen in doeken Verhandeld als geit Krijgt voorlichting in Ter Apel over vrouw en veiligheid De huisregels zijn klip en klaar Geen tabak en alcohol onder de 18 jaar Haar pedoman heeft die nacht het kindbruidje verkracht We weten het, laten het toe Kijken opzij, worden moe Smoezen over een andere cultuur…

Dan ineens, gaan ogen open is 't klaar met gemoedelijkheid Ook de oren staan volop open en ineens is 't beurt met de geit. Over zich laten lopen is not done ze loopt nu liever zelf Houdt het roer stevig vast dan volgt de regie vanzelf.…

“Oei” zei de wolf en nam meteen de benen “Ik denk dat ik in Holland onderduik Straks heb ik een schot hagel in mijn buik Dat is nog erger dan die zware stenen. En dan ligt hongersnood in het verschiet Want Nederlandse geitjes lust ik niet"…

De gil die je giechelend slaakt, ja ook jij Daniëlle. Je bloesembokaal bulkt vol leven en je lijf laait een donkere jeugd. Als een klaproos spring je open. Je geurt naar de roes van papavergekte. Als een peul springen je doperwten uit je onmetelijke wezenloosheid. Je gonst gutsend de onvervalst voldragen stoot van Zeus.…

Ben je een koe, een geit of schaap, dan mag je toch niet te lijden, we willen met verdoving dit zonder meer vermijden. De dieren hier ter sprake, die hebben ons verteld, dat het geweldig zeer doet, wanneer je wordt geveld.…

Weer even ontberen Ontbrekende Griekse sferen Hun vriendelijkheid Blauwe zeeën van tevredenheid Gigolo’s en masse Paraderen langs de terrassen Vlassen naar mooie meiden Op scooters zullen ze rijden Leven met de sirtaki We eten saganaki Santorini, Naxos en Knossos In het spel waar liefde flost Verlang Witte huisjes, heuvels en geiten…

Abel, de braverik kwam niet thuis slapen Hij achtte zich beter en bleef liever alleen bij de dieren in het veld met de honden als oppas want alles moest zijn zoals toen in het paradijs, die streek van de verhalen waar hij steeds weer om vroeg Alles van ons leven wilde hij weten het rondtrekken, de bessen noten, geiten en koeien…

weer gekeken als in spiegel steeds geliefder haar giechel oh ja zij is meer dan lekker ding fijne sproetjes ogen in mascara het hoofd getooid met ‘n tiara zij straalt liefde voor het leven z’n dans met haar zal zweven spotlichtjes reiken tot zijn hart even de vrees voor hevig’ smart maar als hij weer haar foto ziet lijkt ‘m of hij in het…

zuig mijn longen vol Ik kijk en consumeer de zee De duinen drukken op mijn rug Nooit meer wil ik terug Mijn stappen sporen in het zand Iedere stap iets minder zwaar Het koude water groet mijn voet Het wordt donker, het is vloed Niet één keer kijk ik achterom Want achter mij valt niets te zien En ik moet verder bovendien De golven giechelen…

op haar geblokte vest speelt zij boter kaas en eieren van losse rafels haken gerimpelde vingers handpoppetjes met allemaal eigen stemmetjes in het hoofd geeft ze een teddybeer in haar armen leven is die niet lief en ik knik ja dan kijkt zij over het hof naar giechelende meisjes net liep hij nog daar maar zijn pootje is gebroken en zwijgt…

Liep de ganse nacht met een kroon op mijn hoofd tussendoor de Kalverstraat naar de Dam ik had het heen en weer mensen lagen in een deuk en wezen me na daarna tikte ook nog Máxima haalde de kroon van mijn hoofd ze zei: Willem wil ‘m maar ze lachte wel dat heb je soms als je zowat de hele dag met je giechel voor de TV zit te applaudisseren…

Achter me een geluid, de koe volgde me, een schaap kwam erbij, tien schapen, geiten en koeien vergrootten de kudde en allen liepen met me mee. De nacht viel, maar niemand nam ons in huis, tot één vrouw ons haar vervallen schuur gunde.…