Alle inzendingen over op de droomlijn

tintelend geluk als het licht en morgen is in het open gras het vrije zweven het lage land strekt zich uit haar hart weerloos wijd beschreven vensters met wind licht wolken water in weifelend blauw de dreigende lucht het suizelen van regen het leigrijze uur de vale aarde zwaluwen scheren over de vrije vluchten over wat beweegt…

haar lijf is koude vlam, heur haren vuur, haar lippen zee waarin ’t verdrinken wil haar ogen licht dat geselt en bestuurt haar huid is rein, dat maakt het aardse stil. het wil haar wereld zijn, vreugd’ én pijn, het wil alleen in haar bestaan, het wil alleen haar zoenend het nog zijn, het wil in haar als het in haar vergaan. de krullen van…

Vier maal zucht het jaar onder de vergankelijkheid in een tijdloos universum, schijnbaar zonder geschiedenis en ontwikkeling Rusteloos zoekend naar eigen identiteit in een labyrint van gedachten en gevoelens Weifelend tussen angst en verwikkeling blijft de hoop op onsterfelijkheid…

In het heelal is een planeet gezien Door de geleerden die graag sterrenkijken Die sprekend op de aarde schijnt te lijken En waar ook mensen wonen dus misschien. Maar als de aarde ginds tot voorbeeld strekt Zijn wij nu evengoed door hen ontdekt.…

Het vonnis is wel een discussie waard, Voor allen die hij toen heeft doodgeschoten Wordt hij zijn leven lang nu opgesloten, Maar Stork is negentig, dus hoogbejaard. Wie op zo ’n leeftijd nog veroordeeld wordt, Krijgt heus geen levenslang. Wél levenskort.…

Wanneer je op de volle Duitse wegen Op weg naar de begeerde wintersport Reeds door de winter overvallen wordt Beschouw je dat natuurlijk als een zegen: Dat je per auto door de sneeuw mag ploegen Doet echte wintersporters vast genoegen.…

De moeder vroeg: "Waar is die lieve poema Die jij van ons op je verjaardag kreeg?" De dochter zei: "Helaas, het hok is leeg, Hij is ontsnapt en ik snap ook wel hoe ma: Ook poema's hebben hun bevrijdingsfront En daarom loopt mijn huisdier nu vrij rond."…

Mijn sleutel past niet in de voordeur van mijn huis -- Mijn vorige thuis.…

't Spul hangt beneveld Uit de ramen van de Blauw metallic vernevelde BMW en lalt lawaaiig Vuige teksten de wereld In als vermeende bijdrage Aan 's werelds daverende Hitparade - en zingend In de trant van O Heineken Bier (Vele malen bis, En niets is hen te min) Smijten ze wat van Hun drinkgelag over is Laveloos de bermen…

Iemand zei geschiedenis zoekt naar evenwicht. De tellingen hebben ons overtuigd: mensen en mogendheden in ongelijke mate. Nu lopen de cijfers langs de wegen van Europa vol speeksel, vol tranen, vol dringende verwachtingen. En waar zou jij op hopen als je verhaal, je land, je stad, je monument, je berg, je dorp, je eer, je school, je huis, je…

Ik heb vele relaties, de ene zegt alles, de andere niets Ik heb een warme relatie met mijn bed vandaar dat ik die dicht bij me heb gezet. Ik heb een prima relatie met mijn eega ruil hem voor niemand in, dus ga maar na. Ik heb een uitstekende relatie met mijn vrienden die me bij noodzaak, altijd weten te vinden maar dat is andersom ook zo.…

in lijn en kleur in mest en geur de boer de kunstenaar in veld en schuur aan balk en muur bezielen zij elkaar de tand des tijds splijt biels en steen is grenzeloos gaat nergens heen maakt kracht ontwerpt, vervormt beroert, bestormt je geest tot scheppen en ontvangen tot voelen en tot zijn het leven mag vergangen…

Geef mij ook vandaag gerust 'n arm even een hand, hier is heus wel een schouder een om op uit te huilen, een oor ervoor, om samen even tijd door te brengen nu te stoppen met het steeds hard door leven rennen. En heb je behoefte je verhaal steeds te herhalen en anders alleen maar te zwijgen, het kraken aan te horen van uitbottende twijgen in…

Mijn ramen en mijn deuren ga ik sluiten, Dat apenpokkenvirus moet ik niet. Je schrikt je rot als je die bulten ziet, Die apenpokken houd ik liever buiten. Wel had ik twintig jaar -met veel gedruis- Twee echte apenkoppen in mijn huis.…

Al jaren moesten we het zonder doen Een ster aan ’t firmament, een flonk’rend licht Een hinde! Blije, blonde bliksemschicht Veel rapper nog dan Fanny Blankers-Koen Hoe wonderbaarlijk toch dat Neerlands hope Zo snel is als een ranke anti-lope!…

Waar Hanneke haar 'angst' weet te verwoorden Dat zij hier een excuustruusrol vervult, Merk ik dat men daar wereldwijd van smult, Tot zelfs in Nicaraguaanse oorden. Daar ergens zit Hans Mooi óók te genieten, Dus laat die vrees voor ‘Truus’ maar vrolijk schieten.…

Het lijkt een uiterst makkelijke vraag. Al zijn de pro’s en contra’s goed beschreven, de uitkomst is bekend: je blijft weer zweven. Elk jaar zit je er flink mee in je maag. Je moet die oproep snel de deur uit zwiepen die doet je immers al op voorhand griepen –…

02-08: ik zie de Vrouwen Acht Ze kunnen mij zo boeien als ze roeien en groeien als hun krachten samenvloeien ’t Is brons… ik zal goed slapen deze nacht Ranomi’s gouden blik… ik ben in de ban Daar lig ik dan weer uren wakker van…

Uit Sidney daalt een gouden regen neer Nu daar een paar gespierde landgenoten Het aanzien van ons kikkerland vergroten Door mee te strijden om de hoogste eer. “Wij zijn sportief!” zo juicht de natie luid En zakt weer voor de beeldbuis onderuit.…

Ooit waren wij verliefd op Annie Schilder Die zong in witte bontjas 'Mon amour' Nu zegt diezelfde band ons dan bonjour En wordt de palingsound slechts nog verstilder Totdat een hunner hits wordt hergebruikt En in een Tarantino-film opduikt…

De oude koningin is met pensioen, Vanmorgen is zij uit het ambt getreden, Haar oudste zoon gaat nu dat ambt bekleden, Prins Willem Alexander gaat het doen. Met Maxima als nieuwe koningin, Win-win voor heel het koninklijk gezin.…

Wat is het mooiste wat er is te zeggen wat je weet Om het gewoon maar op te schrijven wat je er van vindt Ik hoef geen rekening te houden of ze mij wel mogen of niet Mijn taalgebruik te ver gaat en ik het heerlijk verwoord Om eens lekker mijn mening te zeggen de zielige bitterheid om te wennen Maar daar waai ik over heen Het zout van een…

Mijn oma heeft de oorlog meegemaakt als kleuter. De strenge winters. De overstromingen dat de mensen tot hun middel in het water stonden. In onze leefkeuken luisterde ik als kind naar al haar verhalen. zij het met een half oor, want dat was vroeger toen de wereld nog niet meer wist. Intussen waren er computers en satellieten. Kon er nog…

zwerven wil ik zwerven met mijn geest zoekend ontdekken hier ben ik nooit geweest zwerven wil ik zwerven als een beest een pad begaan door niemand daar wil ik zijn geweest zwerven wil ik verdwalen nog ’t meest als ik maar nergens aankom dan ben ik er geweest…

vredig mooi bied je jezelf aan jouw land en water strekken uit je lucht zo hemelsblauw niets of niemand zoals jou stukje schoonheid ongerept ik heb je lief, wil voor je zorgen blauwe planeet van morgen je moest eens weten hoeveel ik werkelijk van je hou……

ik leer mijzelf om in gedachten dood te gaan langzaam de tijd te doen verdwijnen dromend over te gaan naar dieper denken wazige beelden dwingen mij onvermijdelijk tot het bewuster worden van mijn eigen eindigheid vreemd voel ik de oevervage overkant, verkerend in een perfect bewegende balans een onbeschrijfelijke vrijheid beheerst…

Krakend, zuchtend, steunend, raakt het oude jaar verloren wanneer men tussen vroeg vuurwerk het eiland gaat verstoren door in duisternis sluw boeltjes te verslepen van erf en graf. Hier verandert ludiek verslepen ten kwade tot brute straf, wordt wraak genomen op wat men nooit vergeven kon. Onder Brandarisoog is schuimend wrok de inspiratiebron…

mijn wens op het water wijs met die ene droom als een herinnering meevarend kabbelend op roerende golven opgetogen knipoog ik naar het licht van de dag drijf op zeilen op het geluk dat ik zag…

De bungelende visserman Daar zat hij op de plecht van zijn boot, een fles drank binnen handbereik, met z'n stok aan de andere kant hij had toch weer zo'n hoge nood Hij dacht niemand weet van mijn verbruik, maar ondertussen was het opgelopen,…

Een putjesschepper uit Zaltbommel Zag een schipper in het blauw  Varend over Waal en Dommel Aan het roer geen man maar vrouw Zij begon een psalm te zingen Red ons Heer van Everdingen Gij zijt onze schapenhoeder... Schepper wist niet wat hij hoorde 't Was of zij zijn ziel doorboorde 't Leek waarachtig wel zijn moeder... Galmen deed…