inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.797):

De bungelende visserman

De bungelende visserman

Daar zat hij op de plecht van zijn boot,
een fles drank binnen handbereik,
met z'n stok aan de andere kant
hij had toch weer zo'n hoge nood

Hij dacht niemand weet van mijn verbruik,
maar ondertussen was het opgelopen,
van één naar één, van één naar twee,
zelfs met drie flessen per dag liet hij zich vollopen. .

Steeds wist hij te ontkomen aan het gezag, ,
en voelde zich onoverwinnelijk,
maar soms waren er dagen,
dat hij de juiste richting niet meer zag.

Toch voer hij dan op de wilde baren,
met schuimende koppen in zijn kielzog,
de zeilen strak gespannen,
hij hield het roer stevig vast met z'n knuisten vol blaren.

Zo stond hij dan de nodige uren,
zijn verbruik liep weer verder op,
om z'n juiste richting te bepalen,
moest hij nu steeds dieper in de verte turen.

Uiteindelijk kwam hij toch aan in de haven,
de nood was hoger dan normaal,
wat dacht je, zo een tocht maakte dorstig,
voor zijn gevoel moest hij zich nodig laven.

In de havenkroeg hoorde ze hem komen,
één stap één doffe klik van zijn wandelstok,
z'n neut stond al klaar samen met zijn kornuiten,
in een mum van tijd hadden ze er heel veel genomen.

Hij had geen besef meer van de tijd,
en dacht ik kan nog even wat blijven,
hij hoorde een dansende deun en werd steeds vrolijker,
bungelend nam hij er nog één op zijn gezondheid.

Daarna ging hij weer op weg,
naar zijn trouwe schuit,
hij wist aan boord te klauteren,
dook z'n kooi in en sliep zijn roes uit.

... De melodie en tekst kwam zomaar op. ...


Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=_i06kb4rheQ

Schrijver: J van Dijck, 21 augustus 2022


Geplaatst in de categorie: lightverse

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 31

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)