32494 resultaten.
Meisje
poëzie
3.0 met 36 stemmen
5.415 Wanneer zal dan die heimelike pijn,
die niemand weet of weten zal, ten einde zijn?
Wanneer zal ik me moeten verbergen, zeer timied,
en schuchter doen, omdat een man mijn naaktheid ziet?
En wanneer zullen beter sterkre handen
m'n schouders omvatten en mijn lijf strelen,
als ik, 's avonds, van verlangen moe,
alvorens slapen gaan, wel doe.
(Dan…
KOFFIEHUIS
poëzie
4.0 met 13 stemmen
4.557 Razend. Gedwarrel van stemmen, tot éen geraas vergroeid.
Hoge klarinetklanken. Saxofoon-geluiden en wat rest
daar tussen: geweldig koperen orkest.
De buffetjuffrouw dromend. Heimwee of verlangen?
Alles is hier een open raadsel. De oplossing echter vindt geen.
Zacht autoritair de waard. Symbool van toekomst en verleen.
En…
VREUGDE
poëzie
4.0 met 5 stemmen
2.145 Onder de gloedende zoen van mijn levenscheppende vreugde ligt de stad;
vreugde in mij, niet om welke oorzaak ook, maar om zich zelf:
zo is elke grote liefde. Mijn vreugde is een absolute liefde.
Dat weet ik: ik ben een schepper die een warme golf over de stad laat varen.
Op schaliedaken ligt maanlicht dol in vreugde, goud-gelukkig.…
's nachts vliegen...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
304 De meeste mensen kunnen vliegen 's nachts
en willen dan in roze wolken zijn
en zonder vleugels dromen in satijn
maar landen dan ineens heel onverwachts
en weten dat de zon alleen maar schijnt
wanneer de droom achter de wolk verdwijnt.…
Herfstschemering
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
88 Achter wolken blijft lang licht.…
Wolken schuiven langzaam.....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
120 Daar waar de lucht hemelsblauw kleurde,
de bloemen hun geur afgaven als bezwangerde lucht
schuiven donkere wolken langzaam maar zeker
over de stad.
Maar gisteren, scheen de zon, zoemden de bijen
geurden de bloemen, dat WAS, NU is het donker,
zie jij het ook?…
Verdriet is zwaar
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
429 Mijn verdriet zit verscholen achter de wolken
ik vlieg er s'nachts naar toe
daar ontwaar ik het hele universum
en het verdriet is nu onvindbaar tussen al die sterren
ik laat het daar maar achter
ik heb het ook niet nodig
verdriet is zwaar en enkel overbodig.…
Deze stad
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
598 Deze stad als mijn vader
Hier waar ik mijzelf nader
Harder dan elke andere plaats
Voel ik hier de stenen grond
Hieronder is het niets
Waarin de stad zijn oorsprong vond
Stukken van achter mij
Zijn hier nabij
Hier staan gebouwen van voor mijn tijd
Deze stad die langzaam slijt
Zoals het leven van een ieder
In een zwart gat glijdt
Over…
Verder naar nergens
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
150 De dag is al
In de avond
Opgelost voor
Ze begonnen is
Horizon die zich
Niet meer kennen laat
Blijf alleen achter
Op de stoepen van
De stad, straten
Vol mensen die
Zichtbaar voor
Elkaar onvindbaar
Zijn - winkeldeuren
Die gaan sluiten
Zonder dat ze
Voor mij ook maar
Een ogenblik open
Zijn geweest
Met lege zakken…
Kalkstenen vlinders
gedicht
3.0 met 23 stemmen
14.035 kalkstenen vlinders vliegen naar je toe
de stad zegt met één oog de nacht gedag
straks vlieg ik op de vleugels van je rode haar
over de blauwe halswervel der stad
als een dragonder ga ik in de wolken rijden
maar jij wenkt met je kleine witte hand
een twijfeltorentje van vrees en beven
rijst uit de zwarte bronnen van je ogen
en als ik dichter…
Dansers
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
648 Dansers in de stad verdwalen moedig
dominerend in verlangen
tekenen ze het landschap
met hun geliefde lijven
en soms onder de wolken
vliegt er een vogel in de danszaal
die niets weet en niets kan begrijpen
dan dansen ze nog moediger
hun ogen rijp door taal van lijden
in bewegingen, nog onbeschreven
brengen ze dromen naar oevers
van…
In de stad
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
138 De regen valt langzaamaan op de stad neer:
Hoor het gekraak van de takken die breken;
En hoor toch hoe de mussen tsjielpen,
Zie de grijze wolken en de lucht zo teer,
Zie ook de honden en hun bazen lopen
Langs een kanaal waar boten varen…
verwondering
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
405 onder donkere wolken ga ik
slagregens liggen achter mij
zonlicht straalt mij tegemoet
van noord tot zuid spant zich
een majestueuze hemelboog…
De stad van de toekomst
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
228 Ooit toonden ze beelden
over de stad van de toekomst.
Doorgaans bots je dan op plaatjes met
blauwe luchten,
lachende gezichten,
jonge gezinnen.
Weelderig groen tussen de huizenrijen.
Zij lieten voetgangerszones zien
waarin ouderen zich soms
wankelend voortbewogen.
Er liep zelfs iemand achter een rollator,
zomaar op straat.…
ongrijpbaar
netgedicht
4.0 met 19 stemmen
182 soms hangt het achter wolken
in een ongrijpbare blauwe zee
achter mist van vervuiling
diep tussen de halve maan
mensen gekenmerkt als mieren
zo ongrijpbaar dat het lijkt.
zoveel miljoen lichtjaren
vertekend dit enorme gevoel…
In de wolken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
123 Wolkenzee drijft hier
in alle sereniteit
over en voorbij.…
Verbeelding
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
129 Kijk naar de wolken
stuk voor stuk meesterwerken
taal van een hemel
Wanneer ik in de ochtend mijn raam
open, kijk ik vol bewondering naar boven, een lucht
bekleed met hier en daar verschillende wolken gegoten in ongerept
en uitgestrektheid op hetzelfde moment komen nieuwe ontwikkelingen op het pad.…
Achter mijn gezicht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
543 Ïk weet nog precies hoe het voelde.
Ik weet nog precies wat ik hoopte dat je zou doen.
En wat je natuurlijk niet deed.
Ik wist toen al, dat je het niet zou doen,
niet omdat je het niet kon, maar omdat je dat nou eenmaal altijd vertikt.
Ik weet nog dat ik toen twijfelde.
Of ik mijn gezicht moest laten zien,
of hem standvast moest blijven verbergen…
achter de dagen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen
295 alsof het raam steeds kleiner
wordt
en alle stemmen wegzinken
zoals de zee in mijn
woning
ik had nog bomen
geplant en duinen
meeuwen en een schreeuwerige
namiddag
maar mijn kamer werd zelden
door zon gedragen, noch door het meisje
dat de straat uitliep
ze zag me niet, las geen dagboek
op het lege plein of wolken…
achter de wereld
netgedicht
4.0 met 19 stemmen
350 de klok staat stil
ik twijfel
op straat wacht de wind
uit alles en binnen handbereik
misschien moet ik de weg van de wolken volgen
of tussen oeverwilgen
omlaag gedragen
waar vogels zich verspreiden over de laatste
dunne waterrimpels
omdat ik te zwak ben om te baden
in de dagen van mei, in de geur van pinksterbloemen, waarheid…
Een voorstander
poëzie
3.0 met 10 stemmen
1.449 "'k Ben v o o r de waarheid!” Goede man', ’k geloof het graag;
Maar zijt ge er a c h t e r ? dat’s de vraag!…
achter mij laten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
1.139 Jij laat me achter, de zon zakt weg
Kou komt er voor in de plaats
Vragen vervullen mijn hoofd
Sterren zie ik niet die boven mij verschijnen
Ze willen laten zien dat het donker niet overwint
Maar ik denk met mijn ogen dicht
Scherm mij af tegen de hoop
Tegen het licht wat wil schijnen
Mij het donker uit wil leiden
Ik laat mij zelf achter in…
Koninginnedag voorbij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
399 Het nieuws schokte en deed verdriet
de eerste mei
Koninginnedag
voorbij; in aangenaam en mooi weer
tekenden zich gestaag sluiers
aan voorheen wolkenloos
gewelf. Azuurblauw
in lijnen, werd asgrauw moment
van volle bloesem. Geheel zwart
Jonge vrouw geknakt
in de bloei van haar leven
Zij genoot na, op
haar fiets terug van feest
Haar…
achter de bocht van vloed
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
282 wij zochten regels
die we ademen konden
een waanzinnige liefde om
afstand te dragen, ons staande
te houden in elkaars lichaam, en uit
zoals de slaap van vogels naar zee
die nooit afscheid nemen van poëzie
van zon en uur, almaar meer
hoe verzonnen wij de echtheid
het ruiken van de duinen, de vele manieren
van gemis en hoe je het litteken…
in de trein
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
323 neen, mijn jongen
mama gaat naar achter
maar jij,
jij gaat naar voren…
achter glas
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
479 't leven heeft
losgelaten
gisteren
toen de zon
mild scheen
haar gezicht
tussenin
na nachten
van gewilde slaap
er zal nog meer
geschreven worden
morgen of overmorgen
als zij het jonge afscheid draagt
verder weg van vandaag
't leven heeft
losgelaten
wit op hemelsblauwe lakens…
Ik zag je
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
120 'k Deed m'n ogen open,
voelend dat je er was
niet slechts een verschijnsel
nee ik zag, je wazig
als door glas.
'k Was blij je te zien
was al eventjes gelee
'k zie je niet zo vaak meer,
maar volgend keer
ga 'k met je mee.
Dan sla 'k de ruit kapot
met blote handen, heus
want daar waar jij steeds weer heengaat
daar wil 'k zijn samen met…
Achter de coulissen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
179 Dan schuiven de maskers
met de panelen; sluiten de gordijnen
achter het verhaal.…
Atmosferisch ~ tanka
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
180 grijsblauw wolkenveld
dreigend of mysterieus
lichtversluiering
opklarende stralenkrans
atmosfeer in beweging…
Nog (net) niet kleurrijk genoeg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
104 Hoewel de herfst zijn in-
trede heeft gedaan
Was buitenzitten zeer aangenaam
Vliegtuigstrepen tekenen het
Luchtruim als teken van voorspoed
Vliegen als een vogel, tussen de wolken net
Als zij. Vrij zijn op jouw eigen vleugels
Tussen de wolken
Wilde jij. En jij wilde
Steeds weer vrij zijn, dus jij vloog zo
vaak jij kon.…