Alle inzendingen over suiker

vriendschap is onbetaalbaar een boutade vol intimiteit twee wezen die elkander vinden en adopteren tot hun familie een ziel te proeven met vreemde kruiden gelardeerd met wat eigenheid de enige ode aan het leven die er voor elkaar toe doet en dan samen aan de koffie met suiker en wat rum verhalen over het onvertelde gij, mijn mens…

een opgestoken hand van de overkant van een opgebroken straat zomaar onverwacht staat de buurman te zwaaien voor het eerst na maanden laat de wereld maar groter hier verkleint ze elke dag hand over hand per knipoog ook of even de deur tegen en mag er suiker bij?…

je ogen smeren honing op mijn beschuit zoet je lippen in massage op de mijne krachtige armslag laat angsten verdwijnen zachtjes lurk ik aan mijn thee, met suiker de eau de toilette die mij een kenmerk geeft laat je mij behagen op je hangende manier fluisterende woorden kriebelen van binnen en uiteindelijk kruipen we samen weer in bed…

heimwee naar elke morgen het ontbijt de vaste tijd voor lunch, de thee, diner naar elke dag tegen de wind naar school, dromen van de nieuwe leraar Frans naar fietsen in een lange rij kletsen tot de schoolbel klinkt en dan aan ’t werk naar zorgen over teveel suiker, slanke lijn, en of hij me ziet het was nog vrede en we wisten…

Meneer de koelkast weet niet dat zijn kou wordt weggenomen en Jezus erboven hangt aan een kruis - ik roer de suiker los. Zijn kroon lijdt aan verleden tijd: kristal voorbeeld - ik ontwerp dezelfde dingen, dagelijks overnieuw, tevergeefs. ------------------------------- Uit: 'Logos', 2002.…

en dan nu de vloeibare oogst verbeteren tot meer in zachte massa’s rozen leggen, weerbaar door doorns- maar toch hun geur vertelt van ooit uitgesproken rood verkleurt het roze beeld van kinderhandjes rond hun zuigdot, waar wat suiker zoetig om dit leven vraagt een wiegje waagt te staan in lang vergeten kamers tot de sloophamers der…

Ik ben graag het oortje aan jouw kopje en ook de suiker in je thee je lepeltje om mee te roeren en je reddingsboei op zee. Want wat wij samen hebben is enig in zijn soort niemand kijkt er raar van op want wij zijn gewoon: Prettig gestoord.…

gebrandschilderd glas dat dagelijks licht en suiker kleuren filtert in mijn donker zicht wentelt stof en glinstert schuin omlaag naar de stenen vloer sintert zwart naast wit waar mijn bewustzijn daalt door het flapperen van lange gewaden met hun wervel en rokken ruisen mijn tijd vervliegt in het stofspel dat volgt de stilte heerst tot…

35 zegt ze en ik tel de rimpels op haar voorhoofd, om haar oog zij vindt het aantal veel te hoog knipoogt en stelt het cijfer bij haar ogen glanzen als druppels een regenbui boven Tienen maken waardoor het suiker zacht smelt verliefden zoete dromen smaken het piepen van het wasgoed aan de witte, gekuiste lijnen stemmen van wie verloren…

Zoals suiker in water maak Jij deel uit van mij: onzichtbaar en toch overal aanwezig. Mijn hart glimlacht als ik Jou zie. En ik zie je overal met je liefdevolle glimlach. Laat ons varen naar de oceaan Jij en ik en wil Je alstublieft mijn innerlijke piloot zijn op deze lange en mooie reis?…

twee uitgelezenen zitten tegenover elkaar kijken schijnbaar aan één echter kijkt naar de koffie, of deze al doorgelopen is de ander naar de overkant, waar een wagen geparkeerd wordt koffie met melk en suiker koffie zwart jaren al hetzelfde ritueel lang geleden is er al geknakt één staat op om de afwas te doen de ander trekt…

Hoe ik rillend van de kou naar huis terug gereden werd, waar mijn moeder dan een dampend bord met Bambix en verstrooid suiker klaar had staan.…

Ik roer de suiker door thee en pak de koekjestrommel. Ik neem een café noir, want die lekkere krakeling is voor jou. Mijn hart mist je elke dag. Maar mijn hoofd is in de war en wil je nog lang niet kwijt.…

Ze was ook sentimenteel : een appel weent onder suiker en kaneel. Dezelfde zakdoek droogde onze tranen van rozenwater en later van azijn. Herinneringen kiest men niet toch niet bewust maar liever dan de pijn en het schrijnende verdriet herinner ik me haar tanden die, na een te brede lach, onder de kast belandden.…

ontspoord op de trein gestapt een oude liefde opgedoken in de kroeg gezeten met halve vrienden een vleugje ander leven gezien van Sander, overdag herenkapper ‘s nachts onbetwist de Queen divine Jasmien en dat allemaal dankzij een vlieg die na een dag het licht niet meer zag ze viel dood op tafel en ik zweer het, aan haar pootjes kleefde suiker…

klanken Misschien een keer uit de maat Misschien een keer om voor te bedanken Of een keer uit den boze Een keertje gekker dan gek Een keertje lekker uit je naad Of een keertje gewoon vol op je bek Met gezond verstand Of puur geimproviseerd Lekker aan de kant Of als een diva, er middenin, ongegeneerd Peper in je eten Niet suiker…

schoont zijn serenades en overvleugelt zijn eigen stemgeluid, legt donzen kussen vleiend aan haar lippen, geen veertje laat zij: voor vallen kijkt ze uit voorbije blindheid opende haar ogen, de groef - van katers - krijst nog op haar huid: dronk hij haar nectar lustte hij nog suiker…

De hoogte van de toonbank Ben ik nooit vergeten Vooraanstaand Over het hoofd gezien Het gezin was groot In de jaren van Aardappelen en brood Er werd gepoft en dun belegd Bal gehakt op zondag Vleselijk genoegen De volgende dag Wachtte die vraag weer af Tevredenheid, een boterham Gesmeerd met margarine Belegd met een laagje suiker…

Zondag, het is half negen, buiten druppelt blij de regen, ik roer wat suiker door mijn thee een kerkklok speelt een deuntje mee.…

Zij aait 'n paard nog niet toe aan jongens aaien Zij wil 't paard met klontjes suiker paaien Zijn hoofd met haar voelen in z'n ogen kijken Zij wil nog -geen seconde- van hek en draad wijken Waardoor zij gescheiden zijn als die de benen heeft genomen na ontelbaar rondjes draaien 'in de bak' alleen in zijn omgeving…

ik wil niet dat je bij me blijft luisteren of dat je verdwijnt in het duisteren schreeuw alsof je een leeuw bent zwijg als de sneeuw in de bergen en laat me niet moederziel alleen sta niet model om me alleen te laten schemering schildert mijn verlegen vragenlijst aan jouw naakte silhouet tussen de grijze spelonken er is geen suiker…

De kruidenmengselfabrikant zit fout: met zijn goedkope nepingrediënten belazert hij miljoenen consumenten: de zakjes zijn gevuld met meel en zout. Wat moet er nu gebeuren met zo’n mix? Eén letter moet veranderd: kruidennix.…

trilt het schors tekent groen afzonderlijke gezichten bereiken de grond waar boomverlatende takken zoeken naar werkelijkheid de dwaas de romanticus ontrouw verliest zich in brandend verlangen de ander bidt tot één G in een onvruchtbaar gebied wassen zij zich handen tot de snelstromende rivier tot sneeuw bevroren smaakt zo zoet heeft suiker…

lang in lief verloofd klaargestoomd of gaar gestoofd op waarlijk hartenvuur je wordt draadjesvlees langzaam uitgekookt na lichtjes aangebrand water Javaansche suiker druppelend zuur van natuurazijn laag de sudderpit als sukade je wordt mals en fijn zo groeit ‘n echt paar langzaam naar elkaar gaart liefde in ondertrouw voor't leven…

vredig lijkt het huis vanavond lichten worden gedoofd na kinderwensen te hebben gehoord alleen de klok lijkt opgewonden Mientjes mandje troont naast de schouw netjes naast elkaar: een wortel en wat suiker met een briefje erbij als zondagsruiker ze vraagt niet veel Sint en is U trouw vanuit het bedje staren wakkere ogen het is toch niet…

vooral op momenten die tussen wal en schip vallen en verdrinken in koud havenwater, meestal troebel zoals toegeschreven aan uren zonder vaste verblijfplaats maar ook aan alles wat tijdloos is en binnen kaders relevant koop nu een pond suiker nog gauw even voor de winkel sluit om dorst aan te lengen en later niet om zoete thee verlegen…

weer komt opdagen De jonge romein Valentinus stierf door onthoofding Zijn laatste woorden waren voor zijn vriendin Hij schreef haar een brief met als laatste zin ondertekend "Van je Valentijn" wat eenvoudig vriendschap betekent Als die Valentinus nu eens wist waar zijn woorden goed voor zouden zijn… Harten vol rode wolken zoet als suiker…

niet voor niets de eerste dag van de week alles mislukt, het maakt me van streek pin-, kopieer- en koffieautomaat defect geen suiker in de pot, de plee die lekt ik ben chagrijnig, vloek en kijk kwaad o kijk!…

Geen suiker en geen melk, maar puur zoals bedoeld. De warme aroma's, kamer vullend. Zo wek je me 's morgens, ontwaken mijn zintuigen. Niets terug verwachtend, laat je je nemen. En ik heb je genomen, ontelbare keren. Je bent bitter, gitzwart, elegant, sexy en zwijgend. Maar toch een gemis bij afwezigheid.…

Ik wil geen suiker en geen aai en zeker niet braaf zijn ik wil jullie erkenning van wat mij is aangedaan dan pas strijk ik mijn vlag! Nou, zeg het dan, en vaak genoeg om me te laten geloven dat het waar is, de pech die ik heb gehad, en dat ik desondanks geweldig ben! Dan pas zeg ik: Verdomme! Het is voorbij, vooruit!…