Alle inzendingen over tegenzin

Verstrikking in de buitenwereld daarginds Vervult mijn dag zonder tegenzin.…

Meer dan gesloten, zijn gezicht Hangt hij lethargisch in zijn stoel Hij saboteert de hele boel Wil weten niet van een gedicht Ik duw en trek en ik belicht En denk kom op joh, toon wat smoel Hij heeft geen levenslust, geen doel Is geestelijk uit evenwicht Hip hop; zijn lievelingmuziek Biecht hij me op met tegenzin Een ingang denk ik opgelucht…

Afscheid nemen bestaat niet En toch kunnen wij samen nooit meer lachen Ik kon het niet geloven Zo vredig als je daar lag Mooie en minder mooie herinneringen werden uitgesproken Jou lievelingsmuziek bracht me tranen In gedachten hield ik je stevig vast Terwijl ik een witte roos naast je neer legde Met tegenzin sloot ik je laatste slaapplaats…

Met tegenzin schrijf ik dit gedicht. Mijn dromer denkt er niet meer aan, om zijn verhaal af te willen maken. Doodmoe heb ik nu ook geen puf meer, om uitgeslapen op te staan. Dichters zijn wakkere helden. Dromers zijn bedriegers. Dromen zijn bedrog.…

wat als je verliefd bent, maar hij heeft een vriendin, ik heb nooit wat voor haar gevoeld, het was allemaal met tegenzin, ik ga met haar uit medelijden, ik kom er alleen niet meer uit, het liefst wil ik bij jou zijn, maar ik ben te zwak voor dat besluit, je woont al acht jaar samen, zo erg kan het toch niet zijn, nu dat ik jou heb leren…

de dag openscheurt rugpijn en vermoeidheid ontwaken en ik mij onder de haperende douche afdoende verbrand heb schiet ik in mijn gewoontekleren stommel woest en wakker de trap af veeg met mijn arm de vaat opzij kauw vastberaden het oude brood drink mijn Senseo en denk aan koffie verheugd visualiseer ik de tredmolen ik harnas mij met tegenzin…

Het leven is een grote lange zoektocht Maar ik heb mijn eindbestemming gevonden Zonder voorbehoud of tegenzin Heb ik mijn hart aan deze plek verbonden In jouw armen heb ik me genesteld De ruimte daartussen me eigen gemaakt Waarover altijd zo liefdevol wordt verteld Heb ik nu voor mezelf en het is volmaakt Mezelf verliezen in de diepte Die…

Het was koud, de Maas kroop met tegenzin uit de nevels, lag dof en grijs in de regen, verdween bij de bocht weer de mist in. Kijk, zei je, een rivier weet zich soms ook geen raad met zichzelf. Toch nog uren over een modderig pad langs de oever tot waar een geel pontje ons naar de overkant bracht.…

Je zag mij niet in de schaduw, zelfs niet toen ik met tegenzin naar je zwaaide. Je liep weer door, je schouders licht gebogen en kijkend alsof je je laatste duppie had verloren. Opgelucht ging ik weer verder met niets doen, maar ik voelde me schuldig, omdat ik wist hoe eenzaam je was.…

twee jaar, vierentwintig maanden, zevenhonderddertig dagen rooit ze het nu zonder jou ofschoon stilte kouder is, leegte dieper lijkt geworden voelt de zee aan tranen onophoudelijk zout intense ontplooiing op velerlei vlak maakt alledag dragelijker, dan toen toen ze los moest laten, met volle tegenzin op de rand van de einder rooit…

ik kom thuis te vaak de verkeerde woorden tegen in ons samenspel vooral het woord moet heeft een veel te hoge gebruiksfrequentie in breekpunt zijn dat doet de sfeer geen goed mijn tegenzin kleurt de moeite om een en ander uit te leggen dus valt er stilte en die wordt steeds meer fundament voor nieuwere discussies over hetzelfde…

zonder slaap een heel leven dat ik zonder jou moet hoe kom ik er ooit over heen een leven zonder jou jou liefde jou steun jij was er altijd voor mij jij was de beste vriend die ik me kon wensen het leven gaat door ik moet door alleen wil ik niet door niet zonder jou ik heb geen afscheid kunnen nemen iets wat heel veel pijn doet met veel tegenzin…

Ben al dagen wakker, Lichaam en geest Die van geen wijken Willen weten - Slaapverschuiving, Zegt de professor, Helpt om de depressie Aan banden te leggen, Het licht weer toe Te laten waar het altijd Donker was - Dan slaat de vermoeidheid Genadeloos toe, de slaap Dreigt toch te komen; Als ik mijn ogen met Tegenzin sluit…

gezien, gevoeld, gehoord en ook besproken dat een vaccin toch spoedig wordt gevonden om ieder, onbevangen te ontmoeten een knuffel geven, die verbindt of troost een samenkomst van elke aard bezoeken het rijke dagelijkse leven weer te vieren zolang dat nog niet kan,- en moet vermeden, een nieuw gedrag ter wille van ons al, loyaal en zonder tegenzin…

De zon komt met grote tegenzin traag op over de koperen zee dreigend drijft er een bijl mee strandwaarts, op een flauwe deining Slapende cipressen langs het strand het vroege kind op het ontwakend zand Bij een passerend scheepje ver van wal gaat slordig een morgen overboord of het ooit middag worden zal ?…

voelde de klink je opende een hand als duizenden en liet me zonder drempel binnen gaan de ruimte was sacraal in vleugjes wierook droomden heiligen hun beelden in een eeuwenoud patriarchaal ik zag de doopvont waar mijn moeder stond een priester om de kinderen in te schrijven goot heilig water over generaties jonge lijven ik dacht tegenzin…

Met schaamrood en met tegenzin, schrijf ik mijn eerste zin. Maar als de muren vallen, dan komt mijn hart in zicht, Ik draag het in mijn handen, houd de deur niet langer dicht. Kijk maar gerust , hoor. Ja, ik stotter, vind moeizaam ieder woord. Als ik ben uitgesproken, Zegt men: “Dat heb ik meer gehoord.”…

Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Met rimpels en een onderkin Beharing als een vogelspin Een kruising tussen een apin En het zigeunermeisje Carmen Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Vol dagen frisse tegenzin En dat ik jou nog steeds bemin Dank je uitsluitend aan je charme Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Oh…

Altijd zomerzwemmen hoog het gras voor altijd vrij Voor altijd wintersleeën naar beneden van de dijken door de sneeuw naar school Sinterklaas nog niet de meester strooide pepernoten Donker door de regen door de gangen en met tegenwind met tegenzin naar huis Boerenbloesemwangen je eerste kus vergeet je nooit grote vakanties…

Altijd zomerzwemmen hoog het gras voor altijd vrij Voor altijd wintersleeën naar beneden van de dijken door de sneeuw naar school Sinterklaas nog niet de meester strooide pepernoten Donker door de regen door de gangen en met tegenwind met tegenzin naar huis Boerenbloesemwangen je eerste kus vergeet je nooit grote vakanties…

JAKOBA trad met tegenzin Ter snode wereld in; En heeft zich aan het end geschreid, In hare onnozelheid. Zij was hier nauw verschenen, Of ging, wel graag, weer henen.…

Totdat mijn Zelfbewustzijn: trots gewelf, Over mij instort; de genadestoot Verbeid ik lang, woel mij dan langzaam bloot En kom met tegenzin weer tot mijzelf. Opnieuw dan strijd: voor immer onbeslist.…

Met verbitterde tegenzin scandeer ik de namen voor mij uit walgend van mijn eigen woorden maak ik er maar vlug een einde aan. Buiten eenmaal snak ik naar adem nooit meer wil ik deze giftige confrontatie aangaan met de namen uit die gang.…

Werken met tegenzin is een kwelling, maakt ongelukkig het is ontbreken van welzijn geluk is een levensbehoefte recht op geluk zal niet in ‘n grondwet misstaan bij ‘t ontwaken drijven som- bere wolken het bewustzijn binnen van de werklieden ze spelen hun rol, doodmoe door discrepantie tussen…

in het duister dat me plooit er is geen verlangen zonder averij geen wal om aan te meren, geen stam die mijn kruin de stilte biedt, slechts een steelse gedachte pluist als dons tussen mijn beide werelden neer het hart spreekt met razernij en vult mijn graf met grove daden die als een spade me doorklieft en de mens in mij met tegenzin…

het leven Je dochter nu nog elf lijkt zonder dat ze ziet een ontwikkeling door te maken met sprongen van plezier en vallen vol verdriet Helpen kan je haar niet zonder de gedachten hulp leidt tot achterdocht wanneer geduld op zich laat wachten Je doet je best je leeft je in je stelt je op je houdt rekening met gevoelens en tegenzin…

Voor eeuwig aan elkaar blijven kleven met tegenzin is nutteloos. Het gelukkig worden zonder elkaar als ze op een volwassen manier, vaarwel hebben gezegd. Een vechtscheiding is zo ontzettend triest en levert altijd verliezers op. Beide partners krijgen daar kwetsuren van en houden lelijke littekens over.…

niets meer Dus leef ik met het weinige goede En zoek ik naar het betere, elke dag weer Ze zeggen dat je moet accepteren En veranderen doe je van binnen Maar vechten tegen een ongelukkig gevoel Daar kan je niet van winnen Als ik niet kan zijn hoe ik wil zijn Dan ben ik maar wie ik ben Dan zullen mensen mij leren kennen Zoals ik mezelf met tegenzin…

Met haar op zijn sterke schouders gaat hij het schuimend water in waardoor haar lichaam kletsnat wordt en geen van twee kent tegenzin. Gezellig liggen zij hij-aan-zij in het gloeiend-hete zand, 's nachts gaan zij wandelen heel romantisch hand-in-hand.…

De dagen worden sneller moe en staan met tegenzin op. Het is nog donker hoor. Ze willen dat ik iets doe. Voor hen. Wij samen, wakker, toch? Of ik de kelders van de duinen weet wonen. Of de instelling voor Gesleten Dagen. Ze willen her en der zoetjes beter worden. Ja, maar zwijg.…