Alle inzendingen over weldra Pasen

Fluitenkruid alom een Pasen als geen ander merels op hun nest…

geloven in onze eigen verrijzenis is verder zien dan wij kunnen denken door het ritme van lente, zomer, herfst en winter wil de schepping juist vertrouwen en rust schenken tijdens schaduwrijke momenten waarin wij ons leven hier zo vaak met anderen delen is nieuw licht te ontdekken omdat onvoorwaardelijke liefde, door Gods…

even weer het kind voelen als een huppeldrafje vrolijk langs het fietspad springt grasgroen woelen rond een gele boterbloem glanzend plukklaar als het mag met ronde steentjes sjoelen ei ei en chocolade voor een pasgeboren lach ik heb je en ik neem je lentedolle stappen in een eindeloze dag…

Stil zijn zal ik want de dagen die komen heb ik nodig om te leren begrijpen waarom nu zoek ik nog naar antwoorden wie ben Je blinden zien doven horen verlamden staan op leer me deze dagen te ontdekken wie Je bent stil zijn wil ik maar wel voorlopig zoals een geheim dat ooit wordt onthuld stil staan wil ik bij het…

Gestruikeld ben ik Al zo vaak over mijn Uiteenlopende gevoel Van ik - wie is wie In dit ene mensenkind Vraag ik aan hen Die in mij wonen - Pasen geeft me de keus: Wil ik Martha of Toch liever Maria zijn?…

in den beginne was er alles overweldigend het bladerdak der subtiele bescherming en dan de zon erdoor in den beginne sloeg de slang zijn lijf om ruwe schors, de stamvader werd stil op het laatst een aardkorst kil vanonder grof geweld en duizend gele bloemen, vastgesteld op slechts die éne dag het mag een feestdag heten…

Wanneer we aan Pasen denken, zijn het de jongeren, die daar. aandacht aan schenken. Er is vakantie, fuiven en uitgaan, ze genieten van hun leven en hun bestaan. We nemen dat zeker niet kwalijk, ze zijn jong en hebben gelijk.…

Heden, 1984 jaar geleden, is de dood onttroond. Ja, neem het Halleluja maar weer in de mond! Wij baren witte ogenblikken: Schoon te kunnen beginnen waar je hopeloos was ontspoord. Royaal te kunnen vergeven wat men al jaren dwarszit. Vul je zorgen maar omgekeerd in... Heden verbleekt het noodlot, het pijnlijk-nabije einde. Mensen…

Pasen Opstaand uit de dood De magie van het geloof is groot Jezus wordt alom aanbeden Heeft voor ons geleden Door zijn verscheiden zouden wij minder lijden Maar een ding verbaast je De haas is nog steeds het haasje.…

In gedachten zie ik een gebogen figuur die zich tussen een menigte joelende mensen voortsleept Op weg naar de heuvel van waaraf hij nog één keer de mens zal zien Niemand doet iets Zelfs zijn vrienden niet Een mysterie voltrekt zich…

zijn opgewektheid heerst in het huis van plezier na de opstanding…

Als wij het woordje Pasen horen, weten wij, dat de Paashaas ons hartje komt bekoren. Hij brengt veel lekkernijen, zoals snoep en chocolade eieren. Dat is zo zoet en smelt in onze mond, we eten onze buikjes rond. Voor één keer mogen we snoepen, spijtig niet lang, want Haas wordt terug geroepen.…

de oude winter uit het huis gejaagd de tafel, een wolk katoen. toast en wijn voor elke gast wij praten niet over de kroon met doornen. schreeuwend rood de troon die Hem verried zwart en tinten grijs, begraven wij dromen de zon. snuiven blauwe hyacinten. maar het gras is smal vingernagels in blossom gel geverfd zo reiken wij naar tulpen…

Wazig zijn Zijn ogen. Beangstigend Zijn dromen. Verwarrend de woorden. Hij kan niet meer Vechten tegen het onweerlegbare Het rechte pad vinden in de wirwar van Zijn denken Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden Hete tranen uit blinde ogen. Gekromde rug door pijn, die door prikt tot in Zijn hart. Donkere wolken bij klare hemel zijn…

met Pasen nam de liefde ons te grazen niet iets om je over te verbazen want zo lopen soms de hazen met Pasen gedonder in de glazen bloemen geel in vol geschonken vazen geverfde eieren en scherp gekruide kazen met…

Een Stille Zaterdag in Leuven Met op De Oude Markt het gonzen Van de toeristen, louter sponzen Het streekbier schuimt er in de sleuven Student, gezin en Koeienschieter Bevolken in april terrassen En het is veel te warm voor jassen Hoe koel is dan toch de Sint-Pieter Door ’t Groot Begijnhof bruist de Dijle Aan het stadhuis prijkt beeldhouwwerk…

Als alles in mij is verstard tot steen, tot muur, tot een spelonk mijn zelf verworden is, waarvoor een rotsblok ligt, wees jij dan vonk in mij, wees vuur, verlicht mijn hart. Ontgrendel jij dan mijn bestaan dat mank aan wonder nergens daagt. Maak stromend mij weer, warm en zacht, jij die mijn oorsprong heilig acht. Dan hoor ik op…

De laatste luier die ik verving was onder ‘Den Uyl’, veel vuil en gehuil Weldra waait er weer een nieuwe wind!…

ik zie mijn moeder de dood is in haar ogen een sterfbed ter beschikking gesteld door de zorg ik zie haar vraag en ik antwoord "weldra ma" en toen ging ze, zomaar…

Weldra genieten wij weer van de mei vogels boven de bollenvelden op hun weidse traject. kent de kennende liefhebber weldra in alle toonsoorten van de lieve lente ieder aspect.…

En omdat wij geen dieren mogen doden Wordt weldra ook het suikerbeest verboden.…

De burgemeestersketen van Patijn Wordt weldra om een nieuwe nek gehangen Die volgens het gepeilde volksverlangen Het liefst die van een vrouw zou moeten zijn. “Het liefst een vrouw” is mij te algemeen, Zolang er niet gezegd wordt wat voor een.…

Dat gold tot nog toe niet (en dat is gek) bij geestelijk of bij fysiek gebrek: De wet wordt daartoe weldra uitgebreid. Dus 'Pinkeltje' als spotnaam voor uw man is iets wat dan niet door de beugel kan.…

Al zijn ze bij ons kennelijk beroemd Toch vindt men in het grote buitenland Het trio ongetwijfeld arrogant Dat zich bij voorbaat al “de Toppers” noemt, Iets wat ze weldra niet blijken te zijn En ook hun tophit “Shine” is enkel schijn.…

Voorbij de opstand van de sneeuw Ze heulde met de wind Die haar weldra vallen liet Onbeweeglijk Liggen kristallen op de aarde neer Wie nu nog doorloopt Maakt geen stap meer ongedaan…

mama, mama, kijk! Mijn boterham doet kaka - gesmolten paashaas…

opgelapt in spread als lustobject genaaid op elke plek belegen worden als roodpluche canapé gedeeltelijk bekleed vastgeklonken aan haar antiquair voelt zij zich meubelstuk…

Ik hoop nog vaak met Pasen bij je op visite te komen en we zien elkaar nog ooit in het land van onze dromen.…

Op Goede Vrijdag Is Hij begraven, Niet in een graf - zijn graf was het hellevuur-, Doch zondagmorgen Was Hij weer opgestaan, Ging door de velden, Glimlachend vredig Naar de hemel van blinkend blauw. De bloemen stonden, Trossen en kelken, Schommelend en wiegend, Pralend en teder, Terwijl Hij, kijkend, kwam; De duinrand waasde Leeuweriken…

Pasen is voor mij het enge verhaal van doornenkroon op bloedend hoofd, spijkers door handen op houten kruis, scheldende massa, Verlosser beloofd, afgescheept met strompelende zielenpoot. Verloochend en bedrogen, alleen geliefd bij Maria M., voor immer in mijn ogen een vrouw om van te houden.…