Netgedichten

netgedicht (nr. 6.877):

PASEN

Pasen is voor mij het enge verhaal
van doornenkroon op bloedend hoofd,
spijkers door handen op houten kruis,
scheldende massa, Verlosser beloofd,

afgescheept met strompelende zielenpoot.
Verloochend en bedrogen, alleen geliefd
bij Maria M., voor immer in mijn ogen
een vrouw om van te houden. Als een dief

in de nacht stond Hij enkele dagen
later op, alsof er niets was gebeurd,
sprak wijze woorden, geboekstaafd.

Nú zijn velen aan onwetendheid verslaafd,
gooien bij het “riestern” voor hun beurt,
kunnen geen hardgekookt ei verdragen.