Alle inzendingen over vrijheid

Mijn vrije geest voor jouw vrijheid. Vrijheid in eigen hoofd, in hart; vrij van hoofd én hart! Alleen dan kan ik vrij zijn. Vrijheid voor, door en vrijheid met jou... Mijn vrijheid voor de vrijheid compleet in een nieuwe wereldlijke stroming. Stromingen door de rivieren en oceanen over de aardbol. Opdat íéder mens vrij wordt en zal zijn…

Ik had willen dwalen in tuinen die niet de mijne zijn. Ik had willen dansen onder het oog van de zon. Ik zou me onderdompelen in een plantenrijk haar dauwtranen kussen me neervlijen in een groene nevel. Voorbije vlinders uitnodigen en een lieveheersbeestje dat haar leven uitstippelt mischien mijn dromen laat leven. ~ ~ ~ ~ ~ ~…

laten we eenmaal achter de maan kijken om te zien waar het licht vandaan komt laten we eenmaal uit de lucht samenvallen om het logge lichaam in tijd en ruimte te verliezen laten we eenmaal het licht schijnen op het ijzig nog ongevormde hart laten we eenmaal de hemel bestormen en opgaan in een eindeloze sterrenregen…

Hoe is het mooglijk dan Dat men u vangen kan Vogel, gij licht van pluim. Vliegend door het ruim; Die langs de loverhang, Nachten en dagen lang, Ons stemt tot goede luim Door klank en zang. Gij zit thans in de kooi Treurig, niet half zo mooi Als toen ge door het bos Vloog blij en los; Spreken dat kunt gij niet, Maar wen ge uit ’t kooitje…

Iedere minuut een Eeuwigheid, elk moment oneindig. Van de tijd de grens verlegd voorbij een ster in het hemelrijk. Onmetelijke ruimte en geen tijd. We leven nu en hier op aarde, dat is waar. Maar hoe ondergaan wij dit in een eindeloos bestaan..? Ieder maakt zijn keuzes, kiest zijn weg, toch in een ander licht... Met meer inzicht gericht…

het hinderlijke zoemen maakt me kregel het schijnbaar hulpeloze ja, ja, beperkte blik ik weet het maar de uitweg ligt zo voor de hand ik zet hem vrij verloren zonder hulp van mij doet hij een laatste hopeloze poging waarom zet dit gedrag maar ook mijn ergernis mij aan het denken?…

Een leus, die alles aangrijpt en bezielt, Een levensboom, waarvoor het mensdom knielt, Een ster, die voorlicht naar een heilig Oosten, Een wekstem om gebreidelden te troosten. Een wapenschild voor leugen en bedrog, Een krijgsbanier beklad met adderspog, Een droom, die spreekt door valse visioenen, Een struik, die wel verbruint, maar…

hoe vrij ben jij? we moeten naar school. we moeten gaan werken. we moeten trouwen. we moeten kinderen opvoeden. we moeten geld verdienen. we moeten eten en drinken. we moeten ons kleden. we moeten normaal doen. we moeten de actualiteit volgen. we moeten stemmen. we moeten onthaasten. we moeten ergens in geloven. we moeten elkaar respecteren…

Mijn leven voelt als een gevangenis waar ik maar niet uit wil komen. M'n straf zit er op, ik mag gaan. Maar naar wie, waarheen, waartoe leidt dan de weg die ik mag gaan?…

Ben jij bang voor de toekomst? Heb jij daarom de controle over alles? Denk jij dat je alle touwtjes in handen hebt? Door alle minuten van de dag in te vullen Vanaf het moment dat je de ogen opendoet Tot het moment dat je ze sluit Denk jij echt dat het leven zo is? Is dat je toekomst? Is dat wat je wilt, alles vastleggen? Geen ruimte voor niets…

Indien de waarheid daar is, waar mijn broeder ze mij toonde, wijlen mijn broeder Pieter-Floris; - (hij was student in de teologie aan een rooms-katoliek seminarie) - indien het Godszoon is die ging ter Golgotha en zijn goddelike droefenis was de menselike bevrijdenis, dan is het vlaamse volk Gods uitverkoren volk, omdat het ging als de goddelike…

Vogels zie ik vrij door Het luchtruim vliegen Op weg naar oneindige vrijheid Die hen voor eeuwig vervullen zal Telkens opnieuw halen Ze mij bij de tijd - Maken mij bewust van Wat leven is - Van wat míjn leven is…

ze las alles over die tijd, jammer dat ze die niet had meegemaakt ze zag zich zelf al huppelen in een jurk lange haren (alles is liefde) het had haar zeker niet misstaan je bh afdoen en liefhebben ook al zat je in een relatie. was dat niet groots? tegen discriminatie, oorlog en geweld vlechtjes in je haar en blowen en muziek, dansen…

We bouwden hoge dijken maar het gevaar kwam van rechts en we konden ons niet verdedigen maar ze stuurden de amerikanen en de atoombom en toen was het voorbij en weer vrede ik stond machteloos tegenover de politie en de liefde en kreeg gedachten in mijn hoofd het gevaar zat in mijn eigen hoofd en ik kon er niets aan doen maar ze stuurden…

In jouw nabijheid wordt het leven trotser door de rivieren je bent op papier niet groter dan ik die in een bladzijde leeft bij dageraad zal ik vertellen hoe het uitzicht mijn emoties schildert tegenover bergwanden met witte dorpjes zoek ik mijn wandelstok op een balkon onze gedachten ondermijnen geen vrijheid brengen alles…

Een vogel dartelde vrolijk en vrij voor mijn raam vanochtend voor hem is het ook 5 mei.…

grijp je deel je koester je vierendeel je behap je bedans je ruik je streel je bespeel je aanvaard je oog je hoor je lief je omarm je beweeg je lees je adem je bedank je herdenk je wil je gun je zaai je draag je wieg je fluister je kus je mijn Vrijheid…

Heb ik wel genoeg woorden op stal staan om onze vrijheid te vieren het kan nooit genoeg zijn heb ik wel voldoende gevoel om iets te vieren waarvan ik het waarom niet weet ik heb immers altijd in vrijheid geleefd of juist daarom moet ik de vrijheid vieren omdat ik niet beter weet of omdat mijn vader altijd zei vier het voordat je het…

Ik ga het uit de weg, ik stop ermee. Ik ga weg, ik ben er klaar mee. Ik zoek mijn eigen weg, ik wil je mee. Ik ga op weg, ik neem je mee.…

Ik uit mij super graag op papier En doe dit met veel plezier Anderen mogen dit lezen En het zo mee beleven Ik kan met woorden en zinnen Elke keer weer een gedicht verzinnen…

Op het Haagse Plein voor ons parlement post je elke maand een dag met een roze poncho aan Wat vrolijk dacht ik een kleurrijke parel die daar stevig staat omringd door je makkers Toen sprak ik je aan je moeder zit al jaren vast in een cel in Rwanda je kunt haar niet spreken Zij draagt er zo’n roze poncho het vrolijke gevangeniskostuum…

loop vrij uit beton uit stof uit huis loop vrij door de velden het massief verdwijnt zo zonder angst als de zon loop vrij door de velden zo bloot de zon op je huid hoor de muziek zoals de eerste keer zo jong opnieuw de zegen wind, zon en regen uit beton uit stof uit huis loop vrij…

"Ik hou van vogels", zei de man Terwijl hij weer een gevleugelde zijn vrijheid met kooi ontnam. En van alles wat de vogel maakte restte slechts zijn zang.…

Het was niet het leven, noch de dood, die mij bekoorden in dit leven van me. Alles, wat ik eens, lief had is verdwenen, in de diepte en leegte der beleving. Er was, naast het analyseren en optekenen, één grote liefde in mijn ziel der leven overgebleven. Ik werd, en word namelijk stil in de stilte. Het is het eigen, dat ik voluit…

Als ik nog éénmaal te kiezen had, o God ik zou niks nooit meer verliezen: enkel en alleen ervaren van het gelukkigste geluk! Al huil of lach ik, ìk voel en bemin intens geluk te mogen bestaan en vooral ademhalen van de frisse Brabantse lucht. Als ik o God eens iets dan ook ooit verliezen zou; het zou slechts de boosaardige Petra Hermans…

De storm luwt niet niet meer als de woorden eindelijk wat vleugels in de lucht beschrijven. De rups kent de weg ik volg vandaag trek ik mijn lichthuid aan.…

met het anker als boegbeeld doorklieft mijn voorsteven de koele stroming ploegend door het maritieme parelmoer ben ik trots en fier getooid de wimpels van het vrije leven wapperend in zachte bries met alle winden mee laverend in het frisse helder ben ik gelijk de kleuren van het Hollands blauw met wolkenwit lonkend met open vizier…

Bruisend zwalpt me over 't hoofd ene zee; Wervelwind warrelt woest, rukt me mee... En de sterren verzwinden, verslinden elkander. Gans in gloed staat 't heelal, Doodsgebrul, angstgeschal, Klinkt overal! De zon alleen, die hemelsalamander Vonkelt tevreên op mijn vreeslijke val. Uilgekras, slanggesis mij begroet, 't Spuwt naar mij, al wat…

Een dromer heeft toekomst. Hij leeft in zomerweelde alle wolken zijn verzwolgen door de oceaan. Zijn ogen zijn wagenwijd open gegaan bij het besef hoé de dingen beginnen. Hij zelf heeft het niet bedacht maar is een speler in dat grote spel dat “leven” heet Het harnas heeft hij afgeworpen, onbevangenheid is zijn troef De vrees…

Steeds maar cirkels, kringen in het rond Licht in het hoofd, niet in staat om contact te maken met de aarde. Gevangen in gedachten en patronen. Zie niet hoe het blad aan de Linde zich ontvouwd. Mijn hoofd zit vol. Ik loop door zonder te zien. Zolang als mijn voeten me nog willen dragen. Had ik maar oog voor de vogels, symbool van vrijheid…