Alle inzendingen over filosofie

kan iemand verstaan wat onderhuids voortleeft? ongelezen, beproefd, bevattelijk, om uiteenlopende redenen het gedicht spreekt uit wat er staat, bos omzoomt het voorportaal dicht, ongerijmd, vertwijfeld en in opstand tegen lege orde het gras spreekt geen taal, is dienstbaar aan groenheid, aan zomergoud tot het woord sterft, tot boek…

vooruitlopend op een zon die ook toen scheen op bladeren die zich destijds ook verloren volgens het strijdbare, het tegengas van het tegenstrijdige dankzij een verlate kennismaking, het voedzame van een maaltijd die wacht dit zich neerleggen in eerste aanleg, nog voor het voltooien dat alles achterhaalt…

Hij is de roek die achteloos zijn nest bouwt in de top van een hoge boom en strijdvaardig heerst over krakende populierenbossen De nacht ontbreekt aan licht omdat Hij mens en dier dwingt uit te rusten En de nachtwezens zo hun ruimte geeft Hij is de steeds veranderende schaduw voor hen die schuilen willen tegen de aldoor brandende zon…

Ik mag Er zijn Hoef daar Niks Voor te Doen Ben niemand Wat verschuldigd Ik mag Er zijn Ik ben goed Zoals ik ben Ik hoef Daar Niks voor te doen Ik mag gewoon Ik zijn Dat is genoeg Ik ben genoeg Ik ben van waarde Gewoon door Te zijn Al doe ik niks Ik ben van waarde Ik mag er Gewoon zijn Niemand hoefd…

Een roodborstje zingt Zijn hoogste lied op een scheefgezakte grafsteen om zo te verfraaien wat vergeten lijkt Hij is de fragiele klaproos in de berm die geduldig wacht om geplukt te worden door een kind waarmee Hij Zijn jeugdigheid kan delen Hij is het avondrood die het hemelgewelf in het westen als een vuur doet oplaaien Totdat de schemer…

twee mensen wachten hoe doden zij de liefde in de tussentijd de aarde kleurt zwart het wachten van gisteren is verleden tijd een wachtend leven vervaagt de herinnering aan verloren tijd twee mensen wachten in hen zingt het verlangen ze doden de tijd…

In het verleden werd ik, lerend en groeiend, anders dan zij. In het nu ben ik, groots denkend, in wezen klein In de toekomst word ik slechts een herinnering in hun beeld van mijn zijn.…

de essentie van het schrijven is niet een boek uitgeven maar je in het schrijven uit te kunnen leven als een voetballer echt van z’n sport houdt een topper wordt of niet zal hij dit van jongs af of tot stokoud blijven want de passie verliet hem niet een bloem leeft voor dat wat hij moet doen het zijn - in kleuren en geuren en afwachten…

Kinderstemmen echoën de eeuwen aan elkaar. Een zoet gebaar, het verre verleden door de muren vertaald. Ze blijven gekweld roepen door de schaduwen tussen de muren. Niemand die ze horen kan,ingehaald door de tand des tijd. Maar ik hoor ze roepen, ik hoor ze gillen Hulpeloos staar ik met slappe armen en een leeg gezicht. Ik staar in de schaduw van…

De weg Vervolgen Overal doorheen In plaats van Er omheen Ogen en oren dicht En gaan Diep ademhalen Loslaten En zonder denken De sprong Wagen Naar leven Lopend Langs de afgrond Van mijn eigen grenzen In het vertrouwen Steeds weer Een stukje Van mijzelf Te vinden Als ik lief wil hebben Moet ik een held zijn En dwars…

Synthetisch verpakt ego in pak Hapklare lariekoek op provisie Verleiden de missie Geïntrigeerd met mijn ogen wijd Gevallen al de eerste keer Onbewust tot de eerste meer Geobsedeerd roes van verleiding Bedwelmd de intoxicatie Ware kwakzalver en vaccinatie…

Verandering beweegt altijd. Leeft als stromend water. Alles verandert waar je bijstaat, wat je ook doet of laat. Conservatieven houden daar niet van. Bouwen graag muren en dammen. Progressieven dragen water. Dragen water naar de zee. Wat doen wijzen en wat narren? Wat doen levenskunstenaars? Ze houden van verandering. Drijven met het…

Wat als, ja twijfel Goed fout, nee een wijze les Een weg bewandeld badend in het licht Of een weg bewandeld omgeven door duister In beide richtingen een weg met één richting Want terug staat voor stagnatie Een leven zonder het heden Die ene richting, voor sommigen schrijnend Want schijnend oogt het dwingend en ondermijnend Wanneer de weg op…

hij ziet de weemoed in de wolken als hij door de droeve dagen zwerft duizend mijl in de schoenen van de wereld lopen om iets van het verlangen te begrijpen…

In WO II gingen er 25.000 per dag 6 jaar lang Nu leggen we de wereld plat Voor een fractie daarvan…

Gouden blad in de wervelende wind Als een kind zo verwonderd Dwarrelt zij daar zeer gezwind Een zomer lang heeft zij van vrijheid durven dromen Alle winden meewaaiend Welnu is de grijze herfst gekomen Precies zoals een jaar geleden Heeft de oude eik haar afgestaan Vreedzaam dwarrelt zij naar beneden Klaar om nogmaals dood te gaan……

Tweehonderd jaar geleden werd je vijfendertig Nu tachtig 8 Uur minder door corona is nog steeds prachtig…

Mens Je kwam Hier Op deze Aarde Hulpeloos Puur Wijs Natuurlijk Als Een wonderlijk Natuur Verschijnsel Groei Maar op Dicht Bij jezelf Alles Wat je nodig hebt Zit in jou Mens Wonderlijk Natuurverschijnsel Jij bent oke Op je mooist Gewoon Door Er te zijn…

voorbij de horizon eindigt het zicht begint het denkbare voorbij de sterren dooft het licht wacht het wedervaren in tegenstromen langs hemelbogen in drommen doorwaakte dromen tot zienderogen…

Ik zoek Gelijk Gestemde Ik ontmoet Gelijk Gestemde En toch Achteraf Schijnt dat Toch Weer niet Zo te zijn De ander Zoekt Ook Gelijk Gestemde Vind mij Als Gelijk gestemde En toch Achteraf Blijken we Toch weer niet Gelijk Te stemmen Wat een gedoe Ik word er Een beetje Moe van Ik denk Dat ik Maar ff.stop…

Baby's Ik hou Er van Nog niet Gevormd Nog Gewoon Baby De Puurheid Van De natuur Van Het mens zijn Baby's Ik hou er van…

Wie ben je, wanneer niemand danst, naar jouw pijpen? Wat blijft er van je over, wanneer je verloren hebt, en er niemand overblijft, die naar je luisteren wil? Weinig meer, geloven de verliezers. Gelukkig alles nog, beseffen ware kiezers. Winnaars en verliezers. kiezen samen spelen. Wie altijd moeten winnen, spelen het spel niet meer…

dit is om te vinden om niet meer te weerleggen grijs in het gebied overal ter plaatse diep in het uur dit is geen gouden vondst dichter bij de kern te verruilen met randverschijnsel hoe later, hoe verder van nu zowel volledig als desnoods dit is de verblijfplaats ongebonden aan toekomst standvastig toekomend en ooit wederkerend…

een barst in de liefde bijvoorbeeld is geen vloek ze schijnt slechts licht op wat we proberen te vergeten ze legt onze breekbaarheid bloot zonder ons te willen breken een barst is geen vloek tot we haar geweld aandoen…

Er is niets oud en ook het nieuwe is er altijd al geweest, voor een piramide is ook de sfinx slechts een waakbeest, een schil in terminologie van beelden waarover men denken wil, deinen mythen voort in menselijke overleveringen en ideologieën schouder aan schouder in de menselijk geest, dat tijd in materie niet bestaat, worden…

Waar is die grote herder gebleven die we nu zo nodig hebben? naar welke sterren is die gevlucht, naar welk ver oord waarvan hij zichzelf nooit had gehoord. Het gezicht afgewend van een beloofde wereld die hij schiep, een volmaakte plaats waarop hij als eerste liep, uit die klei waarin hij droomde modelleerde hij zijn eigen beeld,…

Zijn er anderen die je pijn kunnen elimineren met zachte invloed je verdriet wellicht keren. Voeden anderen zich vanuit jouw geheugen om je te raden hoe wel weer te deugen. Hoe wis je dromen nu weer uit je ogen voel je de dagen weer vol mededogen. De geschiedenis kent geen rechte randen meer in je dromen herleef je zijn dood keer op keer.…

Hij beveelt de zonminnende citroenvlinder richting de bosrand te gaan voor het houden van een heilzame winterslaap Hij is de gele trilzwam die de oude iep langzaam uitholt Zodat het ieder uur een beetje meer sterven mag De bladeren die van de bomen waaien zijn geel nu hij ze weer heeft teruggenomen omdat hun vermoeide takken ze niet…

Ik werk graag voor het raam En voor de voorbijgangers werk ik dus achter het raam Ik prostitueer me graag en veelvuldig Prostitueer me met het buitenlicht Kan daar niet genoeg van krijgen Zet het raam het liefst open En als dat niet kan op een kier Mijn longen zoeken frisse lucht Mijn zijn zoekt de elementen De elementen van het buitenleven…

langzaam vallen woorden dicht hun letters vullen bladgoud scheppen sfeer, onderliggend van toon gewichtloos wikkend van verre naderend, weerlegbaar vasthoudend, met voortgezet verwijlen cijfermatig onthutst, tijdelijk voor het grijpen, wilsbekwaam en immer voortbewogen…