Alle inzendingen over wereld

In licht geborgen ontvouwt zich een subtiele kracht die zich uitschenkt in een zachte nevel over de aarde stromend over de kale landerijen, dorpen en steden Kleurt zij alles opnieuw in: van verzakte huisjes aan de bochtige dijk en de smalle wateren langs drachtige koeien in de wei tot de vierkante loodsen die zich optrekken aan de regenachtige…

Allen zien wij wij van het stof naar de verbetering voor onszelf een vergeten geest Allen denken wij wij door het duister naar innerlijke controle voor onze geliefden een vergeten leven Allen voelen wij wij met de pijn naar de drijfveer voor ons geluk een vergeten genot Allen horen wij wij uit de klank naar algehele zin voor…

De verborgen ingang wordt iedere dag opnieuw gevonden Jullie treden in Carters spoor Daar ligt de jonge god Wij hebben hem alles ontnomen Op zijn laatste rustplaats na Reisbescheiden, praalwagens Evenbeelden en troon, zij lieten hem Voor de wereld der levenden in de steek Hij die wilde reizen wacht iedere dag op zijn gade…

Arm of rijk Blank of zwart Het doet er niet toe. Maar toch, waarom? Waarom jij daar en ik hier. Waarom jij zo en ik anders. Het doet er niet toe. Maar toch……

Op straat glinsteren de plassen in het avondlicht, worden extra beschenen door de lantaarns die werpen ook hun licht, op die waterpartijen. Mensen spoedden zich naar huis, haard en centrale verwarming en natuurlijk naar gezin. Langzaamaan worden de straten stiller, steeds meer mensen zijn thuis, alleen op straat, beschijnen de straatlantaarns…

De tijger loert vanuit de bosjes, aast op een hert dat daar nietsvermoedend staat. De rust en de kalmte die het ranke dier uitstraalt en dan het besef dat die zeer binnenkort ruw verstoord zal worden, is nog wel het ergst. En zo gaat het ook in de mensenwereld min of meer, alleen dan over een langere tijd, zegt mijn sombere wereldbeeld, dat…

een bloemenwijsje uit vroegere tijden beademt een melodie van buiten de schaduw volgt getrouw Moeder Aarde bergt diep in haar schoot eigen innigheid de oude natuur vergeet niets (ook niet de vergeet-mij-nietjes) alles zal door ‘t levenslicht verder groeien en bloeien dat zich in haar voltrekt door eigen aard op de oude wijze Moeder Aarde…

in een zee van tijd zijn wij verloren gegaan tot einde in het bestaan in een zee van spijt zijn wij onder gegaan draaien onze rug in de richting van de maan in een zee van hoop zet ik mijn ziel te koop…

We schoppen tegen de wereld, en toch blijft zij dezelfde ronding maken.…

Mijn wijde huid tussen beide polen voelt zich tegen heel de wereld bestand, is door zijn eigen rimpels overmand, die steeds, spelend of strijdend, ronddolen. Sterke stromen laat ik samenscholen; trekkend van Nieuwe wereld naar Morgenland toeven ze graag bij 't Hawaiaanse strand, achter vreedzame golven verscholen. Dit lieve eiland vol zwoele…

De aarde, blauw aangezicht in het kosmisch kille licht, ik wrijf je warm, op de vlucht tussen de planeten, waarvan we de namen kenden en toch weer zijn vergeten, ik dicht een arm om je middel heen. Zijn wij nog dat argeloze kind, dat zich aan haar wil kon overgeven ? Daarin komen we liefde te kort, een woord waarom gelachen wordt,…

Door Roemenië rijdt een bus met diep ontroerde jongeren. Zigeunerfamilies zwaaien terug, die glinsterende ogen…. nog één blik werpen zij op wie hen lieten delen in zoveel vriendelijkheid en hulp. Op hun lemen huisjes brachten ze dakleer aan, ze speelden met hun kinderen aten mee, leerden hun taal, wasten kleren in de rivier waaruit zij…

Vandaag lag er een witte deken ik zag de hele wereld ingepakt zover als ik maar kon zien zal hij straks verdwenen zijn of blijft ie liggen en verwarmt hij ons dan ook nog bovendien…

Zo daar zijn we dan Ja, we staan echt op de kaart Vanuit het heelal Zie je een brandhaard En daar gaan we dan Ja, we gaan echt van de kaart Met valse ideeen Weg van de aard Ha daar zijn we nou Ja, we hebben nieuw land vergaard De eerste bewoners Zijn niet gespaard En dus zijn we dan weer Terug op de kaart En vanuit het heelal Zie je…

Als de mensheid Maar zou leren, Zou leren... Wat ware liefde is... Zou ze zich niet zo bezeren, Was er niet zo'n duisternis.…

'Israël is vervallen,' Citaat van auteur David Grossman 'tot gevaarlijke apathie'. Zijn zoon sneuvelde in Libanon Deze uitspraak deed hij dus Zonder enige sympathie 'Kijk niet alleen naar de extremisten maar naar de meerderheid van dat arme volk met wie ons lot is verbonden'. Over en weer kinderen zonder ouders Over en weer gezinnen zonder…

Met tastbaar genoegen wordt mijn bloeiend loof liefdevol overgoten In stille wateren wordt het leven weer manifest en frivool vervolgt het kabbelen van het levenswater zijn weg De storm kent in de luwte geen ademnood meer Met zuivere intenties breekt het verleden zijn stakige punten en herleid ik de schoonheid der dingen tot hun…

de aarde staat met wapens overvol hé wereld hoe haal je het in je bol…

Onverstaanbaar prevelt hij de zin die hij geeft aan zijn bestaan Waar haalt hij het lef vandaan om vlees en bloed met geest te verwarren? Om het heilige leven te sarren, op te porren en te doden? Om zand te strooien in de ogen der Goden? Wat hij wil is levensvreugd, maakt van zonde weer een deugd Maakt van water rode wijn de mens…

O Nux, het leven is een jeremiade, de nacht een zwoele ballade. Quo vadis? O Petrus, wij klagen, Jezus' afscheid kweekte mishagen. O Juturna: Quousque tandem! De Lethe stroomt, Quia absurdum! Morpheus houdt ons in de handen, Kassian kassian! om alle landen. Het razende water is omineus, onsolide en violent en dubieus. kind van Baäl, u…

het konijn rondjes rennend in het gras, alsof het nooit ooit anders was, zo zacht zou heel het leven moeten zijn, want de wereld is hard, de mensen zijn hard of hard geworden en het dromen moet weer hardop gedaan worden, op zachte voeten, met konijntjes die rondrennen in het natte lente gras- als dat zou kunnen dan kende ik geen…

wat rest is de regenboog ik weet de zon achter mij en de straat is, zoals immer, glimmend nat…

Voor Paul B. Het zijn extreme tijden in secondes wordt over miljoenen beslist ja, dollars en mensenlevens, heel gewoon volle stadions wereldwijd orkanen van geluid op de gladiatoren ”FUCK, KILL, HELL!!” levensgrote schermen overal vol van de onrustigste beelden als je goed kijkt zie je jezelf zwaaien. Het zijn uiterste beproevingen vloedgolven…

Aarde van goud met heldere dagen en zilveren nachten....…

Centrum der aarde, vermenigvuldigingsfactor generatoren in actie, georganiseerd vluchten oorzaak in het heelal, intelligentieverschillen het openstellen verdwenen, leerproces komt op gang velen zullen begrijpen, wij zijn de geroepenen het uit zich overal, in alle lagen der maatschappij eerst nog onwennig, resultaat acceptatie niet meer te stoppen…

De wereld zou zoveel mooier zijn, als men elkander in waarde liet Want waardevol of waardeloos dat zie je aan de buitenkant niet. De wereld zou op haar mooiste zijn, als mensen groeten zonder venijn Maar stel je nou eens voor dat het altijd vrede zou zijn.…

Eén wereld daar: network camera op Leiden hier: introspectie Boudy-de-Beauregard terugluisteren Rotterdam Nachtrijder nu en toen dagpauwoog hier en nu waar komen lijnen samen hier: convergerende- mijn selectieve perceptie hoe anders?…

's nachts in mijn dromen smeken ze om aandacht strekken hongerhanden met lege bedelnappen zonder een kruimel brood zie mij, hoor mij ontken mijn menszijn niet hun ogen kijken mij aan getekend door wreed lot geschokt schrik ik wakker…

In 't gewezen huis van Gods dienstbaarheid verhalen ver en nabij verleden, samen met krachtig, verrassend heden, over schone kunst en daagse nijverheid. Beeld en schilderij, geëerd in elke tijd, zijn verblijd door bedachtzame schreden, die ook gaan naar dat wat mensen ooit deden: arbeid zonder roem, maar zeer toegewijd. Peinzende muren omsluiten…

zo veel emotie te veel verdriet hangt hier rond en er is veel pijn…