Alle inzendingen over taal

Elk woord kun je vervangen door een ander woord Neem stoel kan ook zijn chair en nog zo veel meer Dus als de woorden de taal niet zijn wat is de taal dan wel anders dan een immense leegte elk woord dat immers een ander woord kan zijn God is de combinatie G-O-D Ook andere combinaties kunnen dat en zullen dat ook…

De gezichten van weleer van verre eerdere levens komen nog wel eens in een flits voorbij op facebook: het bekendste medium van het digitale sociale netwerk Ze vragen dan om te reageren of iets of wat leuk te vinden Ik vind het hartstikke leuk reageer zo origineel mogelijk voeg een te 'jonge' foto bij maar ga dan weer snel over tot…

er zijn de klanken en als die klanken woorden vormen is het een taal je hoort nu een piano de ene pianoklank na de andere maar daarmee zijn het nog geen woorden dus ook geen taal hoeveel liever je ook altijd die piano hoort terwijl je uitkijkt over wijde heuvels als het regent en ergens de vogels schuilen in de bomen…

Ik bewoon het klimaat waar ik in schrijf, in de kleuren waarin ik ben gehecht, geloof in feiten en non-fictie,in een eigen dictie met fictieve realiteit betaald als dagelijkse waarheid onecht, perforatie van ideeën gevonnist tot de prullenbak, de loep stelt elk detail in een breder prisma vast, versnippert het taalgevoel…

Denk je aan mij? Wat leuk Schrijf je mij op? Grappig Maak ik je blij? Wat lief Weet je nu genoeg? Heerlijk Wil je nog meer? Goed dan, later Kan ik nu gaan? Ik kom zeker terug Zei je iets? Nee hoor Oh, ik dacht dat je aan het dichten was. Nee hoor. Ik zei niets.…

Nuwe* inzichten Nopen mij Over het nu te dichten. Toen was het nu Nu is het nu Straks is het nu. Het is continu Nu.…

Tergend langzaam wordt de kern van gedachten weer begaanbaar, verbleken geroeste metaforen, zwerven flinterdunne deeltjes taal vervormd in kortstondigheid en uit de boeken geschreven door toevalligheid waarheden vallen uit het niets en uit de kluwen van overtal van hernieuwde gelatenheid nieuwe clichés worden gevonden populisme…

spring ineens met een top sonnet uit bed en als ik wil beginnen met schrijven zijn de kluts en kloe niet te omschrijven herhaaldelijk iets anders opgezet wel jammer ik was zo enthousiast heb ook nog even naar de kluts gezocht vanuit het zicht rond elke kromme bocht mijn harde schijf misschien wel aangetast typisch gevolg van vernieuwde strofen…

Is er een plausibele reden Je aan te passen aan de omstandigheden Het vraagt tolerantie Met een zekere elegantie Je bent niet snel tevreden. Eerst aanpassen Dan pas aanpassen.…

de de de de de de de de de de het het het het het HetHet HEtHET HET HETHET EEN EEN een een eeneen een EenEEn EEN EEN EENEENEEN eeeeeeennnnnnn de de de de de de de de de de dehet dehet dehet de-een de-een DE-een De-Een DE-EEn DE-EEN eeeeeeeNNNNNNN DE DE De De de de de de de de ….…

als ik denk: ik zwerf door de taal dan is de taal een landschap en ik ben de vrolijke voetganger maar als in dat landschap enorme zwarte wolken zich samenpakken, weet ik opeens: de taal zwerft door mij en ik ben zelf het landschap in afwachting van de storm…

als ik denk: ik zwerf door de taal dan is de taal een landschap en ik ben de vrolijke voetganger maar als in dat landschap enorme zwarte wolken zich samenpakken, weet ik opeens: de taal zwerft door mij en ik ben zelf het landschap in afwachting van de storm…

Als je dodelijk geveld wordt door een vallende oude boom spreken we dan van een geweldsmisdrijf of van een natuurlijke dood?…

Aan M. Wanneer de min in de ogen speelt, En ieder blik een blikje teelt; Wanneer, in elke warme zucht, De ziel naar 't zuchtend liefje vlucht; Wanneer de min de boezem jaagt: De ontsloten mond een antwoord vraagt; Der wangen gloed veel meer verraadt, Dan ooit in minnebrieven staat; De hand, zacht trillend, drukjes biedt, Elk drukje…

De allerhoogste graad in een zin of regel, die geen ruimte en twijfel laat bestaan, van wat ik zeggen wilde, daarin zou een onversneden boodschap moeten staan om al wat mee - of tegenzat, uit eigen hand bedreven, in eigen leed geleden en met tol en taal betaald, verhaalt zich braaf tot het heden, in eigen dicht en slaaf van literaire daad…

Hier wordt ons getoond Waarvan je je kunt onthouden Voor als je het vergeten bent Dat je maat moet houden. Eten en gewicht Gaan altijd samen Twee slechte vrienden Die je overkwamen.…

wanneer bent u het laatst in bad geweest? excuses, die vraag kwam zo bij mij op niet dat u ruikt, welnee u geurt juist top gedraagt u zich ook weleens als een beest? wipt u geregeld met uw echtgenoot in de schone speeltuin van onze taal? daar kan men op de schommel aan de haal zweef niet hemelhoog anders valt u dood gek dat men dol is…

Een dichter gunt zijn laatste woord eindelijk een rustplaats, zijn eigenlijke behuizing buiten de dictionaire om van zijn onbehagen als een inktmop die allang bekend was voor hij werd gemorst op de korst van brood kruimels waarmee het spoor duister werd en alle papegaaien zijn verwend werd de ruimte van de aan mij toegeschreven…

Er zijn dieren die piepen. Zo zijn ze geschapen, tot piepen. Hun tieren te iel in de mist. Er zijn dieren die loeien. Zo zijn ze geschapen, tot loeien. Hun roepen te rauw in de mest. Er zijn dieren onhoorbaar. Scharrelend. ------------------------------------- uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…

Om niet onderweg te stranden Kochten we winterbanden De enige juiste les Voor de dealer commercieel succes Voor de eigenaar ongeluk en stress. Over winterbanden Overwinter banden.…

in dit verlaten oord vliegt de tijd niet langer hij viel in een zee van stilte reiken woorden niet verder ze bezweken onder slapende stenen in tijdloze stolling…

ik denk aan veel dingen maar wat is 'ik' en wat zijn 'dingen' elk moment dat je denkt kun je die vragen stellen wat is 'denken' wat betekent 'vragen stellen' verder vertel me wat 'elk' is en 'maar' of 'die' en niet te vergeten 'betekent' en 'vergeten' stel me gerust zodat ik kan gaan slapen voor even…

dan is er ineens zo'n aaneengebonden nieuw geboren woord op de vroege morgen zo’n spimpelwegge duiding 0nbewus verwant aan jou onder een warme ochtendkus ik veel van je hou lief jij bent me zegge…

Je bewoont waar je het beschrijft, een gekuiste hemel kon niet lichter zijn, je stelt je in op mentale dingen die je drijft met een groter diafragma vast. haarscherp raak je het beeld, uitgelicht in ieder tegengesteld contrast en elk detail wordt geëtst…

vanaf het begin af aan kan ik er wel inkomen want als je erin wilt komen is dat altijd vanaf het begin wil je er niet in komen dan kom je er ook niet in gaat het gewoon voorbij zoiets moet je begrijpen sommigen komen er wel in dan moeten ze haast maken net op het nippertje springen begin of eind van tram of trein dat begrijp ik best…

Ik wil ook kunnen dichten Maar dat kan ik niet Dus schrijf ik gewoon Losse zinnen Die zeggen wat ik bedoel Meer nog die dat niet doen Nooit is een pen gevonden Die beschrijven kan Wat ik voor je voel En nu Hier Met de gedachte aan jouw gezicht Ontstaat per ongeluk Toch een gedicht…

In onze streken Wordt vaak opgekeken. Ook wordt er toegekeken Vaak afgekeken Of weggekeken. Voor deze streken Moet je de vlag niet uitsteken.…

In de schaduw van jouw licht streel ik met mijn ogen jouw lieve gezicht In de stilte van jouw verhaal luister ik aandachtig, naar jouw gesproken taal Uit alle macht spreek ik uit zonder geluid, ik mis de kracht Je kijkt me aan, onbewogen en ik weet er is geen woord gelogen en jij hebt mij verstaan In het schijnsel van het licht raak…

Is het banaal Dan heeft het geen moraal. Het is gewoon Ordinair van toon Straattaal. Het plaatje toont ten volle, Dat geld haast vanzelf gaat rollen.…

lezen op het strand waar ik niet lees terwijl ik lees waar ik ben luchtschappen driften rustig wind wappert m'n haren en fladdert aan m'n vel golven rollen door m'n oren vogel gekir zonder zin alles is natuur en alles is en alles is weg behalve dat boek, die letters, die ruimte ... alsof lezen zo bedoeld was…