Alle inzendingen over liefde

jij speelde met lieflijke dromen een lach rond de mond ogen gesloten vingers op zoek zonder te raken wilde uit vluchtig een mooie romance maar ontwaken regende druppels in wekkergeluid nog even danste jouw sprookje haar lentebruid…

Door alle poriën parfumeer je mij, van beider willekeur zijn we vrij, handen smelten op zachte dijen en in donkere plooien van de nachten, na het waken van de ochtenden kan alleen die ene geur mij raken. Je lachte om de verwondering, ik moest wachten tot onze tijd in as zou vergaan, en die verging, jij bleef om een naam te dopen in…

Deze rondraaiende gedachten alle dagen, alle nachten niet meer stil te krijgen steeds maar horen, niet meer zwijgen. Wat kan ik jou beminnen onvoorwaardelijk, buiten zinnen en zo opgaan in onze liefdesstroom. Als een prachtige liefdesdroom en elke nacht van voor af aan onze wereld samen laten gaan. Een Machtige Liefde van het tweede soort…

Op zoek naar geluk. Geluk zoek je niet! Geluk kom je tegen! Samen alles delen. Samen lachen huilen. Geven en nemen. En leid die ander niet. Neem hem zoals hij is. En hij moet jou nemen om hoe je bent. Samen kunnen praten. Alles kunnen delen. Dat is liefde! Anders werkt het niet!…

Eventjes in je ogen kijken om er het lief in te zoeken Ik zie danslichtjes prijken in je oogjes, tot de hoeken Eventjes in je ogen kijken om daar jou aan te treffen Ik mag zo je hart bereiken om mijn geluk te beseffen Eventjes in je ogen kijken om met lichtjes te zweven Jij, met niets te vergelijken zult met mij ’t lief beleven Eventjes…

Haar ademhaling is nog steeds diep vervolgt haar onbewuste weg door het geluid van de ochtend Hoe lang nog voor zij de ogen opent haar ontwaken in een geeuw wakker maakt Een merel doet een liedje na een specht hakt wurmen uit de grond de zon wacht tot zij hem openlijk twintig seconden in het gezicht kijkt Maar zij draait zich ontspannen…

zij hebben kaarsen gebrand gebeden in wierook verpakt langs pilaren omhoog laten kringelen geknield en in deemoed hun ziel laten zien in het donker van leven naar licht maar de devotie is weg het is een gebouw getooid met de luister van vroeger voelt nooit meer als thuis waar het warm was van zonden in het lijden aan pijn en emoties…

Jij bent alle ogen die naar mij kijken handen die mijne vasthouden alle haren die ik mag kammen Alle monden die ik zoen alle appels uit de eeuwige garden die ik mag proeven Jij bent alle brave vrouwen die van mij houden het zalige jonge lijden van mij en mijn alles blijf jij !…

Haren zwartantraciet als een halo schaduwrijk. Je kijkt maar ziet me niet, ik geef krampachtig van geen opwinding blijk. Spannend en strak. Duizend namen en niet één gekend. Zaterdagmiddag, lentezon over Keizer Karelplein. Als ik toch wat meer lef had gehad.…

Je hebt Het mooiste En het droefste In mij Losgemaakt...…

Dieper dan de diepste liefde verborgen in een duistere spelonk van mijn bewustzijn, verlicht ik jouw gelaat en wacht op dat speciale gevoel dat jij bij mij binnenlaat. Hartstocht wacht op bevrijding in dit verborgen dromenland.Ik speel met strelende luister en dans met mijn verliefde schaduw langs de glimmende rotsenwand. Op zoek naar jouw gedaante…

jij hebt je hand op de stenen gelegd die ik wilde werpen merkte het groeien van woede en wanhoop leidde me af naar een ander pad dat rust aan ons gaf wees mij het nieuw perspectief van gezamenlijk leven wij hebben die stenen gebruikt voor de bouw van ons huis…

(voor Mirjam) Ik heb de muren van mijn flat kaal gemaakt, de schilderijen weggegooid, de foto's her en der neergezet op de vloer. Ik zuiver de kamers met wierook, boen de vloerbedekking met natuurazijn, stof alles af, doe meer en meer weg maar je blijft hoe dan ook aanwezig, diep in mijn hart, waar de stalen deuren luidkeels zijn dichtgeplofd…

Geweld en liefde liggen in het zelfde bed van tijdelijkheid. Zij vinden elkaar in de finishing touch van van de omhelzing.…

Ik zou nog wel eens even dat kind willen zijn dat nooit in mij helemaal is verdwenen leven zonder zorgen dat langs het strand liep, luisterde naar de golven waar ze haar kinderdromen aan vertelde en haar verlangen. Fietsen door de bossen met haar neus in de wind, weer even voelen hoe het toen was dat vrolijke kind. Maar ik ben niet…

Zij omarmt haar pijn achter muren van zwijgen voelt haar vraag veel te klein woorden kunnen breken waar zoveel verdween slechts stilte kan spreken door het grauwe heen de wind draagt haar tranen - hij ziet ze niet graag- zout waait naar zee waar het licht valt, vandaag...…

ik kijk uit naar de dag dat ik je weer zie want we lijken kilometersver weg van elkaar maar ik weet dat jij mij nu ook mist daarom is het, dat ik je naam in mijn hart bewaar. en op de drempel van de slaap (het is te saai voor woorden) denk ik aan wat je tegen me zei ik blijf het altijd voor je herhalen terwijl ik op je wacht, zelfde tijd,…

Jouw handen strelen haar de diamant wiens schittering mijn ogen pijnlijk raakt. Ik keer mij af (ach schijn wat lijk je schoon) en zie daar buiten druppels dauw de zon weerkaatsen Mijn ziel zoekt onze band jouw ogen gulzig spiegelen de diamant wiens geslepenheid jouw ziel verblindt. Kijk, liefste, zie mijn hand omringd met druppels…

de dagen zijn voor jou geschenken ontwaken met een lach na een vaak rusteloze nacht je eigen dingen doen volgens vaste rituelen het staan op eigen benen in wankel evenwicht de liefdevolle handen zijn hun werken niet verleerd van baby tot groot kind zij hebben alles geprobeerd jouw ogen blijven hen verbazen in bewondering hoe jij…

Heel dicht tegen jou aan voel ik mezelf bestaan Doordrongen van dat gevoel Intens en zo zalig en zwoel Jouw armen om mij heen mijn been over jouw been De geur in de plooi van je nek maakt me wild helemaal gek Jouw handen die mij strelen tussen de lakens die wij delen Die kriebels die ik zo goed ken maken dat ik echt gelukkig ben En…

Ik kan je naam niet meer noemen daar het nu te pijnlijk is en ik genoeg geschermd heb met mijn literaire kunnen. Ik kan je afdoen als een van de vele femme fatale's, een mannenverslindster, een ijdele sirene, die mannen naar de afgrond leidt en pure destructie wenst, maar dan getuig ik niet van zelfinzicht, want we waren beiden gevangen…

Zo wou ik dat het altijd zou blijven Je blonde lokken los En door je blouse, even, De zachte ronding van je borst En onder je wenkbrauwbogen Omlijst door perzikhuid, zo puur Je blinkende scherpe ogen, Helderder dan azuur. Liefde, met al zijn begeerte en lust Niet verteert als vuur in de sneeuw Een liefde, ongeblust Kreunend, spelend:…

zoek al zo lang jouw waarheid in sluiers en draperieën naar het echte van woorden en zinnen vol passie en vuur brand ogen en vingers aan de verblindende kleur op je doek pas in glas heb ik je ziel voorbij de bodem gevonden jouw flonkerend kristal scherfde na vrije val dwars door mijn hart…

Heb overal narcissen neergezet in de kamer, in de vazen dan: vijftig voor twee vijftig het lijkt wat wijfig omdat zij drie weken met ons kind op rondreis is mij wel en niet alleen voel bedoel, dat ik nu wat van hun liefde om mij heen spoel dat komt omdat zij, trouwens mijn dochter ook, zo van narcissen houdt…

heb je hand gepakt met vingers warm van verlangen hoorde je adem voelde de slag van jouw hart keek in je ogen waar wij elkaar wisten tot aan het diepst van je ziel maar woorden konden de stilte niet overbruggen die er tussen ons hing zelfs tranen wilden niet stromen in een bedding zonder geluid…

weleer is waar de passie naar de vrijheid lonkt die onverminderd vlindert in miljoenen zachtaardig kriebelende motjes zoek ik een gedicht dat zwicht als voorwaar er niet toe doet is sámen sterk in eenzaam vrij want alles geef ik toe maar die ik liefheb dat ben jij…

Ik zou mijn warmte willen delen jouw lichaam vlak naast dat van mij ik zou je lichaam willen strelen en je gedachten zijn weer vrij. Ik zou mijn hoop jou willen geven zoals je mij dat telkens doet mijn kussen wekken jou tot leven de smaak verzacht tot warm en zoet Je zou mijn liefde kunnen voelen in elke van mijn ademtocht jouw ziel en zaligheid…

Jij bepaalt allang mijn gedachte Zowel bij dag als bij nacht ('k Heb hierover niets te zeggen) ('t Wordt voor mij beslist) 'k Geef mij dan ook over Al klinkt dit wellicht pover Jouw schaduw reeds doet mij verlangen Naar een tijd van schoonheid en plezier Zowel in goed als minder (Charme van voorjaar en zomer) (Natuur die zich rijpt) Zowel…

ik verdwaal in de krant terwijl pagina’s schaduw omslaan in kapitale letters berooft nieuws zich van bestaan met knusse stukjes kom je in de wijk en thuis bij buren naar criminelen kun je besmuikt in de rechtbank turen een blad vol zinnen waar ik morgen weer opnieuw in zal beginnen…

Ach mijn lief waar ging dit nu dan toch over? Ach mijn lief kijk in mijn ogen en betover Ach mijn lief geef me jouw liefdevolle glimlach toch weer en ach mijn lief, ik ben er opnieuw voor jou, liefdevol en teer. Ook al deed dit voor beiden zeer nog altijd gaat mijn hart tekeer mijn hartendief, ik heb jou zo ontzettend lief!…