inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 18.736):

Vuur en hout

Het is tijdens
het laatste donker
dat elke seconde telt
en oudjaarskou gesloten
vitrage laat dansen

op een enkele vuurpijl na,
die nacht en gezicht verlicht
terwijl knieën stuk en blauw
knielen in oneindig jou
en slag twaalf de cirkel
weergeeft in zeven witte rozen,
blijft de lucht zwart

in de grote glazen vaas kan zij
sterke groene stelen tellen
maar het ja ligt opgebaard,
nog net niet in vurig hout gekist,
tussen verdriet en morgen
want maandag is toch gratis

Schrijver: metha, 9 januari 2008


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 442

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)