inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 19.039):

om te dichten

ik herkende het niet, het had geen naam
het was licht en windstil
vol van zang en dagen

en het bleef liggen
op mijn wang

er viel geen regen
ook geen schaduw, het was zoiets als
eeuwigheid in een gedicht

ik kon het niet optillen
niet in woorden of met handen
ademwarm en zo dichtbij

jij gaf het me, net voor het afscheid

liefde, zei je

ogenblauw


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 21 januari 2008


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 872

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Kelsey, 17 jaar geleden
Heerlijk gedicht!
Ivan Grud, 17 jaar geleden
heerlijk zo'n ervaring, prachtig weergegeven.
rietvr, 17 jaar geleden
Teder!
hebus, 17 jaar geleden
Kun je nu iets zo abstract, zo heerlijk, maar zo subtiel neerpennen? Dichten is liefde. Liefde voor alles en iedereen, en dat lees je hier. In woorden die blauwer zijn dan een schilder ze kan malen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)