Rusten witte bloemen

hoorde slagen
donker in een lichte lucht
de toren kleurde rood

zag de zon langs grote
wijzer kruipen naar de goot
de kleine leek al dood

het mechaniek
rammelde veelvuldig in
het traag seconden tellen

de raderen weten
al een eeuwigheid hoe
zij de tijd bij kunnen stellen

toch is de klok altijd
gevreesd ook nu weer rusten
witte bloemen op wat is geweest

Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 19 januari 2008

wlmelkerziggo.nl

tijd klok dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 12 stemmen 498