inloggen

Alle inzendingen over overlijden

3366 resultaten.

Sorteren op:

Samenzijn in overgaan

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 415
zij hebben de deuren dicht gedaan ter voltooiing van hun leven zijn de reeds nabije dood al eerder aangegaan het huis is leeg toch klapperen er zo af en toe nog deuren alsof er leven steeds ontsnapt dat nog had moeten gebeuren de lach en traan in warme zorg de liefde van het zijn tot overgaan zij hebben daar niet voor gekozen…
wil melker26 oktober 2016Lees meer >

Wat had kunnen zijn

netgedicht
3.9 met 9 stemmen aantal keer bekeken 449
Dood met je wrede klauwen die ons weer achterlaat met twijfel, verdriet en gemis Je lijkt met willekeur te zoeken naar je doden zelfs met de jeugd heb je geen mededogen Met een steen in de maag moeten we toch verder denkend aan wat is geweest en nog had kunnen zijn…
geeraardt25 oktober 2016Lees meer >

Er komt een dag, da'k er niet meer ben

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 474
Ooit komt de dag da'k er niet meer ben mijn ogen blijven dicht mijn adem weg, zelfs niet licht. Er komt 'n dag, dat m'n hart niet meer klopt, dan houdt het voor mij ook op. Ooit komt de dag da'k naar hemel vlieg want daar beland ik zeker weten, want: ze zeggen allemaal: je bent zo lief! Dus als mijn hart stopt mijn adem 't niet meer…
An Terlouw25 oktober 2016Lees meer >

Adieu

netgedicht
3.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 889
wanneer opnieuw een mens je verlaat en stilte je bedekt dan is het alsof de zon nooit meer zal schijnen de eenzaamheid een krater slaat dat gat zal nooit meer sluiten de pijn niet meer verdwijnen en het gemis vreet zich een weg door de paden van herinnering naar buiten en ik huil…
Dianah24 oktober 2016Lees meer >

Afscheid

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 866
Voor ieder moment Zonder jou Valt er nu een traan Met elke traan Weekt een stukje Van mijn verdriet los Nu ik zonder jou Verder moet gaan Herinneringen Ze blijven Ze kleuren wie jij was In gedachten En in mijn hart Houd ik je altijd vast.…

Derrel Niemeijer (1977-2016)

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 537
Dit jaar hemelen er veel artiesten, zangers en dichters Wij kwamen elkaar tegen in Eindhoven, Den Haag en Amsterdam jij altijd een sprankelend middelpunt van uitgekozen woorden een sprekend gelaat Toch 39 jaar blijft jong en ik heb je de afgelopen twee jaar gekend als iemand die troost vond in het gedichten schrijven Vandaag valt de regen…

De zachte dood

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 633
De dood wordt vandaag de dag met alle zachtheid omgeven. Ieder lijden heeft de vrijheid in zijn macht om de pijn en de ergernis niet tot in het ondraaglijke te beleven. Lichamelijke of geestelijke pijn kiest nu vrij en zonder beven voor een eeuwig inslapen zonder overmacht. Hiermee wordt met een medische zorgvuldigheid omkleed vermeden, dat…

Grafschrift van mijn vader

netgedicht
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 558
In het grafschrift van mijn vader dansen vlinders met dronken katers drinken zigeuners rode wijn met zeelieden op drift zwijgende zeilboten geen zuchtje wind en in het intieme onbestemde klinken violen als wilde dieren in laatste noten nacht muziek.…

Wiegendood

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 648
Als woorden zouden kunnen troosten dan zou ik boeken vol schrijven voor jullie, jullie zulk groots verdriet een verdriet dat over elke grens gaat niet te bevatten, wat voor leven doorgaat zeker dat van een zeer kwetsbare baby en tegen God zou ik willen zeggen de God die de hemel, de aarde, de man, de vrouw en het kind schiep "Zeg God…

De Krokodillentranenstoet

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 416
Uit menig oog kwam in de stoet Op Driehuis Westerveld Een krokodillentranenvloed Want men dacht aan zijn geld Er werd gesproken bij de kist Zij stonden in de rij En niemand kende zeer beslist Een beter mens dan hij Gesloten nog het testament De inhoud daardoor niet bekend Zodoende bracht men enkel hulde Terwijl de hebzucht alom brulde…
René Vis7 oktober 2016Lees meer >

Bij het graf mijns vaders.

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 647
Dierbre vader! met een bloedend harte Ging ik u geleiden naar het graf, En de traan der kinderlijke smarte Gleed mij telkens van de wangen af; 't Viel mij bang, toen ik de kist zag zinken, Die uw stoflijk overschot bewaart, En de doffe nagalm hoorde klinken Van de daarop neergeworpen aard'. Nimmer, dacht ik, ziet mijn oog hem weder…

Weduwe vraagt zich af

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 659
Ze had het manmoedig doorstaan het overlijden van haar man ze had minuten lang gestaard toen hij z'n laatste adem uitblies ik stond erbij en keer naar haar ik las in haar gedachten dit was het, dit was het dus 50 jaar lief en leed dag lieve, lieve man van me ze had hem liefdevol verzorgd ze had zich weggecijferd soms met moeite, maar…

Dood die waarheid zijt!

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 594
De dood is noch mijn vriend noch mijn vijand Als wij elkaar treffen gaan we een ongelijke strijd aan maar ik zal vechten Als ik tijdelijk win is dat mooi meegenomen Als ik verlies is er "geen 'mens' overboord" We weten toch allemaal dat we uiteindelijk allemaal zullen verdrinken!!…
Jean Fermate23 september 2016Lees meer >

Zelfmoord

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 772
Als kleuter van een jaar of vier denk je spontaan ik mis iets hier al mijn vriendjes hebben een pa maar ik heb er geen dat is raar Dan ga je naar de kleuterschool en ziet er al die vaders staan je denkt waar is die van mij hij is met mij nooit mee gegaan ondertussen ben ik 9 jaar en voetbal elke week had ik maar een vader die even naar…
René Leusink20 september 2016Lees meer >

Stil

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 632
Stilte In de nacht Gedachten tieren Gevoelens woekeren Jij zit in mijn gedachten Ik mis je Te erg Verdriet steekt de kop op Ik roep je naam Maar je antwoordt niet Het blijft stil Te stil Uitgesproken Luid roept het verdriet Tranen in mijn hart Weerspiegeld in mijn ogen…
Ingrid schmitz19 september 2016Lees meer >

voor Jordy 1997-2016

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 418
in de verre verte witte vlekjes elke vlek is een schaap je angst is te groot om in slaap te vallen de slaap die teveel lijkt op de witte dood in bitterkoude grond te jong ben je nog om te oefenen met de dood nauwelijks 19 je kreeg geen tijd om het sterven te leren in het harde licht sterf je van honger…
J.Bakx13 september 2016Lees meer >

Een handvol dromen

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 478
wij zagen de rouwstoet in passeren keken elkaar aan legden voorzichtig de kaarten op tafel waarop onze gedachten staan een eerst bericht verschrikt gezicht familie en gezin tal van regelingen die gelijk beginnen in ongekend perspectief heden en een nog onvoltooid verleden verstaan de toekomst niet verdriet en verlies het…
wil melker10 september 2016Lees meer >

Een mooie dood

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 521
Op een zwoele zomeravond, waar in mijn leven - al heb ik hopelijk nog even - er niet veel meer van zullen komen sta ik na een lange zwemtocht weg te dromen Aan de vloedlijn wacht een schimmige figuur Hij laat geen afdrukken na in het zand en oogt obscuur Kan ik je even spreken, vraagt hij met een glimlach Ja waarom niet zeg ik, ook voor…
karel7 september 2016Lees meer >

Geen toeval

hartenkreet
4.4 met 9 stemmen aantal keer bekeken 915
Is het nu echt tien jaar alweer geleden Dat jij zo plotseling ons hier verliet De jaren zijn zo snel voorbij gegleden Met nieuw geluk maar vaak ook met verdriet Je bent in onze harten steeds gebleven Je leeft in ieder van ons allen voort Want jij hebt ons bij leven veel gegeven Waarbij een plek in onze harten hoort Nee, denk maar…

Verstrooid

netgedicht
4.2 met 8 stemmen aantal keer bekeken 446
Je mag best weten dat ik even aarzelde bij het openen van de urn het voelde zo onwerkelijk jouw lijf als as te zien maar nu rust je in de holte van mijn handen voor de laatste keer voel ik ons dichter dan bijeen ik laat je gaan lief als alles wat je was glijdend door mijn vingers in de stilte van voorbij en mijn adem geeft je vleugels…
sacrajewa6 september 2016Lees meer >

Druppels zwart

netgedicht
3.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 370
er vallen druppels zwart niet ver van het pad waarover wij gaan de eerste schrik diepe ontsteltenis over wie er zo plotseling niet meer is geen afscheid of gebaar waar leven stopt in ontvallen leegte voelbaar door allen in langzaam besef hechten weer banden door de pijn van verlies in gezamenlijk verdriet het zwart vloeit weg…
wil melker6 september 2016Lees meer >

Heerlijkheid

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 399
We zouden op een bankje zitten ‘s-morgens in den vroegte omgeven door het groen op de achtergrond toenemend geruis van het vracht- en autoverkeer Tijd hebben om vogels te tellen te kijken naar het vallend blad niet veel meer doen dan glimlachen Wij hoorden Lorelei zingen verroerden ons niet. Zij zou ons wel komen halen, zij kende ons verdriet…

Tussentijd

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 368
Zo’n tijd van weten maar niet voelen, van horen zonder te verstaan. Ik sta gewoon maar op en drentel door de dag die doorloopt in de nacht die niets meer tegen houdt zodat de waarheid binnen sluipt en ik verdrink in golven van verlatenheid totdat ik ‘s morgens bovenkom en zonder voelen, weet en zonder luisteren, hoor in tussentijd die…
Lisa Leyten2 september 2016Lees meer >

vrij (voor Ferry)

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 412
het leven de liefde de dood alles is verwoord verzwegen beschreven bezongen en toch in deze stilte nu jij voor eeuwig zwijgt zijn mijn oren pijnlijk scherp afgesteld zwart op zwart op afstand een duistere vlek eenmaal dichtbij voel ik de plooien en lagen op de dodenakker wilde bloemen ben je vrij vogel in een kooi…
J.Bakx28 augustus 2016Lees meer >

Strijd

gedicht
4.4 met 11 stemmen aantal keer bekeken 10.187
Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken de onmacht steeg me langzaam naar de strot de vloeren van mijn vesting bleken rot en gingen vaag, doch onheilspellend kraken Geloof me maar, van strijden was geen sprake het was berusten in een helder lot het lichaam spande stiekem een complot met cellen die verwoed de kop opstaken Vergeet de…
Daan de Ligt24 augustus 2016Lees meer >

Nachttranen

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 666
Als de dood met vele deuren slaat je je buitengesloten voelt van leven trek dan maar je warmste mantel aan om je degelijk te beschermen tegen de meest ongure, nare kou slaap ook maar heel, heel veel rol je maar in een holletje laat gerust je tranen komen in je dromen, in de nacht maar blijf hopen in de ochtend met je ogen weer open…
Jean Fermate21 augustus 2016Lees meer >

Lichtgewicht

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 376
Op mijn schouder Zat mijn vader Hij werd zwaarder Telkens zwaarder Tot hij bezweek Door het gewicht Nu is hij terug Maar veder-licht…

Weemoedig

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 348
een stille plek in Nederland niet ver van het strand eerst nog even op blote voeten door het zeeovergoten zand gaande op weg overdenkend welk veelgeurend boeketje bloemen breng ik vandaag naar jou roze rozen kleur van de liefde dit droeg jij uit ook trouw simpele dingen jij zag de humor ik mis je lach geweldig…
Antonia13 augustus 2016Lees meer >

Keerpunt

netgedicht
4.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 409
Voorbij dat punt van niet meer terug is leven plots licht achterblijven zwaar blijkt de kaars uit zonder op te zijn drijven zielen uiteen elk op hun eigen golf is het gemis nog vers zonder door te dringen vecht verdriet nog met voorzichtige acceptatie maar reeds geuren bloemen klinkt de afscheidsmuziek lijkt het leven door te gaan…
geeraardt12 augustus 2016Lees meer >

De tijd is gekomen

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 721
De tijd is gekomen om te gaan voorbij uw leven het is gedaan In de malle molen van ons bestaan draaide u uw rondjes mee samen met uw dierbaren maakte het leven u te vree Veel was er te verduren maar telkens die positiviteit een man uit duizenden we willen u niet kwijt Wanneer lijden komt en je niet meer alles weet alles je teveel…
leidy9 augustus 2016Lees meer >
Meer laden...