3366 resultaten.
Samenzijn in overgaan
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
415 zij hebben de
deuren dicht gedaan
ter voltooiing van hun leven
zijn de reeds
nabije dood al
eerder aangegaan
het huis is leeg
toch klapperen er
zo af en toe nog deuren
alsof er leven
steeds ontsnapt dat
nog had moeten gebeuren
de lach en traan in
warme zorg de liefde van
het zijn tot overgaan
zij hebben daar
niet voor gekozen…
Wat had kunnen zijn
netgedicht
3.9 met 9 stemmen
449 Dood met je wrede klauwen
die ons weer achterlaat
met twijfel, verdriet en gemis
Je lijkt met willekeur
te zoeken naar je doden
zelfs met de jeugd
heb je geen mededogen
Met een steen in de maag
moeten we toch verder
denkend aan wat is geweest
en nog had kunnen zijn…
Er komt een dag, da'k er niet meer ben
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
473 Ooit komt de dag
da'k er niet meer ben
mijn ogen blijven dicht
mijn adem weg,
zelfs niet licht.
Er komt 'n dag,
dat m'n hart niet
meer klopt,
dan houdt het
voor mij ook op.
Ooit komt de dag
da'k naar hemel vlieg
want daar beland ik
zeker weten, want:
ze zeggen allemaal:
je bent zo lief!
Dus als mijn hart stopt
mijn adem 't niet meer…
Adieu
netgedicht
3.3 met 7 stemmen
889 wanneer opnieuw een mens je verlaat
en stilte je bedekt
dan is het alsof de zon
nooit meer zal schijnen
de eenzaamheid
een krater slaat
dat gat zal nooit
meer sluiten
de pijn niet meer verdwijnen
en het gemis
vreet zich een weg
door de paden
van herinnering
naar buiten
en ik huil…
Afscheid
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
866 Voor ieder moment
Zonder jou
Valt er nu een traan
Met elke traan
Weekt een stukje
Van mijn verdriet los
Nu ik zonder jou
Verder moet gaan
Herinneringen
Ze blijven
Ze kleuren wie jij was
In gedachten
En in mijn hart
Houd ik je altijd vast.…
Derrel Niemeijer (1977-2016)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
537 Dit jaar hemelen er veel
artiesten, zangers en dichters
Wij kwamen elkaar tegen
in Eindhoven, Den Haag en Amsterdam
jij altijd een sprankelend middelpunt
van uitgekozen woorden
een sprekend gelaat
Toch 39 jaar blijft jong en ik
heb je de afgelopen twee jaar gekend
als iemand die troost vond
in het gedichten schrijven
Vandaag valt de regen…
De zachte dood
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
633 De dood wordt vandaag de dag met alle
zachtheid omgeven. Ieder lijden heeft de
vrijheid in zijn macht om de pijn en de
ergernis niet tot in het ondraaglijke te beleven.
Lichamelijke of geestelijke pijn kiest nu vrij en
zonder beven voor een eeuwig inslapen zonder
overmacht.
Hiermee wordt met een medische zorgvuldigheid
omkleed vermeden, dat…
Grafschrift van mijn vader
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
558 In het grafschrift van mijn vader
dansen vlinders met dronken katers
drinken zigeuners rode wijn
met zeelieden op drift
zwijgende zeilboten
geen zuchtje wind
en in het intieme onbestemde
klinken violen als wilde dieren
in laatste noten nacht muziek.…
Wiegendood
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
647 Als woorden zouden kunnen troosten
dan zou ik boeken vol schrijven
voor jullie, jullie zulk groots verdriet
een verdriet dat over elke grens gaat
niet te bevatten, wat voor leven doorgaat
zeker dat van een zeer kwetsbare baby
en tegen God zou ik willen zeggen
de God die de hemel, de aarde, de man,
de vrouw en het kind schiep
"Zeg God…
De Krokodillentranenstoet
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
416 Uit menig oog kwam in de stoet
Op Driehuis Westerveld
Een krokodillentranenvloed
Want men dacht aan zijn geld
Er werd gesproken bij de kist
Zij stonden in de rij
En niemand kende zeer beslist
Een beter mens dan hij
Gesloten nog het testament
De inhoud daardoor niet bekend
Zodoende bracht men enkel hulde
Terwijl de hebzucht alom brulde…
Bij het graf mijns vaders.
poëzie
4.0 met 2 stemmen
647 Dierbre vader! met een bloedend harte
Ging ik u geleiden naar het graf,
En de traan der kinderlijke smarte
Gleed mij telkens van de wangen af;
't Viel mij bang, toen ik de kist zag zinken,
Die uw stoflijk overschot bewaart,
En de doffe nagalm hoorde klinken
Van de daarop neergeworpen aard'.
Nimmer, dacht ik, ziet mijn oog hem weder…
Weduwe vraagt zich af
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
659 Ze had het manmoedig doorstaan
het overlijden van haar man
ze had minuten lang gestaard
toen hij z'n laatste adem uitblies
ik stond erbij en keer naar haar
ik las in haar gedachten
dit was het, dit was het dus
50 jaar lief en leed
dag lieve, lieve man van me
ze had hem liefdevol verzorgd
ze had zich weggecijferd
soms met moeite, maar…
Dood die waarheid zijt!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
594 De dood is
noch mijn vriend
noch mijn vijand
Als wij elkaar treffen
gaan we een ongelijke strijd aan
maar ik zal vechten
Als ik tijdelijk win
is dat mooi meegenomen
Als ik verlies
is er "geen 'mens' overboord"
We weten toch allemaal
dat we uiteindelijk
allemaal zullen verdrinken!!…
Zelfmoord
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
772 Als kleuter van een jaar of vier
denk je spontaan ik mis iets hier
al mijn vriendjes hebben een pa
maar ik heb er geen dat is raar
Dan ga je naar de kleuterschool
en ziet er al die vaders staan
je denkt waar is die van mij
hij is met mij nooit mee gegaan
ondertussen ben ik 9 jaar en voetbal elke week
had ik maar een vader die even naar…
Stil
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
632 Stilte
In de nacht
Gedachten tieren
Gevoelens woekeren
Jij zit in mijn gedachten
Ik mis je
Te erg
Verdriet steekt de kop op
Ik roep je naam
Maar je antwoordt niet
Het blijft stil
Te stil
Uitgesproken
Luid roept het verdriet
Tranen in mijn hart
Weerspiegeld in mijn ogen…
voor Jordy 1997-2016
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
418 in de verre
verte witte
vlekjes elke
vlek is
een schaap
je angst is
te groot
om in
slaap
te vallen
de slaap
die teveel
lijkt op de
witte dood in
bitterkoude grond
te jong
ben je nog
om te oefenen
met de
dood
nauwelijks 19
je kreeg geen
tijd om
het sterven
te leren
in het
harde licht
sterf je
van honger…
Een handvol dromen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
478 wij zagen de
rouwstoet in passeren
keken elkaar aan
legden voorzichtig de
kaarten op tafel waarop
onze gedachten staan
een eerst bericht
verschrikt gezicht
familie en gezin
tal van regelingen
die gelijk beginnen
in ongekend perspectief
heden en een nog
onvoltooid verleden
verstaan de toekomst niet
verdriet en verlies
het…
Een mooie dood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
521 Op een zwoele zomeravond, waar in mijn leven
- al heb ik hopelijk nog even -
er niet veel meer van zullen komen
sta ik na een lange zwemtocht weg te dromen
Aan de vloedlijn wacht een schimmige figuur
Hij laat geen afdrukken na in het zand en oogt obscuur
Kan ik je even spreken, vraagt hij met een glimlach
Ja waarom niet zeg ik, ook voor…
Geen toeval
hartenkreet
4.4 met 9 stemmen
915 Is het nu echt tien jaar alweer geleden
Dat jij zo plotseling ons hier verliet
De jaren zijn zo snel voorbij gegleden
Met nieuw geluk maar vaak ook met verdriet
Je bent in onze harten steeds gebleven
Je leeft in ieder van ons allen voort
Want jij hebt ons bij leven veel gegeven
Waarbij een plek in onze harten hoort
Nee, denk maar…
Verstrooid
netgedicht
4.2 met 8 stemmen
446 Je mag best weten dat ik even aarzelde
bij het openen van de urn
het voelde zo onwerkelijk
jouw lijf als as te zien
maar nu rust je
in de holte van mijn handen
voor de laatste keer
voel ik ons dichter dan bijeen
ik laat je gaan lief
als alles wat je was
glijdend door mijn vingers
in de stilte van voorbij
en mijn adem geeft je vleugels…
Druppels zwart
netgedicht
3.7 met 6 stemmen
369 er vallen
druppels zwart
niet ver van het pad
waarover wij gaan
de eerste schrik
diepe ontsteltenis
over wie er zo
plotseling niet meer is
geen afscheid
of gebaar waar leven
stopt in ontvallen
leegte voelbaar door allen
in langzaam besef
hechten weer banden
door de pijn van verlies
in gezamenlijk verdriet
het zwart vloeit weg…
Heerlijkheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
399 We zouden op een bankje zitten
‘s-morgens in den vroegte
omgeven door het groen
op de achtergrond toenemend geruis
van het vracht- en autoverkeer
Tijd hebben om vogels te tellen
te kijken naar het vallend blad
niet veel meer doen dan glimlachen
Wij hoorden Lorelei zingen
verroerden ons niet. Zij zou ons
wel komen halen, zij kende ons verdriet…
Tussentijd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
368 Zo’n tijd
van weten maar niet voelen,
van horen zonder te verstaan.
Ik sta gewoon maar op en drentel door de dag die doorloopt in de nacht die niets meer tegen houdt zodat de waarheid binnen sluipt en ik verdrink in golven van verlatenheid totdat ik ‘s morgens
bovenkom
en zonder voelen, weet
en zonder luisteren, hoor
in tussentijd die…
vrij (voor Ferry)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
411 het leven
de liefde
de dood
alles is verwoord
verzwegen
beschreven bezongen
en toch
in deze stilte
nu jij voor
eeuwig zwijgt zijn
mijn oren pijnlijk
scherp afgesteld
zwart op zwart
op afstand
een duistere vlek
eenmaal dichtbij
voel ik de plooien
en lagen
op de dodenakker
wilde bloemen
ben je vrij vogel
in een kooi…
Strijd
gedicht
4.4 met 11 stemmen
10.187 Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken
de onmacht steeg me langzaam naar de strot
de vloeren van mijn vesting bleken rot
en gingen vaag, doch onheilspellend kraken
Geloof me maar, van strijden was geen sprake
het was berusten in een helder lot
het lichaam spande stiekem een complot
met cellen die verwoed de kop opstaken
Vergeet de…
Nachttranen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
666 Als de dood met vele deuren slaat
je je buitengesloten voelt van leven
trek dan maar je warmste mantel aan
om je degelijk te beschermen
tegen de meest ongure, nare kou
slaap ook maar heel, heel veel
rol je maar in een holletje
laat gerust je tranen komen
in je dromen, in de nacht
maar blijf hopen in de ochtend
met je ogen weer open…
Lichtgewicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
376 Op mijn schouder
Zat mijn vader
Hij werd zwaarder
Telkens zwaarder
Tot hij bezweek
Door het gewicht
Nu is hij terug
Maar veder-licht…
Weemoedig
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
348 een stille
plek in
Nederland
niet ver
van het
strand
eerst nog
even op
blote voeten
door het
zeeovergoten zand
gaande op
weg overdenkend
welk veelgeurend
boeketje bloemen
breng ik
vandaag naar
jou
roze rozen
kleur van
de liefde
dit droeg
jij uit
ook trouw
simpele dingen
jij zag
de humor
ik mis
je lach
geweldig…
Keerpunt
netgedicht
4.2 met 5 stemmen
409 Voorbij dat punt
van niet meer terug
is leven plots licht
achterblijven zwaar
blijkt de kaars uit
zonder op te zijn
drijven zielen uiteen
elk op hun eigen golf
is het gemis nog vers
zonder door te dringen
vecht verdriet nog met
voorzichtige acceptatie
maar reeds geuren bloemen
klinkt de afscheidsmuziek
lijkt het leven door te gaan…
De tijd is gekomen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
721 De tijd is gekomen
om te gaan
voorbij uw leven
het is gedaan
In de malle molen van ons bestaan
draaide u uw rondjes mee
samen met uw dierbaren
maakte het leven u te vree
Veel was er te verduren
maar telkens die positiviteit
een man uit duizenden
we willen u niet kwijt
Wanneer lijden komt
en je niet meer alles weet
alles je teveel…